Page 103 - "Xəzər" 2017
P. 103
Geriyə baxış özündə idrakın bir neçə özündən sonra hansısa xüsusi cismani 103
perspektivini ehtiva edir. duyğu qoymamışdı. Әvvəlki, ilkin vəziy- 2017
yətlə müqayisədə mən anlaşılmaz nara-
Dildən öncəki şüur strukturu və ya sırf hatlıq və gərginlik hiss elədim, ancaq bu Peter Nadaş. Mənim ölümüm
müşahidə fiziki hadisələrin adları ilə sin- duyğuların cismani olduğunu deməzdim.
xronlaşır, baxmayaraq ki, bu adlar heç də Yaddaşıma bir obraz həkk olunmuşdu –
həmişə hadisələrin mahiyyətini sona qə- gördüyüm lövhə işığın mənbəyinə nisbə-
dər ifadə etmir. Mənim kənardan baxı- tən aşağıdan-yuxarıya yavaş-yavaş hə-
şım, demə, ömürboyu məni müşayiət elə- rəkət eləyib sonra donurdu. Mən mağa-
yib və bundan sonra da müşayiət eləyə- ranın ovalşəkilli, hamar olmayan, qırışlı
cək. Mən fiziki duyğulardan azad olub, girişini görürəm. Və yenə öz oxum ətra-
özümü ruh kimi hiss edirəm. Məni ömrüm fında dönürəm, işığın mənbəyi aşağıda
boyu və indi, hətta məntiqi dünyanın qalır, bundan belə nəticə çıxarmaq olar
hüdudlarından kənarda müşayiət eləyən, ki, şüurumun mağara kimi dərk etdiyi mə-
yalnız ruhun bu dünyadan əxz etdiyi təc- kanda soldan-sağa yer dəyişdirirəm. İki
rübədən qidalanan, necə deyərlər, idra- müxtəlif – dövri və irəli hərəkət arasında
kım da fəlsəfi, sosioloji, ilahiyyat, psixolo- qısa fasilə yaranır. Sanki nəyəsə ilişirəm.
ji, antropoloji və başqa kateqoriyaların Bundan sonra qüvvə məni yenə götürüb
xəzinəsini ixtiyarıma buraxır. Yaradan döndərir və işığa doğru itələyir.
qüvvənin kosmik fəaliyyət miqyası ondan
gizli qalmışdı. Ruh isə onu həmişə xatır- Neon lampası ilə işıqlanmış xəstəxa-
layırdı. Ancaq bu yaddaşı başqası – bütün na palatasında iki kişi üstümə əyilib.
ömrüm boyu cismani varlığımla bağlı olan Üçüncü adam – inamsız halda onlara ba-
mnemik mexanizm kölgədə qoyurdu. Ya- xan cüssəli tibb bacısı arxa plandadı –
radılış asimmetrikdir. Bu yeni təcrübəni görüm, indi nə eləyəcəklər. Peşəkarların
özündə əks etdirmək üçün idrakım kifa- isə yasəməni kölgə düşən gərgin sifətləri
yət qədər genişdi. birdən sevinclə işıqlanır. Başlarını gur işı-
ğa tərəf qaldırıb bərkdən gülürlər.
Bu yerdə qüvvə məni öz oxum ətra-
fında bir dəfə də azacıq döndərir, bir dəfə Bu, o deməkdi ki, yenə burdayam.
də yüngülcə itələyir və yenə bir az işığa Mən dərhal başladığım cümləni ta-
yaxınlaşdırır. mamlayıram. Telefon nömrəsini deyirəm.
Bu, effekt yaradır, nə elədiyimi bili-
Ancaq gözümü kor edəcək, məni rəm, gözlənilməz hadisədən cüssəli qa-
özündə əridə biləcək işığa gedib çatmı- dın çığırır.
ram. Öz həyasızlığımdan ləzzət alıram.
İndi də şüurumun yerinə qayıtdığına
Orasını da deyim ki, zülmətdən işığa sevinirlər; neyronlarım ölməyib.
birbaşa yox, öz oxum ətrafında fırlanaraq Onların təzədən belə möhkəm sevin-
gedirdim. məsindən mənə aydın olur ki, bir xeyli
vaxt keçib.
Mən vintşəkilli trayektoriya ilə hərəkət Elektroşokdan sonra bütün bədənim
edirəm. Belə çıxır ki, iki dəfə dönmüşəm, tir-tir əsir. Sinəmin dərisi, tükləri tüstülə-
ancaq iki dövrəni dərhal tamamlamamı- nir. Reanimasiya damğası ilə onlar sinə-
şam. Mənə elə gəlir, baxış bucağı iki də-
fə çıxış nöqtəsinə qayıdıb. Bu qeyri-mün-
təzəm hərəkətin obrazı saxlansa da,
perspektivini ehtiva edir. duyğu qoymamışdı. Әvvəlki, ilkin vəziy- 2017
yətlə müqayisədə mən anlaşılmaz nara-
Dildən öncəki şüur strukturu və ya sırf hatlıq və gərginlik hiss elədim, ancaq bu Peter Nadaş. Mənim ölümüm
müşahidə fiziki hadisələrin adları ilə sin- duyğuların cismani olduğunu deməzdim.
xronlaşır, baxmayaraq ki, bu adlar heç də Yaddaşıma bir obraz həkk olunmuşdu –
həmişə hadisələrin mahiyyətini sona qə- gördüyüm lövhə işığın mənbəyinə nisbə-
dər ifadə etmir. Mənim kənardan baxı- tən aşağıdan-yuxarıya yavaş-yavaş hə-
şım, demə, ömürboyu məni müşayiət elə- rəkət eləyib sonra donurdu. Mən mağa-
yib və bundan sonra da müşayiət eləyə- ranın ovalşəkilli, hamar olmayan, qırışlı
cək. Mən fiziki duyğulardan azad olub, girişini görürəm. Və yenə öz oxum ətra-
özümü ruh kimi hiss edirəm. Məni ömrüm fında dönürəm, işığın mənbəyi aşağıda
boyu və indi, hətta məntiqi dünyanın qalır, bundan belə nəticə çıxarmaq olar
hüdudlarından kənarda müşayiət eləyən, ki, şüurumun mağara kimi dərk etdiyi mə-
yalnız ruhun bu dünyadan əxz etdiyi təc- kanda soldan-sağa yer dəyişdirirəm. İki
rübədən qidalanan, necə deyərlər, idra- müxtəlif – dövri və irəli hərəkət arasında
kım da fəlsəfi, sosioloji, ilahiyyat, psixolo- qısa fasilə yaranır. Sanki nəyəsə ilişirəm.
ji, antropoloji və başqa kateqoriyaların Bundan sonra qüvvə məni yenə götürüb
xəzinəsini ixtiyarıma buraxır. Yaradan döndərir və işığa doğru itələyir.
qüvvənin kosmik fəaliyyət miqyası ondan
gizli qalmışdı. Ruh isə onu həmişə xatır- Neon lampası ilə işıqlanmış xəstəxa-
layırdı. Ancaq bu yaddaşı başqası – bütün na palatasında iki kişi üstümə əyilib.
ömrüm boyu cismani varlığımla bağlı olan Üçüncü adam – inamsız halda onlara ba-
mnemik mexanizm kölgədə qoyurdu. Ya- xan cüssəli tibb bacısı arxa plandadı –
radılış asimmetrikdir. Bu yeni təcrübəni görüm, indi nə eləyəcəklər. Peşəkarların
özündə əks etdirmək üçün idrakım kifa- isə yasəməni kölgə düşən gərgin sifətləri
yət qədər genişdi. birdən sevinclə işıqlanır. Başlarını gur işı-
ğa tərəf qaldırıb bərkdən gülürlər.
Bu yerdə qüvvə məni öz oxum ətra-
fında bir dəfə də azacıq döndərir, bir dəfə Bu, o deməkdi ki, yenə burdayam.
də yüngülcə itələyir və yenə bir az işığa Mən dərhal başladığım cümləni ta-
yaxınlaşdırır. mamlayıram. Telefon nömrəsini deyirəm.
Bu, effekt yaradır, nə elədiyimi bili-
Ancaq gözümü kor edəcək, məni rəm, gözlənilməz hadisədən cüssəli qa-
özündə əridə biləcək işığa gedib çatmı- dın çığırır.
ram. Öz həyasızlığımdan ləzzət alıram.
İndi də şüurumun yerinə qayıtdığına
Orasını da deyim ki, zülmətdən işığa sevinirlər; neyronlarım ölməyib.
birbaşa yox, öz oxum ətrafında fırlanaraq Onların təzədən belə möhkəm sevin-
gedirdim. məsindən mənə aydın olur ki, bir xeyli
vaxt keçib.
Mən vintşəkilli trayektoriya ilə hərəkət Elektroşokdan sonra bütün bədənim
edirəm. Belə çıxır ki, iki dəfə dönmüşəm, tir-tir əsir. Sinəmin dərisi, tükləri tüstülə-
ancaq iki dövrəni dərhal tamamlamamı- nir. Reanimasiya damğası ilə onlar sinə-
şam. Mənə elə gəlir, baxış bucağı iki də-
fə çıxış nöqtəsinə qayıdıb. Bu qeyri-mün-
təzəm hərəkətin obrazı saxlansa da,
