Page 132 - 2017-3
P. 132
min deyil... Qızın yaşındadır... Özünü al- kənin də qayğısı bizim boynumuza düşür.

datma... Anası gül kimi dayanıb yanında! Amma kürəkən sarıdan bəxtimiz yaman

Ay vəhşi öküz, ona bircə kəlmə xoş söz gətirib. Tanrı belə kürəkəndən hamıya

de! Dərmanını başqa yerdə axtarma, əlac qismət eləsin. Bilirsiniz ki, hər adamı dər-

bu qadındır! Niyə ləngidirsən? Görmürsən, hal bəyənən, onu səbəbsiz yerə tərifləyib

bayaqdan sevgi dolu baxışlarını sənə zil- göyün yeddinci qatına qaldıran adamlar-

ləyib...” dan deyiləm. Boş-boş danışmağı, komp-

Bunları ürəyimdə götür-qoy edirəm və liment deməyi də xoşlamıram. Yalnız onu

onun baxışları ilə qarşılaşıram: bu dul deyə bilərəm ki, “mələk” sözü bu halda

qadına yazığım gəlir... Başa düşürsünüz? təhqir kimi səslənir. Nəyi nəzərdə tutdu-

Yazıqlıq hissi!.. Başqa heç nə!.. Әvvəllər, ğumu anladınız? Әgər göylərdə mələklər

yaxşı xatırlayıram, qəlbimə tam fərqli fi- süzürsə və onlar həmin bu Şapirodan pis

kirlər hakim kəsilmişdi... İndi isə yalnız deyilsə, onda sizi əmin edirəm, yer üzünü

yazığım gəlir... Ona yazığım gəlirsə, bəl- murdarlayan ikiayaqlı heyvanlarla yanaşı

kə, özüm də yazığam, hətta ondan da yaşamaqdansa, ölüb mələklərin yanına

yazıq? Müqəssir kimdir? Bəs o niyə bu getmək daha yaxşıdır. Deyə bilərsiniz,

132 günə qədər susub? Niyə indi dillənmir? mizantropam, insansevməzəm. Әgər

Niyə sehrli sözü o yox, mən deməliyəm?.. insanların mənə yaşatdığı acını duya bil-
2017 Məni məzəmmət edə bilərsiniz: yəni, utan! səydiniz, başıma açılan oyunlar sizin də

Bütün dünyada qayda belədir, ilk sözü ki- başınıza gəlsəydi, mizantrop yox, yara-

şi deməlidir! İlk addımı da kişi atmalıdır! maz olardınız. Bıçaq götürüb cumardınız

Tüpürüm dünyaya! Şəxsən mən fərq adamların üstünə, hamısının boğazını

görmürəm: ilk sözü kişi dedi, ya qadın!.. üzərdiniz! Yeri gəlmişkən, bunu necə ba-

İnsan ali məxluqdur! Әgər o dillənmirsə, şa düşək: məni saatlarla danışmağa va-

mən də susacağam! Tərsəm? Təkəbbür- dar edirsiniz, amma heç soruşmursunuz

lüyəm? Özümdən müştəbehəm? Səfeh- ki, bəlkə, boğazım quruyub, bir stəkan

lik edirəm? Necə istəyirsiniz, elə də suya ehtiyacım var? Rica edirəm, çay si-

düşünün! Dedim axı, mənim üçün fərqi fariş verin!

yoxdur... Ürəyimi sizə açıram və istəyi- Demək belə, harda qalmışdıq? Hə,

Şolom Aleyxem. Üç dul qadın rəm birlikdə təhlil edib araşdıraq ki, dola- şirin-şəkər kürəkən Şapiroda.

şıqlıq hardadır? Bəlkə, məsələ ondadır Deyəsən, söyləmişdim ki, şərab za-

ki, mən Payya ilə heç vaxt iki dəqiqə belə voduna rəhbərlik edirdi, əslində, rəhbər

təklikdə qalmamışam? Həmişə yanımızda yox, oranın sahibi sayılırdı. Hər şey onun

vaxtı, hiss və düşüncələri oğurlayan məx- əlində idi. Zavodun gerçək sahibləri ona

luq dayanıb. Sevincimiz, kədərimiz özümü- hədsiz dərəcədə inanırdılar, doğma övlad-

zə yox, başqasına məxsus olub. Özümüzə ları kimi sevirdilər. Gerçək sahiblər – şə-

bir dəqiqə də asudə vaxt ayıra bilməmi- riklərin hər ikisi (qoy bu ifadəmə görə mə-

şik! Lənət şeytana! Tanrı hər ikimizi baş- ni bağışlasınlar) oğruya bənzəyir, belələ-

qalarının qayğısını çəkmək üçün yara- rini günün-günorta vaxtı çıraqla gəzsən,

dıb! Әvvəllər Pinya sağ idi. Sonra Tanrı tapa bilməzsən (indi aradan çıxıb Ameri-

rəhm elədi və Roza dünyaya gəldi. İndi kaya qaçıblar), toyda özlərini ən yaxın

isə Tanrı bir xoşbəxtlik də göndərib: kürə- qohum kimi aparırdılar. Onlar bəyə içi
   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136   137