Page 607 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Ìèðçÿ Ôÿòÿëè Àõóíäçàäÿ

Aldanmış kәvakib

әfәviyyәnin Әvaili-sәltәnәtindә Qәzvin paytәxt idi. Hadisati-mü -
tә nәbbiәnin vüquundan sonra Mәhәmmәd şah Sәfәvi sәl tә nәti
Söz oğlu Şah Abbasi-әvvәlә tәslim etdi. Şah Abbasın cülusundan
altı il keçib, yeddimci il başlanmışdı ki, aşağıda zikr olunan qәziy yә vaqe
oldu.
Baharın әvvәli idi, Novruzdan üç gün keçmişdi; Şah Abbas günortadan
üç saat keçmiş qәsrdә öz mәhbubәsi Sәlma xatun ilә oturub söhbәtә mәşğul
idi ki, xacәbaşı xacә Mübarәk içәri girib, kürnuş edib әrz elәdi ki:
– Münәccimbaşı Mirzә Sәdrәddin qibleyi-alәmin ziyarәtinә müşәrrәf
olmaq istәyir, bir vacibi işdәn ötrü.
Şah Sәlma xatuna işarә etdi ki, hәrәmxanaya getsin vә xacәyә buyurdu 31
ki:
– Mirzә Sәdrәddini çağır gәlsin!
Münәccimbaşı şahın hüzuruna daxil olub, kürnuşdan sonra әl-әl üstә
qabaqda durub dua vә sәna etdi. Şah soruşdu ki:
– Mirzә, nә var?
Münәccimbaşı әrz elәdi ki:
– Qibleyi-alәm sağ olsun, bu övqat kәvakibin seyrindәn belә mәlum
olur ki, Novruzdan on beş gün keçmiş Mәrrixin Әqrәb ilә iqtiranı vaqe
olacaq vә bu qirani nәhseynin tәsiri budur ki, mәşri-zәmindә vә bittәrcih
mülki-İranda sahibi-sәltәnәtin vücuduna sәdәmeyi-üzma yetişәcәkdir. Buna
binaәn mәn ki asitaneyi-sәniyyәnin müxlis vә cansipar bәndәsiyәm, özümә
vacib bildim ki, bu keyfiyyәti piş-әzhadisә qibleyi-alәmә mәruz edim.
Şah bu vaxt çox cavan idi. Ömründәn ancaq iyirmi iki il keçmişdi.
Mәlumdur ki, bu sinndә hәyat necә şirin vә әzizdir. Xüsusәn ki, dәrәceyi-
ülyada vә tәxti-sәltәnәtin üstündә! Bu sәbәbә münәccimbaşının xәbәri
şahi-cavanı qayәtdә dәhşәti-üzmaya saldı. Haman saat rәngi qaçıb, guya ki,
bihuş oldu. Bir dәqiqәdәn sonra başın qaldırıb Mirzә Sәdrәddinә buyurdu
ki:
– Xub, mürәxxәssәn, get!
Münәccimbaşı kürnuş edib qayıtdı.
Şah yalqız qәsrdә yarım saat fikrә piçidә olub, sonra xacә Mübarәki
avaz etdi. Xacә hüzura daxil olduqda buyurdu ki:
– Fәrraş göndәr, bu saatda vәzir Mirzә Möhsünü vә sәrdar Zaman xanı
vә müstövfi Mirzә Yәhyanı vә mollabaşı Axund Sәmәdi mәnim hüzuruma