Page 145 - "Xəzər"

r şey yox olub – itsə Mən pulqabıyam
mümkün deyilsə, nolar
toxdaqlıq ver özünə: Məni itiriblər yolda.
“Belə yaşamaq olar”. Tək qalmışam günün günorta çağı...
Gözünüzə görünmürəm, adamlar,
1976 Ayaqlarınız,
üstümdən addımlayır,
Nə birinci, nə də sonuncu dəfə 145
Sağımdan-solumdan keçir. 2016
Nə birinci, nə də sonuncu dəfə Nolub,
Sən əzab çəkirsən... ömrün naxşıdı, daha sizə sözüm yoxdu!
başqa əsarətlər səni yormasın, Tozdu hər yan,
öz ağrının qulu olmaq yaxşıdı. məni sizdən gizlədəndi,
Nə birinci, nə də sonuncu dəfə Ayaqlarınız qaldıran
Sən haqlı deyildin, haqsız incidin,
özündən incidin, küsdün özündən həmən tozdu,
alçalan yollarla alçalıb getdin... hiyləgərdi...
Sən mənim gözümdə yox olub itdin, Yaxşı baxın, yaxşı baxın,
Özündən inciyən – özündən küssün
Başqa yolun yoxdu, inadı saxla Sizə baxmaq qalacaq,
Nə birinci, nə də sonuncu dəfə, Nəyim var verəcəm Sizə,
Dizini qucaqla, özünə ağla. Qoruduğum hər nə var –

1976 daha Sizindi.
Mən özüm-özümü atmışam bura –
Nəyinizə gərək sahibim kimdi?! Yevgeni Yevtuşenko. Şeirlər
Fikrinizə gəlməsin,
sapa bağlayıb məni,
tullayıb bura
çəpərin dalında qəhqəhə çəkən

hansısa Niniçka,
Gülə-gülə deyəcək

“Aldatdım sizi!”
Sizin yerinizə utana bilər
pəncərədən baxan kiminsə üzü...
Mən yalan deyiləm,

Doğrudan doğruyam.
Bilsəniz, bilsəniz canımda nə var!

Bircə ondan qorxuram,
deyəsiniz: “Oğruyam!”

Bax, indicə – bu saat
günün günorta çağı

Kimi gözləyirəm,
O, – gəlməyəcək.
Kimi gözləmirəm –

Tapacaq məni.
1953