Page 145 - "Xəzər"
P. 145
amlayır üzüntümü qətrə-qətrə
Səssizlik ətrafa işləmiş
İliklərimə qədər
Yalnızam dəniz dolusu
Doldurur yuxumu
Gecələrlə dolu bir həsrət
Hər döngə ayrı bir nağıl gizləmədə –
Uzanarkən yollar-yollarca
Uzanarkən addımlar dolusu yorgunluq
Yazılırdı alın yazıma qaralarca
Örtməyə başladı göyüzünü
Qara bir əl
Uzaqlarda
Dilək dolu bir yalnız kaydı
Gözlərim uzaq ulduzla yandı
Gərilməyə başladı düşüncələrim
Köy-köy, umud-umud...

DƏNİZ RÖYASI

Bir şəhər vardı
Gümüşü sularında yaxanırdı günəş
Mövsümlər təzə rənglər
İnsanlar incə zövqlər
Quşlar yeni nəğmələrlə gəlirdi
Dənizi
Dənizlərin ən mavisi
İnsanları həsir-nəsir
Suların dibinə enib
Balıqların nağıllarını dinlərdim
Günlər
Dördnala atlar gətirirdi mənə
Elə ani keçdi ki o mövsüm
Nəfəs-nəfəsə qaldım
Bağçalar soldu birər-birər
Artıq hər kəs öz düşüncəsində
Hər kəs yalnız
Dənizlər mavi deyil
Quşlar dərdli
Və mən qərib
Uzaq bir dəniz xülyasında
Acı həqiqətlər dünyasında

YARALI QUŞ

Biz də torpağında yetişən
Bir sünbülün dənələriydik
Dəlicə ruzigarlar
Diyar-diyar
Məmləkət-məmləkət dağıtdı bizi

145
   140   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150