Page 9 - "Xəzər" 2017
P. 9
Bəlkə, elə Çində də olub? Portağalın izləri elə Portağal cəngəlliyinin özün- 9
«çin alması» olduğunu çoxdan bilirəm, dəcə tapacam. Әlbəttə ki, əgər ora 2017
axı bu meyvə bizə Çindən gəlib. Hə, düşmək qismət olsa – dərin xəndəklərin
məhz Çindən – çiçəklərini ilk dəfə açdığı əhatəsində olan bu cür müqəddəs yerin Yusteyn Qorder. Portağal Qız
məmləkətdən. İntəhası, əgər ziyarət quduz köpəkli ciddi gözətçilər tərəfin-
üçün portağalın vətəninə getmiş olsa dən qorunduğunu istisna etmirdim.
da, mən onunçün belə bir ünvana açıq-
ça göndərə bilməzdim: Çin, Portağal Amma təyyarə Sevilyaya enəndən
Qıza. Әhalisinin sayı milyardı keçmiş cəmisi yarımca saat sonra mən artıq
bir ölkədə, filan qədər çinlinin arasında orada idim. Bol meyvəli portağal
Çin poçtu Portağal Qızı tapmaqda ağaclarının cərgə ilə əkildiyi, bir ucu
çətinlik çəkərdi. Şəxsən özüm bu tapşı- böyük kilsəyə bitişik çox gözəl, səliqə-
rığın öhdəsindən gələ bilərdim, buna sahmanlı bir bağ – Portağal meşəsi!
şübhə ola bilməz. Amma kim zəmanət
verə bilər ki, Çin poçtunun xidmətçiləri Amma Portağal Qız bağda yox idi.
onu mənim kimi dəli bir istəklə axtar- Fikirləşdim ki, yəqin, şəhərə gedib,
mağa girişəcək? tezliklə qayıdar…
Yaxşı, Georq, söhbətimizə davam Ayıq başla düşünməyə çalışır,
edək. özümü inandırmaq istəyirdim ki, onunla
belə tez rastlaşacağıma ümid etməmə-
Tibb məşğələlərini bir neçə günlüyə liyəm. Әn azından, ilk günlərdə bu,
buraxmalı oldum, valideynlərimdən min mümkün deyil. Buna görə bağda üç
kron borc götürüb Madridə uçan təy- saatdan çox qalmadım. Ancaq gedəndə,
yarəyə ucuz bilet aldım. Orada məktəb hər ehtimala qarşı, kağıza bir-iki söz
yoldaşlarımdan birinin dayısının evində yazıb ağacların arasındakı köhnə fəv-
gecələyib, ertəsi gün Sevilyaya uçdum. varənin üstünə qoydum. Yazmışdım:
«Mən də səni düşünürəm. Yox, daha
Onu tapacağıma əmin deyildim; gözləmək iqtidarında deyiləm.»
şansım təxminən Holmenkollendə
olduğu qədər idi. Bir məsələ də vardı: İmzasız-filansız. Uçmasın deyə üs-
əgər orada rastlaşmasaq, yəni üzbə- tünə balaca bir daş qoyduğum kağızın,
surət görüşməsək belə, bilirdim ki, bu- hətta kimə ünvanlandığını da göstər-
günlərdə Sevilyada olub və indi də bir mədim, təkcə naşı cizgilərlə guya öz
başqa yerə, tutalım Mərakeşə gedib. sifətimin şəklini çəkdim. Әlbəttə, bu,
Heç nəyi vecimə almayıb, nəyin ba- mənim sifətimə qəti oxşamırdı, amma
hasına olur-olsun, hökmən Portağal şübhə etmirdim ki, Portağal Qız kağızı
cəngəlliyinə düşəcək, onun nəfəs aldığı görəndə şəklin kiminki olduğunu bilə-
təkrarsız portağal qoxusunu ləzzətlə cək. Zənnimcə, o, tezliklə bura qayıt-
ciyərlərimə çəkəcək, gəzdiyi küçələrdə malıydı. Әn azından, poçtu götürmək
gəzəcək, ola bilsin, hətta oturduğu üçün portağallığa baş çəkməliydi, ya
skamyada da oturacaqdım. Sevilyaya yox?!
getməyim üçün təkcə elə bunlar kifayət
idi, üstəlik, ümid edirdim ki, axtardığım Kağızı daşın altına qoyandan saat
yarım sonra artıq şəhərdə gəzirdim,
ancaq birdən mənə çatdı ki, səhvə yol
vermişəm.
«çin alması» olduğunu çoxdan bilirəm, dəcə tapacam. Әlbəttə ki, əgər ora 2017
axı bu meyvə bizə Çindən gəlib. Hə, düşmək qismət olsa – dərin xəndəklərin
məhz Çindən – çiçəklərini ilk dəfə açdığı əhatəsində olan bu cür müqəddəs yerin Yusteyn Qorder. Portağal Qız
məmləkətdən. İntəhası, əgər ziyarət quduz köpəkli ciddi gözətçilər tərəfin-
üçün portağalın vətəninə getmiş olsa dən qorunduğunu istisna etmirdim.
da, mən onunçün belə bir ünvana açıq-
ça göndərə bilməzdim: Çin, Portağal Amma təyyarə Sevilyaya enəndən
Qıza. Әhalisinin sayı milyardı keçmiş cəmisi yarımca saat sonra mən artıq
bir ölkədə, filan qədər çinlinin arasında orada idim. Bol meyvəli portağal
Çin poçtu Portağal Qızı tapmaqda ağaclarının cərgə ilə əkildiyi, bir ucu
çətinlik çəkərdi. Şəxsən özüm bu tapşı- böyük kilsəyə bitişik çox gözəl, səliqə-
rığın öhdəsindən gələ bilərdim, buna sahmanlı bir bağ – Portağal meşəsi!
şübhə ola bilməz. Amma kim zəmanət
verə bilər ki, Çin poçtunun xidmətçiləri Amma Portağal Qız bağda yox idi.
onu mənim kimi dəli bir istəklə axtar- Fikirləşdim ki, yəqin, şəhərə gedib,
mağa girişəcək? tezliklə qayıdar…
Yaxşı, Georq, söhbətimizə davam Ayıq başla düşünməyə çalışır,
edək. özümü inandırmaq istəyirdim ki, onunla
belə tez rastlaşacağıma ümid etməmə-
Tibb məşğələlərini bir neçə günlüyə liyəm. Әn azından, ilk günlərdə bu,
buraxmalı oldum, valideynlərimdən min mümkün deyil. Buna görə bağda üç
kron borc götürüb Madridə uçan təy- saatdan çox qalmadım. Ancaq gedəndə,
yarəyə ucuz bilet aldım. Orada məktəb hər ehtimala qarşı, kağıza bir-iki söz
yoldaşlarımdan birinin dayısının evində yazıb ağacların arasındakı köhnə fəv-
gecələyib, ertəsi gün Sevilyaya uçdum. varənin üstünə qoydum. Yazmışdım:
«Mən də səni düşünürəm. Yox, daha
Onu tapacağıma əmin deyildim; gözləmək iqtidarında deyiləm.»
şansım təxminən Holmenkollendə
olduğu qədər idi. Bir məsələ də vardı: İmzasız-filansız. Uçmasın deyə üs-
əgər orada rastlaşmasaq, yəni üzbə- tünə balaca bir daş qoyduğum kağızın,
surət görüşməsək belə, bilirdim ki, bu- hətta kimə ünvanlandığını da göstər-
günlərdə Sevilyada olub və indi də bir mədim, təkcə naşı cizgilərlə guya öz
başqa yerə, tutalım Mərakeşə gedib. sifətimin şəklini çəkdim. Әlbəttə, bu,
Heç nəyi vecimə almayıb, nəyin ba- mənim sifətimə qəti oxşamırdı, amma
hasına olur-olsun, hökmən Portağal şübhə etmirdim ki, Portağal Qız kağızı
cəngəlliyinə düşəcək, onun nəfəs aldığı görəndə şəklin kiminki olduğunu bilə-
təkrarsız portağal qoxusunu ləzzətlə cək. Zənnimcə, o, tezliklə bura qayıt-
ciyərlərimə çəkəcək, gəzdiyi küçələrdə malıydı. Әn azından, poçtu götürmək
gəzəcək, ola bilsin, hətta oturduğu üçün portağallığa baş çəkməliydi, ya
skamyada da oturacaqdım. Sevilyaya yox?!
getməyim üçün təkcə elə bunlar kifayət
idi, üstəlik, ümid edirdim ki, axtardığım Kağızı daşın altına qoyandan saat
yarım sonra artıq şəhərdə gəzirdim,
ancaq birdən mənə çatdı ki, səhvə yol
vermişəm.
