Page 158 - "Xəzər"
P. 158
həm də serblərin sürətlə möhkəmləndiyi qərq olmuş Belqrada tərəf çevirdiklərini

Belqradda şəhər rəisinin ilin günləri müşahidə edə bildi. Daha sonda quş

qədər pəncərəsi olan qərargahının sürətlə havaya qalxıb səmaya baş

üstündə bir-birinə bərkidilmiş çoxlu vurdu, elə bil Leandrın tora salınmış

saat vardı. Yeni dükanlar, ağzınacan təki uzandığı bu dünyanın astar üzünü

malla dolu idi; kilsələrin üstündə bütün səmaya tikmək istədi. Çünki təkcə

dinlərə aid xaçlar parıldayırdı. Gözəl şəhər qapılarını açmaq yetərdi ki, türk

çəpəri olan həyətlər Savanın hər iki süvari dəstəsi və əliqılınclı kəllə ovçuları

sahilindən bülbülləri qoynuna səsləyirdi, şəhərə girsin, bir ləhzədə bu xəzinəni

bağçaların yanından isə cəmi iki-üç də keçib gəldikləri yerlərin gününə

küçəni tutan leysandan qaçıb qurtul- qoysunlar; hər yanı uçurub dağıtsınlar,

mağa çalışan arabalar keçirdi. Sonra tüstüyə qərq etsinlər. Leandr bilmirdi,

yenə gözünə balaca bulud topası, bir heç təsəvvür də eləmirdi ki, o, Belqrad

az qamış və Savanın üzərindən keçib qalasının üzərində oturub və bir neçə

Dunay üzərindəki qatı dumana qarışan ildən sonra yerli-dibli yoxa çıxacaq,

158 duman göründü. Digər tərəfdə günəşin izi-tozu da qalmayacaq bu şəhərə

2015 meşəyə çəpinə düşən şüaları parıldadı tamaşa edən sonuncu adamdır.

və Leandr buxar qalxan meşənin Həmin ilin oktyabrında atası rusların

qoxusunu hiss etdi. Yenə baxışları gəlişinə baxmaq üçün Leandrı da

şəhərin üzərinə qayıtdı: fəhlələrin özüylə apardı. Leandr elə bilirdi ki,

Dubrovnitsa kilsəsində işlərini bitirdik- çəkməli, nizəli atlılar görəcək. Amma

lərini gördü – dülgər baltanı hərlədib ordu əvəzinə üç at qoşulmuş xizək

ağaca vururdu, amma səs dülgər gördü. Orda kürkə bürünmüş bircə

baltanı yuxarı qaldırandan sonra çıxırdı. nəfər oturmuşdu. Yad adam burun

Yəni quş səslə səsin mənbəyi arasında dəliklərinə reyhan zoğu soxmuşdu. O,

uça bilərdi. Sonra Leandr, küləyin quşu xizəkdən düşən kimi birbaşa mitropolitin

Milorad Paviç. Küləyin astar üzü uçduğu istiqamətdən sapdırıb necə evinə yollandı, əlində sandıq və ikona

hirsləndirdiyini gördü. Quşdan aşağıda tutmuş yol yoldaşı da dalınca getdi.

isə zəng çalındı, amma səsi çox gec Başqa kimsə yox idi.

gəldi, elə bil dəmir saplağından qırılan – Bu sənin müəllimin olacaq, –

bir meyvə idi. O, quşla bərabər çaydan atası Leandra dedi. – Sənə yazmağı

keçən həmin səsin necə titrədiyini və öyrədəcək. Әmr edib ki, Zəbur surəsini

qulaqlarını Savanın o tayına şəkləmiş oxumağı bacaranların hamısını bura

Avstriya ordusunun atları ilə necə çağırsınlar. Narahat olma, səndən

görüşdüyünü gördü. Sonra bulud başqa da savadsızlar var, müharibə

kölgəsinə oxşayan zəng səsinin Zemun çoxlarının həyatını məhv edib. Onlar

yolunda bir dəstə çobana necə müəllimdən yaşca çox da kiçik deyillər.

yetişdiyini, çobanlarınsa onu görən Bir şeyi yadında saxla: savadlı adam

kimi balaca başlarını yana – sakitliyə kitaba baxır, alim müdrik adama; müdrik
   153   154   155   156   157   158   159   160   161   162   163