Page 471 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 471
ßëisÿmid Kör
Bir az aralıda hәsrәt vә qürbәt
Adil Mirseyidin xatirəsinə
O, şair idi – onu deyirәm.
Güzgüdә oxşarını görüb
üzünü gizlәdәn adam.
Güzgüdә yuxusu çin olan adam
baxıb görәr
bu şәhәr başdan-ayağa paltar dükanı.
Bir az aralıda
vitrindә Podenin “Mütәfәkkir”i
çılpaq,
Rubensin gözlәri kәdәrli, 471
Bir az aralıda
Xәzәr dәnizi –
Kürün deltasında bir yaşıl yarpaq,
Bir az aralıda
intihar etmәyә Sena çayı.
PLASE DES VESKER bağında
bir qәrib türbә –
Bir az aralıda hәsrәt vә qürbәt.
O, rәssam idi – onu deyirәm.
Küsәyәn bulud adam –
Kәtan tapmayanda yağlı boyada
ağ kağıza köçürәrdi rәsmlәrini,
sulu boyada çәkәrdi, göy üzünü –
Göy üzü onu çәkәrdi,
qeybә çәkilәrdi buludlarda
küsәyәn bulud adam,
bulud üstә çömbәlәn
adda-budda Budda adam.
O, şair idi,
O, rәssam idi, – onu deyirәm…
Minor sәsli nәğmә adam.
O – hәm sәsdi, hәm dә sözdü.
