Page 45 - 2017-3
P. 45
– Hər şey əvvəlki kimidir. – Bilirsən, rir. Atan vəziyyətini dəyişib yanpörtü otu- 45
səndən belə cavab gözləmirlər. Bə nə rur. Təzə çörəyi boyat çörək kimi etina- 2017
deyəsən? Deyəsən elə döyül, belədir? sız, həvəssiz kəsir, sənə baxmadan anan-
Axı belə döyül, elədir. dan: Şahmar. Qoyungöz
Atan köksünü ötürüb susur. Bu, köks – Şahmar çörək yeyibmi? – soruşur.
deyil, içindəki qubar yanğısını müvəqqəti – İndicə yemişəm, – ananın əvəzinə
söndürmək kimi bir şeydir. Yanına qoy- sən cavab verirsən.
duğu çomağı birdən nifrətlə, qeyzlə ey- Yəqin, atanı sən hamıdan çox istəyir-
vanın qaranlıq küncünə atır. O dəqiqə də sən. Ancaq nə qədər ki, ondan uzaqda-
özünü, varlığını bu çomağın yerində hiss san, səndəki istək də qəlbinin dərinliyin-
edirsən və fikirləşirsən ki, əgər, işdi-şa- də səndən o qədər uzaqdır. Elə ki gəlir-
yətdi, bu çomaq canlı olub, bircə damcı sən, atanla görüşürsən, ürəyinin dərinli-
ağlı olsaydı, üstəlik, Allah ona dil versəy- yindəki o istək də sarsıntılardan, şübhə-
di, yəqin, çomaq susmaz (sənsə susar- lərdən süzülüb keçə-keçə üzə çıxır, bu-
san), dillənərdi ki, nədir axı mənim güna- laq suyu kimi durulur, bu da ki əziyyətli və
hım? Qırxılmış başı azca əsə-əsə atan – iztirablı bir işdir.
o, sənə baxmadığı üçün sən yandan onun Atan çörəyi iri tikələrlə yeməyə batırıb
başına cəsarətlə baxırsan və bu dəm ürə- ağzına aparır, ovurdlarını tərpədə-tərpə-
yində oyanmış dəli istəklə istəyirsən ki, də yeyir. Sənin burda, ikiaddımlıqda otur-
atanın qocalmış, keşməkeşli, ağarmış ba- mağın onun iştahasını pozur, deyəsən.
şını köksünə sıxasan (balaca oğlun sə- Bunun nə dərəcədə doğru olub-olmadı-
nin başını qucaqlayıb sığındığıtək, sən ğını bilməsən də, lap elə bu fikir ağlına
də ona sığınasan) və ondan qorxmaya- gəldiyinə görə bu, sənə toxunur. Hər də-
san, o, sənə yad görünməyə, ağıllı, doğ- fə tikəsini ağzına aparanda başını qaldı-
ma, müqəddəs görünə – bu dəfə ayaqla- rır, çənəsi uzanır və sən onun yuxarı ba-
rına yox, vərdiş etdiyi adətlə yana – qa- xan şişmiş gözlərinin işıltısında sərtlik,
ranlığa baxır, baxır, başı sinəsinə əyilir, yadlıq, ögeylik duyursan. Bəlkə, sənə elə
yuxu aparır onu, ustub-ustub xorna çəkir gəlir? Gəldi, gəlmədi, bu duyğu səni
və tez də ayılır – sənin ürəyindən keçəni üşüdür.
duymuş kimi. Atan xörəyini yeyib-qurtaran anda qar-
daşın qoyunları gətirir. Darvazanın şaq-
– Әə, – ananı çağırır (o, anana həmi- qıltısı, mələşmə, şıppıltı, qoyun iyiylə bir-
şə “əə” deyir, hirslənəndə, dəli qəzəb onu gə çölün-düzün azad, sərbəst ətri, yun
bürüyəndə “aaz” deyir, “aaazz”). – Bir gi- qoxusu həyətə dolur. Hündürboy, qıvrım-
lə su gətir üzümə vurum, üzüm gönə saç, qolları uzun, əlləri iri qardaşın qa-
dönüb. ranlıqdan işığa çıxır.
– Bah, Şahmar, xoş gəlibsən.
Səsinin ahəngində elə bir yorğunluq, Atan burda, yanınızda olduğuna görə
laqeydlik var ki, indicə yuxusu haqda ağ- qardaş kimi yox, tanış kimi, özü də köhnə
lına gələn fikrinə görə utanıb xəcalət çə- tanışlar kimi görüşürsünüz. Qardaşın sə-
kirsən. Ovcundakı suyu da sifətinə könül- ni bir-iki dəqiqə özünün isti, ilıq, çoşqun
süz çırpır. O, bunu sənin acığınamı elə- baxışlarıyla süzür, köksünü ötürə-ötürə
yir? Alababat qurulandığı dəsmalı da pa- sevinir (sevinirmi?), falçı kimi baxışları si-
pağı atdığı səmtə tullayır. Anan üstünə fətində nəyisə axtarır, axtara-axtara
sarımsaqlı qatıq tökülmüş badımcan çı-
ğırtması – evinizin ənənəvi xörəyini gəti-
səndən belə cavab gözləmirlər. Bə nə rur. Təzə çörəyi boyat çörək kimi etina- 2017
deyəsən? Deyəsən elə döyül, belədir? sız, həvəssiz kəsir, sənə baxmadan anan-
Axı belə döyül, elədir. dan: Şahmar. Qoyungöz
Atan köksünü ötürüb susur. Bu, köks – Şahmar çörək yeyibmi? – soruşur.
deyil, içindəki qubar yanğısını müvəqqəti – İndicə yemişəm, – ananın əvəzinə
söndürmək kimi bir şeydir. Yanına qoy- sən cavab verirsən.
duğu çomağı birdən nifrətlə, qeyzlə ey- Yəqin, atanı sən hamıdan çox istəyir-
vanın qaranlıq küncünə atır. O dəqiqə də sən. Ancaq nə qədər ki, ondan uzaqda-
özünü, varlığını bu çomağın yerində hiss san, səndəki istək də qəlbinin dərinliyin-
edirsən və fikirləşirsən ki, əgər, işdi-şa- də səndən o qədər uzaqdır. Elə ki gəlir-
yətdi, bu çomaq canlı olub, bircə damcı sən, atanla görüşürsən, ürəyinin dərinli-
ağlı olsaydı, üstəlik, Allah ona dil versəy- yindəki o istək də sarsıntılardan, şübhə-
di, yəqin, çomaq susmaz (sənsə susar- lərdən süzülüb keçə-keçə üzə çıxır, bu-
san), dillənərdi ki, nədir axı mənim güna- laq suyu kimi durulur, bu da ki əziyyətli və
hım? Qırxılmış başı azca əsə-əsə atan – iztirablı bir işdir.
o, sənə baxmadığı üçün sən yandan onun Atan çörəyi iri tikələrlə yeməyə batırıb
başına cəsarətlə baxırsan və bu dəm ürə- ağzına aparır, ovurdlarını tərpədə-tərpə-
yində oyanmış dəli istəklə istəyirsən ki, də yeyir. Sənin burda, ikiaddımlıqda otur-
atanın qocalmış, keşməkeşli, ağarmış ba- mağın onun iştahasını pozur, deyəsən.
şını köksünə sıxasan (balaca oğlun sə- Bunun nə dərəcədə doğru olub-olmadı-
nin başını qucaqlayıb sığındığıtək, sən ğını bilməsən də, lap elə bu fikir ağlına
də ona sığınasan) və ondan qorxmaya- gəldiyinə görə bu, sənə toxunur. Hər də-
san, o, sənə yad görünməyə, ağıllı, doğ- fə tikəsini ağzına aparanda başını qaldı-
ma, müqəddəs görünə – bu dəfə ayaqla- rır, çənəsi uzanır və sən onun yuxarı ba-
rına yox, vərdiş etdiyi adətlə yana – qa- xan şişmiş gözlərinin işıltısında sərtlik,
ranlığa baxır, baxır, başı sinəsinə əyilir, yadlıq, ögeylik duyursan. Bəlkə, sənə elə
yuxu aparır onu, ustub-ustub xorna çəkir gəlir? Gəldi, gəlmədi, bu duyğu səni
və tez də ayılır – sənin ürəyindən keçəni üşüdür.
duymuş kimi. Atan xörəyini yeyib-qurtaran anda qar-
daşın qoyunları gətirir. Darvazanın şaq-
– Әə, – ananı çağırır (o, anana həmi- qıltısı, mələşmə, şıppıltı, qoyun iyiylə bir-
şə “əə” deyir, hirslənəndə, dəli qəzəb onu gə çölün-düzün azad, sərbəst ətri, yun
bürüyəndə “aaz” deyir, “aaazz”). – Bir gi- qoxusu həyətə dolur. Hündürboy, qıvrım-
lə su gətir üzümə vurum, üzüm gönə saç, qolları uzun, əlləri iri qardaşın qa-
dönüb. ranlıqdan işığa çıxır.
– Bah, Şahmar, xoş gəlibsən.
Səsinin ahəngində elə bir yorğunluq, Atan burda, yanınızda olduğuna görə
laqeydlik var ki, indicə yuxusu haqda ağ- qardaş kimi yox, tanış kimi, özü də köhnə
lına gələn fikrinə görə utanıb xəcalət çə- tanışlar kimi görüşürsünüz. Qardaşın sə-
kirsən. Ovcundakı suyu da sifətinə könül- ni bir-iki dəqiqə özünün isti, ilıq, çoşqun
süz çırpır. O, bunu sənin acığınamı elə- baxışlarıyla süzür, köksünü ötürə-ötürə
yir? Alababat qurulandığı dəsmalı da pa- sevinir (sevinirmi?), falçı kimi baxışları si-
pağı atdığı səmtə tullayır. Anan üstünə fətində nəyisə axtarır, axtara-axtara
sarımsaqlı qatıq tökülmüş badımcan çı-
ğırtması – evinizin ənənəvi xörəyini gəti-
