Page 212 - "Xəzər" 4/2016

sərnişinlərin, hətta, az qala, yer üzün- Ancaq başqa tərəfdən, Georq, mə-

dəki bütün adamların arasından seç- nim haqqımda onda hansı təsəvvürün

mişdi. Bir həftədən sonra isə kafedəki yarana biləcəyini xatırlamaq lazımdır:

masanın arxasında oturmağa məcbur mən də qızın əlini əlimə alıb, gözünün

edib, tam bir dəqiqə ərzində gözümün içinə baxmışdım. Bəs kilsədəki ibadət-

içinə baxmış, əlini əlimin üstünə qoy- dən sonra necə hərəkət elədim? Axırıncı

muşdu. Onun ovcunda gözəl duyğuların görüşə görə minnətdarlıq bildirmək

iksiri qaynayırdı. Və budur, indi də biz əvəzinə (mənim yerimdə istənilən

Milad zənglərinin səslənməsindən bir tərbiyəli adamın edəcəyi kimi), onu Mi-

neçə dəqiqə öncə görüşmüşdük. Səncə, lad bayramı münasibətilə təbrik etdim.

o məni xatırlamırdı? Bu azmış kimi, hələ nə soruşsam

Doğrudur, orasını unutmaq lazım yaxşıdır: Qrenlandiyaya gedirmi?! Daha

deyil ki, o bizim aramıza başqa bir doğrusu, qoşqudakı səkkiz it və on

nağıldan gəlib, o nağılda bizimkindən kilo portağalla Qrenlandiya buzlağından

fərqli qaydalar hökm sürür. Çünki iki keçməyə hazırlaşmır?! Belə baxanda,

paralel gerçəklik, paralel dünya var: zavallı qız mənim barəmdə nə düşün-

212 biri – bizim günəşli-aylı dünyamız, o məliydi? Bəlkə, şübhələnib ki, xüsusi

biri – Portağal Qızın mənə qapısını xəstəliyim var, şəxsiyyətim ikiləşib?
2016 azacıq açıb göstərdiyi həmin o anlaşıl-
Hər necəydi, bilmirəm, amma biz

maz nağıl dünyası. Bununla belə, Georq, bir-birimizi eşitmədən danışırdıq. Biz

yalnız iki ehtimal qalırdı: əlbəttə, həmin topla çox mürəkkəb qaydaları olan bir

o iki görüşdən (çox güman, həm də oyun oynayırdıq – topu elə hey atırdıq,

Yunqstorqetdəki görüşdən) sonra məni ancaq top hədəfə çatmırdı ki, çatmırdı.

gözəl xatırlayırdı, amma özünü belə İndi ardına qulaq as, Georq: tindən

göstərirdi ki, guya tanımayıb, olsa-olsa, qəfildən boş bir taksi çıxdı. Portağal

yalnız oxşadıb. Ehtimallardan birincisi Qız əl eləyib taksini saxlatdı və maşına

budur. İkincisi isə adamı təşvişə salır: tərəf qaçdı...

bəlkə, zavallı qız heç özündə deyildi, Bu vaxt mən tilsim sınmamış, saat

necə deyərlər, huşu başından çıxmışdı, on ikini vurana qədər baldan çıxıb get-

Yusteyn Qorder. Portağal qız səhhətində ciddi problemlər vardı. məli olan Zoluşkanı xatırladım; sarayın

Yəqin, hərdən yaddaşını itirməsi istisna eyvanında qalan bədbəxt şahzadəni

deyil, dələlərdə də bu cür olur. Dələ, düşündüm.

sadəcə yaşayır – gah burada, gah Amma bunun qaçılmaz olduğunu

orada, çünki: “İndi yaşamırsansa, bilməliydim: Portağal Qız Miladın gəli-

demək, ölüsən bu an. De görək: şini bildirən çanlar səslənənə qədər

dirisənmi? Cavab ver: yaşayırsan?” evə qayıtmalıydı. Qayda belə idi. Kilsə

Ağacdan-ağaca, budaqdan-budağa zəngləri insanlara Miladın gəlişini xəbər

atıla-atıla oynadığı aramsız oyunlar verəndən sonra Portağal Qızlar küçədə

dələlərin yadında qalmır. Portağal Qızın veyillənmirlər. Yoxsa o zənglərin nə

qopub gəldiyi nağılda qayda belədir. mənası olardı? Kilsə zəngi cavan oğla-

Yeri gəlmişkən, o nağılın adı indicə nın dadına çatmalıydı ki, Portağal Qızın

yadıma düşdü: “Mənim yuxuma gir”. eşqindən başını itirməsin. Beşə on beş