Page 48 - "Xəzər"
P. 48
çünkü bu ONU qətiyyən maraqandırmırdı. Kizbü böhtandan səvayı bir hekayət görmədim.
2016 Həmin dəm ONUN şəffaf və çəkisiz
Hər sədavü səs ki, dünyaya dolub əksər əqəl,
Elçin. Baş varlığı qapqara qıvrımsaçlı dilmanc Şərif Cümlə məkrü alü fənnü fitnədir, cəngü cədəl,
bəyin Qoşa Qala Qapısı ağzında atdan Dirhəmü dinar üçündür hər şeyə yapışsa əl,
sürüşərək yerə sərilən knyaz Sisianova – Müqtədilərdə itaət, müqtədalərdə əməl,
ONA – müraciətlə, dəhşət dolu bir Bəndələrdə simü bəylərdə ədalət görmədim.
həyəcanla: “– Knyaz!.. Knyaz!..” – deyə,
elə bil uzaqlardan gələn çığırtısını eşidirdi Xəlqi-aləm bir əcəb düstur tutmuş hər zaman,
və dilmancın o dəhşət dolu həyəcanı Hansı qəmli könlü kim, sən edər olsan şadiman,
ONUN şəffaf və çəkisiz varlığına qətiyyən O sənə, əlbəttə ki, bədguluq eylər, bigüman,
təsir etmirdi. Hər kəsə hər kəs ki, etsə yaxşılıq, olur yaman,
Bulmadım bir dost ki, ondan bir ədavət görmədim.
Görünən o məkandakı həyəcanlar
ONUN üçün artıq tamam mənasızlaşmışdı Alimü cahil, müridü mürşidü şagirdü pir,
və Dilmanc Şərif bəyin o çığırtısındakı Nəfsi-əmmarə əlində sərbəsər olmuş əsir,
dəhşətli həyəcan əridi və get-gedə, elə Həqqi batil eyləmişlər, işlənir cürmi-kəbir,
bil bu, artıq Babua Arçilin səsi idi… Şeyxlər şəyyad, abidlər abusən qəmtərir,
Hiç kəsdə həqqə layiq bir ibadət görmədim.
Babua həmişəki mehriban səsi ilə
ONU səsləyirdi, ancaq Babuanın səsindəki Hər kişi hər şey ki, sevdi, onu behtər istədi,
o mehribanlığın da artıq ONUN üçün heç Kimi təxti, kimi taci, kimi əfsər istədi.
bir mənası və əhəmiyyəti yox idi… Padşahlar dəmbədəm təsxiri-kişvər istədi,
Eşqə həm çox kimsə düşdü vəsli-dilbər istədi,
9. Heç birində aqibət, bir zövqü rahət görmədim.
Milad tarixi ilə 1806-cı il fevral ayının Mən özüm çox kuzəkarı kimyagər eylədim,
8-də, hicri ilə 1220-ci il şubat ayının 2-də Sikkələndirdim qübari-tirəni zər eylədim,
Sərdar Sisianovun qətli ilə bağlı keçirdiyi Qara daşı döndərib yaquti-əhmər eylədim,
məşvərətdən dərhal sonra Hüseynqulu Daneyi xərmöhrəni dürrə bərabər eylədim,
xanı ruhlandıran, birdən-birə ona vəhy Qədrü qiymət istəyib, qeyr əz xəsarət görmədim.
gətirən və onun dalbadal – elə bil Balaxanı
torpağında quyudan neft fışqırırdı – nəzirələr Eyləyən viranə Cəmşidi-Cəmin eyvanını,
yazmağa başladığı şeirlər bunlar idi: Yola salmış, bil ki, bəzmi-işrətin çəndanını,
Kim qalıbdır ki, onun qəm tökməyibdir qanını,
Qarabağ xanı İbrahim Xəlil xanın vəziri, Dönə-dönə imtahan etdim fələk dövranını,
Vaqif təxəllüslü Molla Pənahın şeiri: Onda mən bərəkslikdən özgə adət görmədim.
Mən cahan mülkündə, mütləq, doğru halət görmədim, Gün kimi bir şəxsə gündə xeyr versən səd həzar,
Hər nə gördüm, əyri gördüm, özgə babət görmədim. Zərrəcə etməz ədayi-şükri-nemət aşikar,
Aşinalar ixtilatında sədaqət görmədim, Qalmayıbdır qeyrəti şərmü həya, namusü ar,
Biətü iqrarü imanü dəyanət görmədim, Dedilər ki, etibarü etiqad aləmdə var,
Bivəfadan lacərəm təhsili-hacət görmədim. Ondan ötrü mən də çox gəzdim, nəhayət, görmədim.
Xah sultan, xah dərvişü gəda bilittifaq, Müxtəsər kim, belə dünyadən gərək etmək həzər,
Özlərin qılmış giriftari-qəmü dərdü fəraq, Ondan ötrü kim, deyildir öz yerində xeyrü şər,
Cifeyi-dünyayədir hər ehtiyacü iştiyaq, Alilər xaki-məzəllətdə, dənilər mötəbər,
Munca kim, etdim tamaşa, sözlərə asdım qulaq, Sahibi-zərdə kərəm yoxdur, kərəm əhlində zər,
İşlənən işlərdə ehkamü ləyaqət görmədim.
Dövlətü iqbalü malın axırın gördüm tamam,
Həşmətü cahü cəlalın axırın gördüm tamam,
Zülfü ruyü xəttü xalın axırın gördüm tamam,
Həmdəmi-sahibcəmalın axırın gördüm tamam,
Başədək bir hüsnü-surət, qəddü qamət görmədim.
Ya imam-əl-insü vəlcinnü şahənşahi-ümur,
Getdi din əldən, bu gündən böylə sən eylə zühur,
2016 Həmin dəm ONUN şəffaf və çəkisiz
Hər sədavü səs ki, dünyaya dolub əksər əqəl,
Elçin. Baş varlığı qapqara qıvrımsaçlı dilmanc Şərif Cümlə məkrü alü fənnü fitnədir, cəngü cədəl,
bəyin Qoşa Qala Qapısı ağzında atdan Dirhəmü dinar üçündür hər şeyə yapışsa əl,
sürüşərək yerə sərilən knyaz Sisianova – Müqtədilərdə itaət, müqtədalərdə əməl,
ONA – müraciətlə, dəhşət dolu bir Bəndələrdə simü bəylərdə ədalət görmədim.
həyəcanla: “– Knyaz!.. Knyaz!..” – deyə,
elə bil uzaqlardan gələn çığırtısını eşidirdi Xəlqi-aləm bir əcəb düstur tutmuş hər zaman,
və dilmancın o dəhşət dolu həyəcanı Hansı qəmli könlü kim, sən edər olsan şadiman,
ONUN şəffaf və çəkisiz varlığına qətiyyən O sənə, əlbəttə ki, bədguluq eylər, bigüman,
təsir etmirdi. Hər kəsə hər kəs ki, etsə yaxşılıq, olur yaman,
Bulmadım bir dost ki, ondan bir ədavət görmədim.
Görünən o məkandakı həyəcanlar
ONUN üçün artıq tamam mənasızlaşmışdı Alimü cahil, müridü mürşidü şagirdü pir,
və Dilmanc Şərif bəyin o çığırtısındakı Nəfsi-əmmarə əlində sərbəsər olmuş əsir,
dəhşətli həyəcan əridi və get-gedə, elə Həqqi batil eyləmişlər, işlənir cürmi-kəbir,
bil bu, artıq Babua Arçilin səsi idi… Şeyxlər şəyyad, abidlər abusən qəmtərir,
Hiç kəsdə həqqə layiq bir ibadət görmədim.
Babua həmişəki mehriban səsi ilə
ONU səsləyirdi, ancaq Babuanın səsindəki Hər kişi hər şey ki, sevdi, onu behtər istədi,
o mehribanlığın da artıq ONUN üçün heç Kimi təxti, kimi taci, kimi əfsər istədi.
bir mənası və əhəmiyyəti yox idi… Padşahlar dəmbədəm təsxiri-kişvər istədi,
Eşqə həm çox kimsə düşdü vəsli-dilbər istədi,
9. Heç birində aqibət, bir zövqü rahət görmədim.
Milad tarixi ilə 1806-cı il fevral ayının Mən özüm çox kuzəkarı kimyagər eylədim,
8-də, hicri ilə 1220-ci il şubat ayının 2-də Sikkələndirdim qübari-tirəni zər eylədim,
Sərdar Sisianovun qətli ilə bağlı keçirdiyi Qara daşı döndərib yaquti-əhmər eylədim,
məşvərətdən dərhal sonra Hüseynqulu Daneyi xərmöhrəni dürrə bərabər eylədim,
xanı ruhlandıran, birdən-birə ona vəhy Qədrü qiymət istəyib, qeyr əz xəsarət görmədim.
gətirən və onun dalbadal – elə bil Balaxanı
torpağında quyudan neft fışqırırdı – nəzirələr Eyləyən viranə Cəmşidi-Cəmin eyvanını,
yazmağa başladığı şeirlər bunlar idi: Yola salmış, bil ki, bəzmi-işrətin çəndanını,
Kim qalıbdır ki, onun qəm tökməyibdir qanını,
Qarabağ xanı İbrahim Xəlil xanın vəziri, Dönə-dönə imtahan etdim fələk dövranını,
Vaqif təxəllüslü Molla Pənahın şeiri: Onda mən bərəkslikdən özgə adət görmədim.
Mən cahan mülkündə, mütləq, doğru halət görmədim, Gün kimi bir şəxsə gündə xeyr versən səd həzar,
Hər nə gördüm, əyri gördüm, özgə babət görmədim. Zərrəcə etməz ədayi-şükri-nemət aşikar,
Aşinalar ixtilatında sədaqət görmədim, Qalmayıbdır qeyrəti şərmü həya, namusü ar,
Biətü iqrarü imanü dəyanət görmədim, Dedilər ki, etibarü etiqad aləmdə var,
Bivəfadan lacərəm təhsili-hacət görmədim. Ondan ötrü mən də çox gəzdim, nəhayət, görmədim.
Xah sultan, xah dərvişü gəda bilittifaq, Müxtəsər kim, belə dünyadən gərək etmək həzər,
Özlərin qılmış giriftari-qəmü dərdü fəraq, Ondan ötrü kim, deyildir öz yerində xeyrü şər,
Cifeyi-dünyayədir hər ehtiyacü iştiyaq, Alilər xaki-məzəllətdə, dənilər mötəbər,
Munca kim, etdim tamaşa, sözlərə asdım qulaq, Sahibi-zərdə kərəm yoxdur, kərəm əhlində zər,
İşlənən işlərdə ehkamü ləyaqət görmədim.
Dövlətü iqbalü malın axırın gördüm tamam,
Həşmətü cahü cəlalın axırın gördüm tamam,
Zülfü ruyü xəttü xalın axırın gördüm tamam,
Həmdəmi-sahibcəmalın axırın gördüm tamam,
Başədək bir hüsnü-surət, qəddü qamət görmədim.
Ya imam-əl-insü vəlcinnü şahənşahi-ümur,
Getdi din əldən, bu gündən böylə sən eylə zühur,
