Page 135 - 2017-3
P. 135
Demək... indi növbə kimindir? Feyge- məcbur etdilər ki, barmağımın ucunu uşa- 135
lenin! O, dünyaya gələn gündən sanki ğın damağına toxundurum. Həqiqətən, 2017
hər şey canlandı: hamı sevinirdi, evdən Feygelenin damağında ucu azacıq iti olan
təbəssüm əskik olmurdu, könüllər nur sa- diş çıxmağa başlamışdı. Şolom Aleyxem. Üç dul qadın
çırdı. Körpə ilə bərabər sanki biz də yeni-
dən doğulmuşduq. Uzun müddətdir üzü – Gördün? – ikisi də birdən soruşur
gülməyən Rozanın çöhrəsinə təbəssüm və cavab gözləyirlər.
qonmuşdu, əvvəlki kimi ürəkdən qəhqə-
hə çəkirdi, bəzən ovqatımız təlx olsa da, Özümü bilməzliyə vururam. Onlarla
onun gülüşü bizə bütün acıları unutdurur- məzələnməkdən ləzzət alıram. Soruşu-
du. ram:
Ağıllı gözləri ilə hər üçümüzün üzünə – Nəyi?
heyranlıqla baxan, balaca Feygele həya- – Dişi! Görmürsən?
tımızı belə dəyişdi. Körpə təbəssümünü – Hə... Dişdir də! Başqa nə olacaq?
görən hər iki dul qadın xoşbəxtlikdən özlə- Әlbəttə, artıq başa düşürsünüz ki,
rinə yer tapa bilmirdilər. əgər diş çıxırsa, deməli, Feygele dünya-
da tayı-bərabəri olmayan uşaqdır! Ağıllı
Qapıda məni elə hay-küylə qarşıladı- uşağı isə ağladana qədər öpmək lazım-
lar ki, hətta qorxdum. dır. Körpəni dartıb əllərindən alıram və
sakitləşdirirəm, yalnız mənim qucağımda
– İlahi! Bir dəqiqə tez gələ bilməzdi- rahatlıq tapır. Bir də onu deyim ki, Feyge-
niz? – ikisi də üstümə düşdü. le toppuş əlləri ilə ancaq mənim saçları-
mı oynatmaqdan, burnumu dartışdırmaq-
– Noolub? Nəsə baş verib? – həyə- dan xoşlanır. Amma sizə deyim ki, körpə
canla soruşdum. əllərinin qoxusunu duymaqdan gözəl heç
nə yoxdur! Bu balaca əlləri, incə barmaq-
– Allah eləməsin! Bir dəqiqə əvvəl ları dönə-dönə öpüb əzizləmək istəyir-
Feygele ilk dəfə gülümsündü! sən! Mənə baxıb, yəqin, düşünürsünüz:
“Bu adamın qəlbində qadına xas məhəb-
– Vəssalam? – soyuqqanlılıqla soru- bət var! Әks təqdirdə, uşaqları belə çox
şuram, amma Feygelenin ilk gülüşü ürə- sevməzdi...” Düz tapdım, hə? Bilirsiniz,
yimi sevindirir, daha çox isə dul qadınla- qəlbimin necə olduğunu deyə bilmərəm,
rın xoşbəxtliyindən məmnunam. İndi tə- amma uşaqları, həqiqətən, çox sevirəm
səvvür edə bilərsiniz ki, uşağın ilk dişi çı- – bu, faktdır! Balacalardan başqa, kimi
xanda evdə nə toy-bayram vardı? Şübhə- istəyəsən? Sifətindən əclaflıq yağan bu
siz, dişin yerinin ağarmasını ilk görən porsuqları? Həyatda dadlı yeməkdən, ba-
anası idi! Yaşlı dul qadını, yəni anası Ro- halı siqardan və kartdan başqa, heç nə
zanı çağırdı, qadınlar körpənin damağını bilməyən sərsəmləri? Bəlkə, deyəsiniz ki,
yoxlamağa başladılar. Stəkanı ehmalca cəmiyyətin hesabına varlanıb ona arxa
damağına toxundurdular, dişin ucu stə- çevirənləri sevim? Onlar imkan düşən ki-
kana dəyib taqqıldayanda sevincdən elə mi hər küncdə-bucaqda aləmə car çəkir-
atılıb-düşdülər ki, bilmədim qonşu otaq- lər ki, ümdə məqsədləri cəmiyyətin fira-
dan özümü bura necə çatdırdım. vanlığıdır... İnanan daşa dönsün! Bəlkə,
ürəyinizdən keçir ki, meylimi adını “burju-
– Noolub?
– Dişi çıxır!
– Ola bilməz! – məzələnmək üçün bi-
lərəkdən belə dedim. Dul qadınlar məni
lenin! O, dünyaya gələn gündən sanki ğın damağına toxundurum. Həqiqətən, 2017
hər şey canlandı: hamı sevinirdi, evdən Feygelenin damağında ucu azacıq iti olan
təbəssüm əskik olmurdu, könüllər nur sa- diş çıxmağa başlamışdı. Şolom Aleyxem. Üç dul qadın
çırdı. Körpə ilə bərabər sanki biz də yeni-
dən doğulmuşduq. Uzun müddətdir üzü – Gördün? – ikisi də birdən soruşur
gülməyən Rozanın çöhrəsinə təbəssüm və cavab gözləyirlər.
qonmuşdu, əvvəlki kimi ürəkdən qəhqə-
hə çəkirdi, bəzən ovqatımız təlx olsa da, Özümü bilməzliyə vururam. Onlarla
onun gülüşü bizə bütün acıları unutdurur- məzələnməkdən ləzzət alıram. Soruşu-
du. ram:
Ağıllı gözləri ilə hər üçümüzün üzünə – Nəyi?
heyranlıqla baxan, balaca Feygele həya- – Dişi! Görmürsən?
tımızı belə dəyişdi. Körpə təbəssümünü – Hə... Dişdir də! Başqa nə olacaq?
görən hər iki dul qadın xoşbəxtlikdən özlə- Әlbəttə, artıq başa düşürsünüz ki,
rinə yer tapa bilmirdilər. əgər diş çıxırsa, deməli, Feygele dünya-
da tayı-bərabəri olmayan uşaqdır! Ağıllı
Qapıda məni elə hay-küylə qarşıladı- uşağı isə ağladana qədər öpmək lazım-
lar ki, hətta qorxdum. dır. Körpəni dartıb əllərindən alıram və
sakitləşdirirəm, yalnız mənim qucağımda
– İlahi! Bir dəqiqə tez gələ bilməzdi- rahatlıq tapır. Bir də onu deyim ki, Feyge-
niz? – ikisi də üstümə düşdü. le toppuş əlləri ilə ancaq mənim saçları-
mı oynatmaqdan, burnumu dartışdırmaq-
– Noolub? Nəsə baş verib? – həyə- dan xoşlanır. Amma sizə deyim ki, körpə
canla soruşdum. əllərinin qoxusunu duymaqdan gözəl heç
nə yoxdur! Bu balaca əlləri, incə barmaq-
– Allah eləməsin! Bir dəqiqə əvvəl ları dönə-dönə öpüb əzizləmək istəyir-
Feygele ilk dəfə gülümsündü! sən! Mənə baxıb, yəqin, düşünürsünüz:
“Bu adamın qəlbində qadına xas məhəb-
– Vəssalam? – soyuqqanlılıqla soru- bət var! Әks təqdirdə, uşaqları belə çox
şuram, amma Feygelenin ilk gülüşü ürə- sevməzdi...” Düz tapdım, hə? Bilirsiniz,
yimi sevindirir, daha çox isə dul qadınla- qəlbimin necə olduğunu deyə bilmərəm,
rın xoşbəxtliyindən məmnunam. İndi tə- amma uşaqları, həqiqətən, çox sevirəm
səvvür edə bilərsiniz ki, uşağın ilk dişi çı- – bu, faktdır! Balacalardan başqa, kimi
xanda evdə nə toy-bayram vardı? Şübhə- istəyəsən? Sifətindən əclaflıq yağan bu
siz, dişin yerinin ağarmasını ilk görən porsuqları? Həyatda dadlı yeməkdən, ba-
anası idi! Yaşlı dul qadını, yəni anası Ro- halı siqardan və kartdan başqa, heç nə
zanı çağırdı, qadınlar körpənin damağını bilməyən sərsəmləri? Bəlkə, deyəsiniz ki,
yoxlamağa başladılar. Stəkanı ehmalca cəmiyyətin hesabına varlanıb ona arxa
damağına toxundurdular, dişin ucu stə- çevirənləri sevim? Onlar imkan düşən ki-
kana dəyib taqqıldayanda sevincdən elə mi hər küncdə-bucaqda aləmə car çəkir-
atılıb-düşdülər ki, bilmədim qonşu otaq- lər ki, ümdə məqsədləri cəmiyyətin fira-
dan özümü bura necə çatdırdım. vanlığıdır... İnanan daşa dönsün! Bəlkə,
ürəyinizdən keçir ki, meylimi adını “burju-
– Noolub?
– Dişi çıxır!
– Ola bilməz! – məzələnmək üçün bi-
lərəkdən belə dedim. Dul qadınlar məni
