Page 384 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Bir sevda ağlayır içimdә mәnim

Gәl dedim, köksümә yaralı düşdü,
Әl açdım, әllәrim aralı düşdü,
Ona bu ağ dünya qaralı düşdü,
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim.

Qәdri bilinmәdi, ömrü qırıldı,
Hәsrәt boyun bükdü, hicran yoruldu,
O hәr gün incidi, hәr gün vuruldu,
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim.
384
Min gül solduranlar, min gül dәrdilәr,
Yüngül çiçәklәri, yüngül dәrdilәr,
Mәn ürәk açanda baxıb gördülәr,
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim...

Dünәni bükülü xatirәsinә,
Vurğundur bu günü xatirәsinә,
Qısılıb mürgülü xatirәsinә
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim...

Bacara bilmәdim özüm-özümlә,
Dil tapa bilmәdi işim sözümlә,
Mәnim fәryadımla, mәnim gözümlә
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim.

Mәnәm daş daşıyan o mәhәbbәtә,
İtmiş qaş daşıyam o mәhәbbәtә,
Özüm başdaşıyam o mәhәbbәtә,
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim...

Gec oldu qәdrini mәn bilәndә dә,
Sevinci yaşayıb, qәm bölәndә dә,
Üzümә baxmayın, mәn gülәndә dә,
Bir sevda ağlayır içimdә mәnim...