Page 388 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Sağ ol, ana dilim

Yollarım sınandı yad ölkәlәrdә,
Neçә yad dodaqda sәslәndi adım.
Sağ ol, ana dilim, mәni heç yerdә
Kömәksiz qoymadın, yalqız qoymadın.

Barmağım altında düymә fırlanır,
Londonla, Parislә yanaşı Bakı…
Doğma sözlәr üçün darıxan hanı?
Deyin qoy dinlәsin: “Danışır Bakı!”

388 Danışır, açılır ömrün baharı,
Dünyaya mәn onun qoynundan uçdum.
Mәnim ürәyimin antenaları
Gözәl Azәrbaycan dilinә tuşdu.

Döyüşdә qılınctәk sıyrıldı qından,
Başımın üstündә bayrağım oldu.
Torpağım ikiyә bölünәn zaman
Bu dil bölünmәyәn torpağım oldu.

Utansın tarixә dәllallıq edәn,
Tarix qapısına açar sözlәr var.
Pәrdәni qaldırsan, beş-on kәlmәdәn
Qondarma cildlәr tar-mar olar.

Bu dildә sevincim, qәmim, kәdәrim
Tәzә ümidlәrә açılan sәhәr.
Bu dilin reaktiv tәyyarәlәri
Araz sәrhәddini qıran kәlmәlәr.

İpәk nәğmәlәrim güllәbatmazdı,
Qolunu qandalla bağlamaq olmaz.
Bu taydan o taya arxayın keçәn,
O taydan bu taya arxayın keçәn
Dilin sәnәdini yoxlamaq olmaz,
Sevginin yolunu saxlamaq olmaz!