Page 85 - "Xəzər"
P. 85
funt qazanırdım, sonra isә, Allaha min deyil... Yeri gәlmişkәn, mәnim şirkәtә hәlә 85
şükür, günә üç funt oldu. Bu da ayda әlli funt borcum da qalıb. 2015
tәxminәn sәksәn funt demәk idi.
Hәr sәhәr xәstәxanaya gedir, axşamadәk İhsan Abdul-Qaddus. Avtobus oğrusu
Belәcә sakit hәyat yaşayırdıq, o vaxta yanında oturub üzündә son hәyat
qәdәr ki, Ratibә qәflәtәn xәstәlәndi. Əslindә, әlamәtlәrinin dәqiqәbәdәqiqә necә yox
o, güclü vә sağlam qadın idi. Amma olduğunu öz gözlәrimlә görürdüm. Hәrdәn
neylәmәk olar, görünür, Allah belә gözlәrini açıb deyirdi: “Fәhmi, çıx get işә!”
buyurmuşdu. Ondan sonra ağır hәyat Mәn isә hәr dәfә cavab verirdim: “İndi әsas
başladı. Cәnab hakim, bayaq dedim axı, sәnin sağlamlığındır. Sәn bircә ayağa qalx,
Ratibә üçün mәn tәkcә әr yox, hәm dә hәr şey yenidәn öz yoluna düşәr”.
qardaş, ata idim. Mәndәn savayı ona baxası
kimsә yox idi – xalası da, elә anam da yaşlı Lakin işә çıxmağa mәcbur oldum.
qadınlardır. Nә isә, oldum xәstә baxıcısı. Əlbәttә, sәbәb pul idi, cәnab hakim! Ratibәni
İşdәn mәzuniyyәt götürüb, günlәrlә ona yenidәn sağlam hәyata qaytarmaq üçün
qulluq etmәyә başladım. Ən mәşhur çoxlu pul lazım idi: müalicә bir yandan,
hәkimlәri çağırtdırdım. Hәr gәlişinә görә xәstәxanada izafi xәrclәr digәr yandan.
hәkimlәrә iki, bәzәn isә dörd funt verirdim.
Konsilium on funta başa gәldi. Qәpik-qәpik ... Sәhәr tezdәn şirkәtin ofisinә getdim,
yığdığımız pullar xәrclәnib getdi. Əşi, yük maşınını götürüb Bәni Süveyf әyalәtinә
cәhәnnәm olsun pullar! Söhbәt әziz bir yollandım. Heç yerdә lәngimәdәn geriyә –
insanın sağlamlığından gedirsә, pulun nә xәstәxanaya qayıtdım. Cәnab Mahmudla –
önәmi var axı?! xәstәxananın feldşerilә razılaşdım. O,
Ratibәnin yanındakı skamyada yatıb
– Oldu, cәnab hakim! Bu dәqiqә mәtlәbә gecәlәmәyә icazә verdi. Uzaq sәfәrlәrdәn
keçirәm... İnanın mәnә, ağlamağımda imtina etdim, daha Bәni Süveyfә getmәdim.
mәqsәd ürәyinizdә mәrhәmәt oyatmaq deyil. Bu müddәt әrzindә gәrginliyimin son hәddә
Bağışlayın, cәnab hakim! Mәrhum arvadımı çatmasına baxmayaraq, bir dәfә dә olsun,
yada salanda mәni istәr-istәmәz ağlamaq yol hәrәkәti qaydalarını pozmadım, yükün
tutur... çatdırılmasında gecikmә olmadı. Hamı üçün
yenә dә usta Fәhmi olaraq qaldım.
Allah hәkimlәrin dә günahından keçsin,
cәnab hakim! Onlar dedilәr ki, xәstә dәrhal Avtobus oğurluğunda ittiham olunduğum
әmәliyyat olunmalıdır. Ona görә dә әl-Ağuza günә qәdәr hәr şey bayaqdan danışdığım
rayonundakı xeyriyyә cәmiyyәtinin kimi gedirdi. Mәn avtobus oğrusuyam! Gör,
xәstәxanasına göndәrdilәr. Orada arvadımı bu ağlabatan şeydir?!..
birinci dәrәcәli palataya yerlәşdirdim.
Balalarımın canına and olsun, cәnab hakim, Hadisә belә olmuşdu. Sәhәr tezdәn
Ratibәni ikinci, ya üçüncü dәrәcәli palataya xәstәxanadan çıxıb şirkәtin ofisinә getdim.
yerlәşdirmәk heç ağlıma da gәlmәdi. Elә ofisә tәzә çatmışdım, feldşer Mahmud
Hәrçәnd ki, o, mәnә yalvarırdı: “Fәhmi, zәng vurub dedi ki, tez xәstәxanaya qayıdım,
onsuz da indiyә qәdәr çox pul xәrclәmisәn. Ratibәnin halı pislәşib vә mәni görmәk
Nә olar, mәni ucuz palataya keçir, pulları istәyir.
boş yerә xәrclәmә!” Yaxşı palatada qalması
üçün mәcbur olub borc pul götürdüm. Mәgәr Heç kimdәn icazә almadan ofisdәn güllә
o, cәnab Munirin arvadından әskik qadın kimi çıxdım vә әl-Əzhәr küçәsi boyu
idi? Amma müdirin arvadı da pis insan qaçmağa başladım. Nәfәsimi dәrmәdәn,
dәli kimi qaçırdım. Qaça-qaça beynimdә
vaxtı ölçüb-biçirdim, axı mәn vaxt
mәsәlәsindә çox dәqiq idim: әl-Atәbә әl-
şükür, günә üç funt oldu. Bu da ayda әlli funt borcum da qalıb. 2015
tәxminәn sәksәn funt demәk idi.
Hәr sәhәr xәstәxanaya gedir, axşamadәk İhsan Abdul-Qaddus. Avtobus oğrusu
Belәcә sakit hәyat yaşayırdıq, o vaxta yanında oturub üzündә son hәyat
qәdәr ki, Ratibә qәflәtәn xәstәlәndi. Əslindә, әlamәtlәrinin dәqiqәbәdәqiqә necә yox
o, güclü vә sağlam qadın idi. Amma olduğunu öz gözlәrimlә görürdüm. Hәrdәn
neylәmәk olar, görünür, Allah belә gözlәrini açıb deyirdi: “Fәhmi, çıx get işә!”
buyurmuşdu. Ondan sonra ağır hәyat Mәn isә hәr dәfә cavab verirdim: “İndi әsas
başladı. Cәnab hakim, bayaq dedim axı, sәnin sağlamlığındır. Sәn bircә ayağa qalx,
Ratibә üçün mәn tәkcә әr yox, hәm dә hәr şey yenidәn öz yoluna düşәr”.
qardaş, ata idim. Mәndәn savayı ona baxası
kimsә yox idi – xalası da, elә anam da yaşlı Lakin işә çıxmağa mәcbur oldum.
qadınlardır. Nә isә, oldum xәstә baxıcısı. Əlbәttә, sәbәb pul idi, cәnab hakim! Ratibәni
İşdәn mәzuniyyәt götürüb, günlәrlә ona yenidәn sağlam hәyata qaytarmaq üçün
qulluq etmәyә başladım. Ən mәşhur çoxlu pul lazım idi: müalicә bir yandan,
hәkimlәri çağırtdırdım. Hәr gәlişinә görә xәstәxanada izafi xәrclәr digәr yandan.
hәkimlәrә iki, bәzәn isә dörd funt verirdim.
Konsilium on funta başa gәldi. Qәpik-qәpik ... Sәhәr tezdәn şirkәtin ofisinә getdim,
yığdığımız pullar xәrclәnib getdi. Əşi, yük maşınını götürüb Bәni Süveyf әyalәtinә
cәhәnnәm olsun pullar! Söhbәt әziz bir yollandım. Heç yerdә lәngimәdәn geriyә –
insanın sağlamlığından gedirsә, pulun nә xәstәxanaya qayıtdım. Cәnab Mahmudla –
önәmi var axı?! xәstәxananın feldşerilә razılaşdım. O,
Ratibәnin yanındakı skamyada yatıb
– Oldu, cәnab hakim! Bu dәqiqә mәtlәbә gecәlәmәyә icazә verdi. Uzaq sәfәrlәrdәn
keçirәm... İnanın mәnә, ağlamağımda imtina etdim, daha Bәni Süveyfә getmәdim.
mәqsәd ürәyinizdә mәrhәmәt oyatmaq deyil. Bu müddәt әrzindә gәrginliyimin son hәddә
Bağışlayın, cәnab hakim! Mәrhum arvadımı çatmasına baxmayaraq, bir dәfә dә olsun,
yada salanda mәni istәr-istәmәz ağlamaq yol hәrәkәti qaydalarını pozmadım, yükün
tutur... çatdırılmasında gecikmә olmadı. Hamı üçün
yenә dә usta Fәhmi olaraq qaldım.
Allah hәkimlәrin dә günahından keçsin,
cәnab hakim! Onlar dedilәr ki, xәstә dәrhal Avtobus oğurluğunda ittiham olunduğum
әmәliyyat olunmalıdır. Ona görә dә әl-Ağuza günә qәdәr hәr şey bayaqdan danışdığım
rayonundakı xeyriyyә cәmiyyәtinin kimi gedirdi. Mәn avtobus oğrusuyam! Gör,
xәstәxanasına göndәrdilәr. Orada arvadımı bu ağlabatan şeydir?!..
birinci dәrәcәli palataya yerlәşdirdim.
Balalarımın canına and olsun, cәnab hakim, Hadisә belә olmuşdu. Sәhәr tezdәn
Ratibәni ikinci, ya üçüncü dәrәcәli palataya xәstәxanadan çıxıb şirkәtin ofisinә getdim.
yerlәşdirmәk heç ağlıma da gәlmәdi. Elә ofisә tәzә çatmışdım, feldşer Mahmud
Hәrçәnd ki, o, mәnә yalvarırdı: “Fәhmi, zәng vurub dedi ki, tez xәstәxanaya qayıdım,
onsuz da indiyә qәdәr çox pul xәrclәmisәn. Ratibәnin halı pislәşib vә mәni görmәk
Nә olar, mәni ucuz palataya keçir, pulları istәyir.
boş yerә xәrclәmә!” Yaxşı palatada qalması
üçün mәcbur olub borc pul götürdüm. Mәgәr Heç kimdәn icazә almadan ofisdәn güllә
o, cәnab Munirin arvadından әskik qadın kimi çıxdım vә әl-Əzhәr küçәsi boyu
idi? Amma müdirin arvadı da pis insan qaçmağa başladım. Nәfәsimi dәrmәdәn,
dәli kimi qaçırdım. Qaça-qaça beynimdә
vaxtı ölçüb-biçirdim, axı mәn vaxt
mәsәlәsindә çox dәqiq idim: әl-Atәbә әl-
