Page 160 - "Xəzər"

İndi gördünüzmü? Bu әclaf, bu murdar cürdür: tanış olduğumuz gün gördüyüm id-

hәyatda gör nәlәr baş verir! man paltarının, yaxud iyirmi gün qabaq

yanımdan ötüb-keçәrkәn әynindә olan uzun

XIII pencәyin әvәzinә indi bәdәninә yapışmış

Daldalanmaq üçün özümü Santa-Fe jaketdә, gen şalvardadır. Yadımdadır ki,

prospektinin pasajına salıram – atışma anam bu cür şalvarlara “banan” deyirdi,

sәslәri lap yaxınlıqda eşidilir. Vaxtı öldürmәk halbuki bu, sadәcә, bayır pijamasıdır.

üçün mәcburam vitrinlәrә tamaşa edim. Nәhayәt o, paketlәrlә yüklәnmiş halda

İçәri adamla doludur. Atışma pasaj boyunca içәridәn çıxır, bu dәfә mәni tarakana, yaxud

sıralanmış bu xırda, bahalı mağazaların pәrvaza baxan kimi yox, boylu-buxunlu

sahiblәrinә әmәlli-başlı gәlir gәtirir: hәr yeniyetmә kimi süzür; dodağını toxundur-

şeydә bir sәbәb axtaran xoflu adamlar qәfil madan yanağımdan yüngülcә öpür. Ondan

hadisә vaxtı, yәni atışma başlananda San- hәr tәrәfә әtir yayılır. Bilmirәm, siz mәni

ta-Fenin yaxınlığında olduqlarına taleyin başa düşürsünüzmü (bu “siz” kimdir

xoş qismәti kimi baxıb, minnәtdarlıq naminә görәsәn?). Zәrif qoxulu, әla әtir. Birdәn

tәbәrrüklәrdәn hansı birinisә mütlәq seçib mәnә elә gәldi ki, bütün pasaj bu әtrin

alırlar. Ən pisi onda olur ki, “qurğuşun qoxusuna bürünüb. Bu gün nәsә kefi kökdür.

160 leysanı” (televiziyalarda deyildiyi kimi) sәni Hәmin gecәki yığıncaqda olduğutәk susqun
Santa-Fe ilә Talkauanonun tinindә, yaxud vә qaşqabaqlı deyil, yanımdan ötüb-keçdiyi

2015 Doqquz İyul prospektini keçdiyin geniş o axşamkıtәk sәsini başına atmış abırsız

asfaltın ortasında yaxalasın. Mәnim nәsә da deyil. Sadәcә, şәndir. Baş tutmayan

almağa pulum yoxdur, odur ki, bekarçılıqdan görüşümüzü xatırlamır, heç mәn dә yada

kasetlәr düzülmüş vitrinә göz gәzdirirәm, salmıram. Bunu yada salmaq, nәsә

ardınca dәbdә olan pleyboy kostyumlarına danışmaq mәnimçün tәhqirdir. Bu gün

baxıram, daha sonra xippilәrin taxdığı zәncir köynәkdәyәm – bәlkә o axşam mәni

vә qolbağıların, hәmçinin keramikanın, tanımamasına sәbәb anamın toxuduğu jaket

rәngbәrәng şamların, maqnitofonların, idi? Yox, belәdә mәntiqlә mәni danlamalıydı

fotoaparatların düzüldüyü vitrinlәrә. Bircә ki, niyә görüşә gәlmәmişәm. Amma belәdә

qalır xanımlar üçün boutinques.1 Vitrinә özünü alçaltmış olardı, bәlkә buna görә

baxmadan tәrәddüd içindә ayaq saxlayıb danlamır? “Burda neylәyirsәn? Nәsә

dururam. Birdәn gözümә dәyir ki, kimsә alırsan?” İzah edirәm ki, pasaja küçәdәki

içәridәn mәnә әl yellәtdi. Yellәnәn әli bir dә atışmanın ucbatından girmişәm. “Elә mәn

Mario Benedetti. Yaxın sahil görürәm; fikirlәşirәm ki, yәqin, arxamda dә. Amma bu mәnә baha oturdu. Gör nә

gәzişәn, yaxud atışmanın nә vaxt kәsilәcәyini qәdәr şey-şüy almışam”. Paketlәri qaydaya

gözlәyәn adamlardan kimisә içәri çağırırlar. salmaqda ona kömәk edirәm. “Gedәk

Amma bu vaxt İsabeli görürәm – qoy onun mәnimlә. Yoxsa işin var?” Yox, heç bir işim

adı Misalçün-İsabel olsun. Onu tәbәs- yoxdur. “Maşın tindәdir. Atışma da qurtarıb.

sümündәn tanıdım. Salamını hәvәssiz Ən azından bugünlüyә”.

alıram, o isә işarә edir ki, gözlәyim. Onu Bu, doğrudur – adamlar yavaş-yavaş

dәrhal tanımaq çәtindir – saç düzümü pasajdan çıxmağa başlayıb. Prospekt

başqadır, sifәtinin rәngini dәyişib (indi dәrisi özünün hәmişәki çılğın ritminә qayıdır. Ca-

misә çalır), әn başlıcası da, geyimi ayrı maat ucadan danışıb-gülür, bir-birini sәslәyir.

1 Boutinques – dцканлар (франсызъа)