Page 84 - "Xəzər"
P. 84
oğurlamamışam, әgәr elә olsaydı belә, tez Ratibәni ağ bulkaya qonaq edirdim –
neylәyәcәkdim o avtobusla?.. onu çox xoşlayırdı. Anam da Ratibәni çox
– Cәnab prokuror iddia edir ki, avtobusu istәyirdi, mәnә arvad, ona gәlin olacağı
sonradan hissәlәrә bölüb Vıkәlәt әl-Bәlәh günü sәbirsizliklә gözlәyirdi...
rayonunda yerlәşәn, nimdaş malların bol – Baş üstә, cәnab hakim! Artıq mәtlәbә
olduğu mağazalara satmaq üçün oğur- keçirәm... Belәliklә, aradan illәr keçdi vә
lamışam. Tutaq ki, belәdir. Bәs sәrnişinlәr Ratibә on altı yaşına gәlib çatdı. Allah
necә olsun? Sәrnişinlәri deyirәm, cәnab üzümә baxdı, hәmin vaxt özümә nәqliyyat
hakim! Onları da bazarda satacaqdım? şirkәtlәrindәn birindә iş tapa bildim. Hәr
Adamı dәli olmaq hәddinә çatdırırlar. Mәn gün Qahirәdәn Sәidә yük maşını ilә gedib
dәli deyildim, amma inşallah, burdan sağ- qayıdırdım. Şirkәtin ofisi әl-Əzhәr küçәsindә
salamat çıxsam, yüz faiz dәli olacağam. yerlәşir. Nә başınızı ağrıdım, Ratibә ilә
Tәbii ki, burdan çıxıb-çıxmamağım da sizin evlәndik. O, xalası ilә birgә bizim evә köçdü.
әdalәtinizә bağlıdır. Biz o qәdәr xoşbәxt idik ki, hәlә dә Bәbuş-
– Cәnab hakim, icazә verin, sizә hәr Şәriyyәdәki qonşularımız bu haqda
şeyi olduğu kimi danışım. Mәnim qanundan danışırlar. O vaxtlar çox adam mәni
elә dә başım çıxmır, amma bu dünyada bәdxәrclikdә qınayırdı. Əslindә, o insanlar
84 әdalәt olduğuna zәrrә qәdәr dә şübhәm başa düşmürdülәr ki, sağa-sola xәrclәdiyim
yoxdur. Ədalәtin tәcәlli edәcәyi ilә bağlı pullar sahib olduğum xoşbәxtliyin, sevginin
2015 ürәyim rahatdır... heç bir faizini belә qarşılaya bilmәz, cәnab
– Oldu, cәnab hakim, çalışacağam ki, hakim!
qısa danışım. Beş il bundan öncә Ratibә Ratibә ilә iki övladımız dünyaya gәldi:
ilә ailә hәyatı qurdum... Fәtullah vә Zәhra. Anamın duaları sayәsindә
– Xahiş edirәm, cәnab hakim, xahiş Allah mәnә işimin öhdәsindәn layiqincә
edirәm, ayaqlarınızın altından öpüm, qoyun gәlmәk üçün güc verdi vә tezliklә әn yaxşı
sözümü axıra çatdırım! Mövzudan kәnara yük maşını sürücüsü kimi tanınmağa
çıxmıram, cәnab hakim, hәr şey Ratibәnin başladım. Mәni “usta Fәhmi” deyә
üzündәn oldu, baş verәnlәrin sәbәbkarı çağırırdılar. Hәqiqәtәn dә, bu ada layiq
İhsan Abdul-Qaddus. Avtobus oğrusu odur. Allah onun günahından keçsin! idim: işlәdiyim bu neçә ildә nә xәbәrdarlıq,
– Cәnab hakim, Ratibә yetim nә dә töhmәt almışam. Şәxsi işimә baxıb
böyümüşdü. O, Bәbuş-Şәriyyә rayonunda buna әmin ola bilәrsiniz. Bir dәfә dә olsun,
Dәrviş mәhәllәsindә bizim evimizlә üzbәüz işimdә lәngimә, gecikmә olmayıb. İşçilәr
evdә xalası ilә birgә yaşayırdı. Yaşda arasında dәqiqliyimlә seçilirdim. Mәsәlәn,
mәndәn çox balaca idi. Aramızda on beş il elә olub ki, müdirim saat üçdә әl-Minyә
fәrq varıydı. Mәn Ratibәyә vurulanda onun şәhәrinә getmәyimi әmr elәyib. Mәn dә
heç doqquz yaşı yox idi. O, necә gözәldi! ona demişәm ki, bu, mümkün deyil. O isә
Sarışın saçları vardı. Bәbuş-Şәriyyәdә israrla yenә deyib: “Usta Fәhmi, müştәri
sarışın saçlı qız nadir tapılır. Amma әri yükün saat üçdә çatdırılmasını istәyir”. Onda
olmamışdan öncә, mәn ona qardaşlıq cavab vermişәm: “Cәnab Munir, yük saat
elәdim, hәtta deyәrdim ki, atası oldum. Hәr dördün yarısı müştәriyә çatdırılacaq”.
axşam işdәn evә qayıdanda anama Müdirim razılaşıb, çünki bilir, mәn sözü düz
gәtirdiklәrimin eynisini Ratibәylә xalasına adamam. Dәqiqliyim müştәrilәrә dә yaxşı
gәtirirdim. Özümüzә nә qәdәr xurma bәlli idi, ona görә yüklәrini mәhz mәnim
alırdımsa, o qәdәr dә onlara alırdım. Tez- çatdırmağımı tәlәb edirdilәr. Hәr daşımada
neylәyәcәkdim o avtobusla?.. onu çox xoşlayırdı. Anam da Ratibәni çox
– Cәnab prokuror iddia edir ki, avtobusu istәyirdi, mәnә arvad, ona gәlin olacağı
sonradan hissәlәrә bölüb Vıkәlәt әl-Bәlәh günü sәbirsizliklә gözlәyirdi...
rayonunda yerlәşәn, nimdaş malların bol – Baş üstә, cәnab hakim! Artıq mәtlәbә
olduğu mağazalara satmaq üçün oğur- keçirәm... Belәliklә, aradan illәr keçdi vә
lamışam. Tutaq ki, belәdir. Bәs sәrnişinlәr Ratibә on altı yaşına gәlib çatdı. Allah
necә olsun? Sәrnişinlәri deyirәm, cәnab üzümә baxdı, hәmin vaxt özümә nәqliyyat
hakim! Onları da bazarda satacaqdım? şirkәtlәrindәn birindә iş tapa bildim. Hәr
Adamı dәli olmaq hәddinә çatdırırlar. Mәn gün Qahirәdәn Sәidә yük maşını ilә gedib
dәli deyildim, amma inşallah, burdan sağ- qayıdırdım. Şirkәtin ofisi әl-Əzhәr küçәsindә
salamat çıxsam, yüz faiz dәli olacağam. yerlәşir. Nә başınızı ağrıdım, Ratibә ilә
Tәbii ki, burdan çıxıb-çıxmamağım da sizin evlәndik. O, xalası ilә birgә bizim evә köçdü.
әdalәtinizә bağlıdır. Biz o qәdәr xoşbәxt idik ki, hәlә dә Bәbuş-
– Cәnab hakim, icazә verin, sizә hәr Şәriyyәdәki qonşularımız bu haqda
şeyi olduğu kimi danışım. Mәnim qanundan danışırlar. O vaxtlar çox adam mәni
elә dә başım çıxmır, amma bu dünyada bәdxәrclikdә qınayırdı. Əslindә, o insanlar
84 әdalәt olduğuna zәrrә qәdәr dә şübhәm başa düşmürdülәr ki, sağa-sola xәrclәdiyim
yoxdur. Ədalәtin tәcәlli edәcәyi ilә bağlı pullar sahib olduğum xoşbәxtliyin, sevginin
2015 ürәyim rahatdır... heç bir faizini belә qarşılaya bilmәz, cәnab
– Oldu, cәnab hakim, çalışacağam ki, hakim!
qısa danışım. Beş il bundan öncә Ratibә Ratibә ilә iki övladımız dünyaya gәldi:
ilә ailә hәyatı qurdum... Fәtullah vә Zәhra. Anamın duaları sayәsindә
– Xahiş edirәm, cәnab hakim, xahiş Allah mәnә işimin öhdәsindәn layiqincә
edirәm, ayaqlarınızın altından öpüm, qoyun gәlmәk üçün güc verdi vә tezliklә әn yaxşı
sözümü axıra çatdırım! Mövzudan kәnara yük maşını sürücüsü kimi tanınmağa
çıxmıram, cәnab hakim, hәr şey Ratibәnin başladım. Mәni “usta Fәhmi” deyә
üzündәn oldu, baş verәnlәrin sәbәbkarı çağırırdılar. Hәqiqәtәn dә, bu ada layiq
İhsan Abdul-Qaddus. Avtobus oğrusu odur. Allah onun günahından keçsin! idim: işlәdiyim bu neçә ildә nә xәbәrdarlıq,
– Cәnab hakim, Ratibә yetim nә dә töhmәt almışam. Şәxsi işimә baxıb
böyümüşdü. O, Bәbuş-Şәriyyә rayonunda buna әmin ola bilәrsiniz. Bir dәfә dә olsun,
Dәrviş mәhәllәsindә bizim evimizlә üzbәüz işimdә lәngimә, gecikmә olmayıb. İşçilәr
evdә xalası ilә birgә yaşayırdı. Yaşda arasında dәqiqliyimlә seçilirdim. Mәsәlәn,
mәndәn çox balaca idi. Aramızda on beş il elә olub ki, müdirim saat üçdә әl-Minyә
fәrq varıydı. Mәn Ratibәyә vurulanda onun şәhәrinә getmәyimi әmr elәyib. Mәn dә
heç doqquz yaşı yox idi. O, necә gözәldi! ona demişәm ki, bu, mümkün deyil. O isә
Sarışın saçları vardı. Bәbuş-Şәriyyәdә israrla yenә deyib: “Usta Fәhmi, müştәri
sarışın saçlı qız nadir tapılır. Amma әri yükün saat üçdә çatdırılmasını istәyir”. Onda
olmamışdan öncә, mәn ona qardaşlıq cavab vermişәm: “Cәnab Munir, yük saat
elәdim, hәtta deyәrdim ki, atası oldum. Hәr dördün yarısı müştәriyә çatdırılacaq”.
axşam işdәn evә qayıdanda anama Müdirim razılaşıb, çünki bilir, mәn sözü düz
gәtirdiklәrimin eynisini Ratibәylә xalasına adamam. Dәqiqliyim müştәrilәrә dә yaxşı
gәtirirdim. Özümüzә nә qәdәr xurma bәlli idi, ona görә yüklәrini mәhz mәnim
alırdımsa, o qәdәr dә onlara alırdım. Tez- çatdırmağımı tәlәb edirdilәr. Hәr daşımada