Page 475 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Aüacÿfÿr Hÿsÿnli

Şәrti şumda kәsir

Tikir torbamızı vaxtın sahibi,
Göylәrin gözündә şeh damcıları.
Nә mәn ağac oldum, susdum yerimdә,
Nә dәydi belimә şah damcıları.

Niyә qaçaq oldum öz yurd-yuvamdan,
Әlvan sabahımı tapa bilmәdim.
Sәrçә dimdiyindәn düşәn çöpündәn
Özümә bir evcik yapa bilmәdim.

Göz dәydi titrәyәn şam işığına, 475
Söz dәydi söz deyәn haqq aşığına.
Dünyaya gәlmәk dә qanqaraçılıq,
Dünyadan getmәk dә peşimançılıq.

Ad çәkdim, ah çәkdim, od tutdu içim,
Әski yaddaşımda bir ad yeri var.
Mәnim ürәyimә toxunma, canım,
Mәnim ürәyimin bir and yeri var.

Özün öz qәbrini qazmısan, kişi,
Dartıb çıxartdığın gәvәn yerindәn.
Dünyanın arşını mәgәr başlanır –
Bizim boyumuzun kәfәn yerindәn?

Dәrvişәm, ağlıma dua yazdırdım,
Bu mәnәm – әn xoşbәxt baxtın sahibi.
Tikir torbamızı göydәki kişi,
Şәrti şumda kәsir vaxtın sahibi.

Qurumuş salxım kimiyәm

Dolanıram sәrsәm-sәrsәm,
Bir ruhu dalğın kimiyәm.
Ara yerә kövrәltmәyin,
Onsuz da çılğın kimiyәm.