Page 138 - "Xəzər" 2017

kəlmə də yazılmamışdı. Məktubu dəfə- məlidilər? Arvadının yanında olub-olma-

lərlə oxudu, əlini salıb, cibində dəfələrlə ması onsuz da bundan sonra o acıdil qa-

yoxladı. İnanırdı ki, bu görüş başqaları ki- dını xoşbəxt etməyəcək... Bəs qızı, bəs

mi olmayacaq, bu dəfə ona ürəyini aça oğlu? Onların da atalarını sevmədikləriy-

biləcək. Dəfələrlə ağlına gələnlərin başı- lə çoxdan barışmışdı. Bəs uşaq həssaslı-

na gəlmədiyini görmüş bu alim indi inad- ğı? Madlena ərə gedəndən sonra onun

la təkrar edirdi: «Yox, yox, bu, uzaqg- da nə olduğunu yaxşı anlamışdı. Raymo-

örənlik deyil, gözləntimdə məntiqi olma- na gəlincə, o da atasını özünə yaxın bu-

yan heç nə yoxdu. Mənim incik məktubu- raxmırdı. Deməli, özünü ona qurban ver-

ma nəzakətlə cavab verib, indi söhbəti- məyə dəyməz.

mizin lap başlanğıcdan intim yön alması

məndən asılıdı...»

Laboratoriyadan xəstəxanaya gedər- ***

kən faytonda özü üçün qarşıdakı görüşün Həkim hiss edirdi ki, təsəvvüründə

bütün təfərrüatını cızdı, bütün dialoqu qur- canlandırıb özünü ovundurduğu mənzə-

du. Həkim heç vaxt roman-filan oxuma- rələr qətiyyən adi xəyallarıyla üst-üstə

138 yan xəyalpərəstlərdən idi. Belələrinin baş düşmür. Hətta elə olurdu ki, bir həmləylə

rolda olduqları xülyalarla heç nə müqayi- bütün ailəsini qırırdı. Şübhəsiz, bir az
2017 sə oluna bilməz. Bir pasiyentin reseptini utanc hissi keçirirdi, amma heç bir peş-

güc-bəlayla yazıb, hələ pilləkəndəykən, mançılığı yox idi. Hərçənd bəzən özü

ayrıldığı sümüyə qayıdan it kimi, dərhal özünə gülməli görünürdü, amma bunlar

öz fantaziyalarına qayıdırdı. Hərçənd bə- düşüncələrinin mənasız oyunlarıydı, var-

zən utanırdı. Bu cəsarətsiz adam yalnız lığının dərinliklərinə toxuna bilmirdi. Yox,

təxəyyülündə insanları möhtəşəm iradə- o, qəti fikirləşmirdi ki, yırtıcıya çevrilə bi-

siylə fəth etmək sevincindən zövq alırdı. lər və ətrafdakıların nəzarətindən kənar-

Həkim düşüncələrində və həyatda o qə- da – təklikdə qalanda özünü dəlilərdən

dər prinsipial idi ki, özünə yeni həyat qur- artıq saymırdı.

maq naminə bütün ailəsinə dəhşətli di- Bazar gününü gözləyə-gözləyə yaşa-

Fransua Moriak. Sevgi səhrası van tutulmasına belə razı olardı. dığı iki sutka ərzində hiss etdi ki, bütün

Mariya Krossla görüşə iki gün qalmış, qəlbiylə öz arzusuna qapılıb və bu, onun

bu düşüncələri daxildə boğmaq lazım gəl- üçün həm də bir ümidə çevrilib. O, ürə-

mirdi. Çünki öz təskinliyi üçün fikirləşdiyi yində Mariya ilə edəcəyi söhbətin əks-

bu tarixçədə kimisə öldürmək vacib deyil- sədasını eşidirdi. Elə aydın eşidirdi ki, fi-

di, təkcə arvadından ayrılmalı olacaqdı. kirləşdiklərindən savayı, başqa sözlərin

Bəzi yoldaşları da məhz belə etmiş, can də deyilə biləcəyi təsəvvürünə belə gəl-

çürüdən sıxıntıdan qurtulmuşdular. Arva- mirdi. Mahiyyəti belə bir dialoqdan ibarət

dının yanında o da bu hissləri keçirirdi. olan ssenarini yorulmadan cilalayırdı:

Әlli iki yaşda ömrün bir neçə ilindən zövq – Mariya, ikimiz də dar bir dalana di-

almaq, bəlkə də, vicdan əzabında boğu- rənmişik. Ya divarlara çırpılıb ölməli, ya

lan birisi üçün hələ də gec deyildi. Onu da hər şeyi yenidən başlayıb, yaşamalı-

qəti tanımayanlar nəyə görə hələlik xəyali yıq. Heç vaxt heç kimi sevmədiyinizdən,

olan bir xoşbəxtliyə müqavimət göstər- çətin ki, məni sevə biləsiz. Sizin mənə –