Page 100 - "Xəzər" 2017

Son dərəcə güclü bir qüvvə məni ha- maq iqtidarında deyil. Son nəfəsinə kimi

rasa apardı, ordan baş verənləri müşahi- özünü alçaltmağa, ya başqasından qisas

də eləyə bildim və bu, məni, doğrudan almağa hazırdı. Telefon nömrəsini isə dilə

da, sarsıtdı. gətirmək qabiliyyətində deyil. Lent qırılır.

Onları belə asanca aldada bildiyimə Daha çarpayını, cüssəli tibb bacısını

sevinirdim, hətta son nəfəsimdə sanballı görmürəm. Әsas elektrik açarını söndü-

bir yalan da söyləyə bilmişdim. rüblər. Başqa film davam eləyir. O, boş-

Təcrübə keçən oğlanın damcısalanın luqda uçur. Təkcə bunu demək olar: bu

asılqanını necə tutduğunu gördüm, çünki vəziyyət hardasa mənəvi aydınlığı və aşi-

ikinci həkim üstümə atılanda asılqan sil- qanə cinsi yaxınlığı xatırladır. Həmin və-
kələnmişdi, az qalmışdı iynə venamdan ziyyət mənə tanış idi, ancaq onu belə tə-
çıxsın.
səvvür eləmirdim. Demək, məsələ beləy-
İndi yaxşı baxaq, görək, həqiqətən, miş. Nəhəng qüvvə mənim xaricimdə və
hardayıq.
Bu miskin, məşəqqətli dünyada aşıb- daxilimdə işləyirdi. Məni harasa üfürdü,
özünə sordu, daha bədənimi hiss eləmir-
daşan hissləri yalnız dini, ya eşq ekstazı
ilə müqayisə etmək olar, qadınlara gəlin- dim. Təxminən belə. Bilirdim ki, ölürəm.
100 cə isə, ola bilsin, doğuşla. Bir az açıq- Ancaq bu, məndə heç bir hiss – sevinc,

2017 saçıq danışan qadınlar deyirlər ki, doğuş kədər oyatmırdı. Bununla belə, heç nəyi
zamanı ağrı və sevinc bir-birinə qarışıb, unutmamışdım. Daha dəqiq desək, insa-

dünya miqyasında erotik macəraya çev- nın zamanı eyni vaxtda irəli və geri açıla-

rilir. Mən həvəs, çağırış yox, yaradan raq birdən davam etməyə başlayır. İndi-

gücü duyaraq, içəridən çölə doğru hərə- nin isə ölümün astanasında məkan və

kət eləyirdim. Həqiqətən, bu coşqun hiss- zaman sərhədləri olmur. Nə baş verəcə-

lər özünü səndə doğruldur. Məni nəsə yini bilirəm, istəsəm, nə baş verdiyini görə

Peter Nadaş. Mənim ölümüm alıb aparırdı. Huşumu itirmirdim, əksinə, bilərəm və nələr baş verdiyini yaxşı bili-
özümə gəlirdim. Eyni vaxtda içəridən və rəm.
çöldən böyük bir qüvvə məni çəkib apa-
rırdı, amma bu fərq şüur üçün heç bir Mənə elə gəlir, yaddaş və məni əhatə
əhəmiyyət kəsb etmirdi. Şəxsiyyət və eh- edən məkan mütləq səciyyə daşımağa
tirasla bağlı artıq nəsə mövcud deyildi. başlayır. Onlar sanki bir-birinin içindədi.
Bənzərsiz mənəvi yüngüllük. Təəssüf ki,
İnsan mələfənin üstündə çılın-çılpaq bu mütləq zamanda Tanrını tapmaq
uzanıb ki, onun həyatını xilas etmək na- mümkün olmur və onun olmadığını, əbəs
minə bədəninin bütün əzaları müdaxilə yerə ona inandığını etiraf edirsən. Necə
üçün hər an əlçatan olsun.Qoy o, ağrı, də sadəlövh olmuşam! Təəssüf ediləcək
oksigen aclığı, ölüm qorxusu hiss eləsin, yanlışlıq. Ancaq hökmündə olduğum qüvvə
nəbzi dəqiqədə lap iki yüz dəfə vursun, insan təxəyyülünü üstələyir. Yəqin, ca-
buna baxmayaraq, cismani duyğuların nım hələ istidi – onun bütün ehtişamını
arasından özünəvurğunluq və eksqibisia- duya bilirəm. Ruhun yaddaşındakı Tanrı
nist təkəbbür özünü büruzə verir.

Yəqin, elə də pis görünmürəm. haqqında təsəvvürlər bundan xəbər ver-

İnsan, hətta ölüm ayağında da prin- mirdimi? Mən yaradan gücün ağuşuna

sipcə sadomazoxist həyatından azad ol- qayıdıram. Nə qədər ki, şüurum zaman