Page 153 - 2017-3
P. 153
UR REMBO Tərcümə: Zahid Sarıtorpaq
Tilsimə düşənlər
Gecə qar dənələri töküldükcə göylərdən,
Al çalara bürünür düşən işıqda hərdən
Və beş uşaq dayanıb altında yağan qarın.
Zirzəmiyə boylanır pəncərədən beş uşaq,
Çörəkçinin kəsdiyi kündələrə baxaraq,
Ağızları sulanır zavallı çocuqların!
Görürlər kündələri o usta necə yayır,
Yumurta sarısıyla üst qatını boyayır,
Sonra da tələsmədən bir-bir sobaya düzür.
Çörəklər cızıldayır, indi köpüb şişəcək, 153
Səsindən bilirlər ki, lap indicə bişəcək, 2017
Ustanın dodağından bir melodiya sızır.
Әyilməkdən onların köynəyi də sökülüb,
Uşaqlar susub baxır… Sanki dua önündə cisimləri bükülüb,
Bu, yuxumu, huşdumu, Yoxsa cənnətə çöküb
Pəncərənin nəfəsi isti bir ağuşdumu, körpə səfehlər, nədir?
Qısılıblar oraya, büzüşüblər eləcə?..
Cənnətin nəfəsində var işıq xoşbəxtliyi,
O kömbələr, kökələr ordan qoparılanda, Burdasa şaxta düşüb…
Gecə məclisi üçün bir-bir aparılanda
Qızarmış qıraqları cızıldayacaq necə!.. Qopan gecə küləyi
çırpılaraq onların köynəyini yellədir…
Uşaqlar baxacaqlar künc-bucağa gözaltı, Yamanlıq Artur Rembo. Şeirlər
Sanki sisək səsidir gələn həmin cızıltı,
Bu nə xoş səs, İlahi, bu nə ecazkar andı! Mərmilər qıpqırmızı qanlı tüpürcəkdimi
Masmavi göy üzündən ötüşürkən bir
Sanki həyat qoxuyur bu zirzəmi bu gecə… ucdan,
Cır-cındırın altında olsalar da eləcə, Krala qoyun kimi tabe olan alaylar
Uşaq qəlbi döyünür, uşaq qəlbi heyrandı! Diri gözlü ölümə atılırlar bu zaman.
Pəncərəyə qısılan o taleyi əziklər, Bu dəhşətli qırğınsa bir dəyirman daşıdır,
Gecənin şaxtasında o balaca məsihlər Üyüdüb toz eyləyir insan bədənlərini.
Üzləri barmaqlıqda, özləri diz üstədi. (Ah, Təbiət, sənintək rahat baxmaq olarmı
Güllər altda çürüyən o cəsədlərə yəni?)
Tilsimli bir nəğməylə hər nə var unudulub,
Bu, bir başqa həyatdı – içi arzuyla dolu,
Bu, bir ayrı dünyadı – hər nə varsa,üzdədi!
Tilsimə düşənlər
Gecə qar dənələri töküldükcə göylərdən,
Al çalara bürünür düşən işıqda hərdən
Və beş uşaq dayanıb altında yağan qarın.
Zirzəmiyə boylanır pəncərədən beş uşaq,
Çörəkçinin kəsdiyi kündələrə baxaraq,
Ağızları sulanır zavallı çocuqların!
Görürlər kündələri o usta necə yayır,
Yumurta sarısıyla üst qatını boyayır,
Sonra da tələsmədən bir-bir sobaya düzür.
Çörəklər cızıldayır, indi köpüb şişəcək, 153
Səsindən bilirlər ki, lap indicə bişəcək, 2017
Ustanın dodağından bir melodiya sızır.
Әyilməkdən onların köynəyi də sökülüb,
Uşaqlar susub baxır… Sanki dua önündə cisimləri bükülüb,
Bu, yuxumu, huşdumu, Yoxsa cənnətə çöküb
Pəncərənin nəfəsi isti bir ağuşdumu, körpə səfehlər, nədir?
Qısılıblar oraya, büzüşüblər eləcə?..
Cənnətin nəfəsində var işıq xoşbəxtliyi,
O kömbələr, kökələr ordan qoparılanda, Burdasa şaxta düşüb…
Gecə məclisi üçün bir-bir aparılanda
Qızarmış qıraqları cızıldayacaq necə!.. Qopan gecə küləyi
çırpılaraq onların köynəyini yellədir…
Uşaqlar baxacaqlar künc-bucağa gözaltı, Yamanlıq Artur Rembo. Şeirlər
Sanki sisək səsidir gələn həmin cızıltı,
Bu nə xoş səs, İlahi, bu nə ecazkar andı! Mərmilər qıpqırmızı qanlı tüpürcəkdimi
Masmavi göy üzündən ötüşürkən bir
Sanki həyat qoxuyur bu zirzəmi bu gecə… ucdan,
Cır-cındırın altında olsalar da eləcə, Krala qoyun kimi tabe olan alaylar
Uşaq qəlbi döyünür, uşaq qəlbi heyrandı! Diri gözlü ölümə atılırlar bu zaman.
Pəncərəyə qısılan o taleyi əziklər, Bu dəhşətli qırğınsa bir dəyirman daşıdır,
Gecənin şaxtasında o balaca məsihlər Üyüdüb toz eyləyir insan bədənlərini.
Üzləri barmaqlıqda, özləri diz üstədi. (Ah, Təbiət, sənintək rahat baxmaq olarmı
Güllər altda çürüyən o cəsədlərə yəni?)
Tilsimli bir nəğməylə hər nə var unudulub,
Bu, bir başqa həyatdı – içi arzuyla dolu,
Bu, bir ayrı dünyadı – hər nə varsa,üzdədi!
