Page 104 - "Xəzər" 2017

mi ətimə qədər yandırıblar. Dişlərim şaq- O, beynində nəyisə götür-qoy edərək

qıldayır, əl-qolum bir yerdə durmur, an- düşündü. Və dedi: üç dəqiqə yarım.

caq nə qədər çalışsam da, əzalarımın Cavab inandırıcı səsləndi, başqa yolu

öhdəsindən gələ bilmirəm. Və hər hərə- da yox idi. Vəzifəsi onu nəsə deməyə

kət, hər söz, aldığım hər nəfəs, mövcud- məcbur edirdi və mənə nəsə bir rəqəm

luğumun özü sınmış qabırğalarımın kəs- dedi, ancaq gözlərindən oxunurdu ki, ya

kin ağrısı ilə müşayiət olunur. bilmir, ya da mənə həqiqəti demək istə-

Dişlərim şaqqıldaya-şaqqıldaya üstümə mir. Ola bilsin, hər şey vur-tut iki dəqiqə,

əyilmiş tibb bacısından bu titrəməni ne- ya altı dəqiqə yarım çəkib. Üç dəqiqə ya-

cəsə kəsməsini xahiş etdim. Dedi ki, bun- rımda min illər keçib getmişdi. Ölümlə

dan narahat olmağa dəyməz. Ümumiy- doğuluşun üst-üstə düşməyi yaradıcılıq

yətlə, narahat olmağa dəyməz. İndi hər hadisəsidi.

şeyi yoluna qoyarlar. Nə baş verdiyini bir xeyli sonra, artıq

Dişlərim bir-birinə dəyə-dəyə dedim evdə olanda bildim.

ki, mənə elə gəlir, çimərlik tumanım yaş- İçində olduğum mağaranın divarları

dı. Həm də əlavə elədim: nəyə görəsə... nəsə tanış, yumşaq qırışları ilə seçilirdi.

104 Onlar yanmış ət qoxusunda sükut için- Beynimi eşələyib tanış əlamətləri tapmaq

də dayanmışdılar. Belə başa düşmək olar- nədir, hətta nə axtardığımı da əslində an-
2017 dı ki, elektroşokun dərəcəsindən altımı laya bilmirdim. Solğun-solğun işaran ta-

islatmışam. nış qırışlar gözümün qabağında idi. Qüvvə-

İndi narahat olmağa dəyməz. Heç nə- nin məni çəkib apardığı yer, içi qırışlı bo-

dən. Həkimlər xöşbəxtliklərini peşəkar lə- runu xatırladırdı. Yadıma salmaq kifayət-

yaqət maskası altında gizlədərək, özləri- di ki, yenə məni alıb aparsın. Öz qırışları

ni sakit göstərirdilər. Reanimasiyada isti- ilə məni ağuşuna alan hüdudsuz əbədi

fadə etdikləri alətləri tezcə yığışdırdılar, boşluq məni işığa tərəf çəkirdi. Bəlkə də,

ancaq elə yığışdırdılar ki, lazım gəlsə, yumşaq qırçınlar demək daha düzgün

hazır vəziyyətdə olsun. Axı bu, hələ son olardı. Düz getmirdim, qüvvə sanki ba-

deyildi.Dişlərim şaqqıldaya-şaqqıldaya hə- şımdan tutub, öz oxum ətrafında döndə-

kimdən nə baş verdiyini soruşdum. Әlimi rərək, məni maili yoxuşla yuxarı dartırdı.

Peter Nadaş. Mənim ölümüm təzə yanıq yerinə uzatdım, ancaq ağrı Daha dəqiq desəm, o, məni iki dəfə dön-

şəhadət barmağımı saxladı. Məni reani- dərdi.

masiya etmisiz? Dilimdən tibbi termin eşi- Bu, cismani duyğu oyatmadı, mən

dən həkim diksindi. O, çıxmağa hazırla- sanki onları görürdüm. Cismani duyğu-

şırdı, ancaq karıxıb geri boylandı: şüurun nun mücərrəd olduğu həmin yerə qayıt-

bu qədər aydın olması inanılası deyildi. mağa can atırdım. Qüvvə başımdan tu-

Çarpayıdan yapışdı, elə bil mənim əvəzi- tub, məni qırışlı yumşaq səthi olan mə-

mə çarpayını silkələmək istəyirdi. «Ölən- kanda çevirərək, çıxışa, ya girişə doğru

lər özünü belə aparmırlar, – dedi. Və az aparırdı. Hara apardığını kim bilir?

qala incik tərzdə əlavə etdi – hə, əlbəttə, Çıxışın forması şaquli istiqamətdə dar-

reanimasiya eləmişik. Bunun nə qədər tılmış ovalı xatırladırdı: üst hissə yum-

çəkdiyini soruşdum». Şüurumun yerində şaq, sağ tərəf bir az uzunsov. Belə də

olub-olmadığına əmin olmaq istəyirdim. demək olar ki, onun sağ tərəfi soldan