Page 210 - "Xəzər" 4/2016
P. 210
Keşişin nə dediyini eşitməsəm də, tərəfə yönəldi. Mən bir az arxada gəlir-
bilirdim ki, Məryəmdən, İosifdən, körpə dim və qar dənəciklərinin onun saçla-
İsadan danışır, ayrı cür ola bilməzdi. rında əriyib damcıya çevrildiyini aydınca
Uşaqlara müraciət etməsi xüsusilə görürdüm. Fikirləşdim ki, saçları is-
xoşuma gəlirdi, axı bu onların günü lanacaq. Heyif ki, əlimdə çətirim yox
idi. Mənsə oturub ibadətin bitməsini idi, lap elə qəzet də olsaydı, yaxınlaşıb
gözləyirdim. Nəhayət, postlüdiya1 başına tutardım.
səsləri səngidi, skamyada oturanlar Bilirdim ki, bu dəlilikdir – necə də
tərpəşməyə, danışmağa başladılar. olsa, hələ ağlım başımdaydı, bir az
Diqqət kəsildim ki, Portağal Qız kilsəni dərk edirdim. Amma Milad axşamı idi,
məndən qabaq tərk eləməsin. O, başını möcüzələr dövrü keçmişdə qalsa da,
bir qədər dikəldib, düz skamyamın ya- istənilən halda bizim hər şeyin baş
nından keçsə də, məni gördüyünə əmin verə biləcəyi bir sehrli günümüz qalmış-
deyiləm. Tək idi, özü də mən gördü- dı. Hər şeyin mümkün olduğu sehrli
yümdən daha gözəldi. Mənə elə gəldi gün. Elə bir gün ki, mələklər sığına-
ki, Miladın bütün bayram sevinci, bay- caqda gizlənir, portağal qızlar isə heç
210 ram şəfəqləri tək onun üzündə cəm- nə olmamış kimi küçədə gəzirlər.
ləşib. Evre Şlottsqatenə çatmamış onu
2016 Və burada, bir belə adamın içində haqlayıram, yanından ötərkən çönüb
onun əsrarəngiz sirlərlə dolu əsl Porta- şövqlə deyirəm: “Milad bayramın mü-
ğal Qız olduğunu bilən bircə nəfər barək!”
vardı: tək mən bilirdim ki, o, bizim adət O, qəfil yaxalanmış kimidir: guya
etmədiyimiz tamamilə başqa qaydaların bərk təəccüblənir, ya da özünü belə
hökm sürdüyü nağıldan qopub gəlib; göstərir. Nə bilim, bu qızlardan kim
bilirdim ki, o bizim həyatımızı müşahidə baş açar? Çöhrəsində təbəssüm sayrı-
eləyir, indi də bizimkilərə qoşulub kil- şır. Amma casusa-filana oxşalığı yoxdu,
səyə gəlmişdi ki, Xilaskarımızın mövlu- mənim yaxından tanış olmaq istədiyim
dunu bizimlə birgə bayram etsin. Onun qıza oxşayır.
tərəfindən bu böyük alicənablıq idi. “Milad bayramın mübarək!” – cavabı
Ardınca düşüb küçəyə çıxdım. belə oldu.
Yusteyn Qorder. Portağal qız Adamlar kilsənin önündə ayaq saxlayıb İndi o, ürəkdən gülümsəyir və biz
bir-birinin bayramını təbrik edirdilər, yanaşı addımlayırıq. Deyəsən, onunla
mənim fikrim isə qızın arxadan saçlarına yanaşı getməyimdən zərrəcə çəkinmir.
bənd etdiyi sirli sancaqda idi. Gözümə Paltosunun altında gizlədilmiş bir cüt
başqa şey görünmürdü, mənimçün bü- portağalın konturlarını sezirəm: eyni
tün dünyada yalnız o vardı, çünki bu dərəcədə böyük, eyni dərəcədə yumru.
Portağal Qız bizim həyatımıza başqa Bu məni qıcıqlandırır. Nəsə utanıram,
dünyadan, başqa gerçəklikdən təşrif bu bir cüt girdə formaya biganə qalmağı
buyurmuşdu. bacarmıram.
Quşbaşı qar yağır, qar dənəcikləri Bir şey aydındır: təcili nəsə demək
havada oynaşırdı. Portağal Qız Qrensen lazımdır, əgər bir şey fikirləşməsəm,
1 postlüdiya – mусиги ясяринин ялавя бюлмяси
bilirdim ki, Məryəmdən, İosifdən, körpə dim və qar dənəciklərinin onun saçla-
İsadan danışır, ayrı cür ola bilməzdi. rında əriyib damcıya çevrildiyini aydınca
Uşaqlara müraciət etməsi xüsusilə görürdüm. Fikirləşdim ki, saçları is-
xoşuma gəlirdi, axı bu onların günü lanacaq. Heyif ki, əlimdə çətirim yox
idi. Mənsə oturub ibadətin bitməsini idi, lap elə qəzet də olsaydı, yaxınlaşıb
gözləyirdim. Nəhayət, postlüdiya1 başına tutardım.
səsləri səngidi, skamyada oturanlar Bilirdim ki, bu dəlilikdir – necə də
tərpəşməyə, danışmağa başladılar. olsa, hələ ağlım başımdaydı, bir az
Diqqət kəsildim ki, Portağal Qız kilsəni dərk edirdim. Amma Milad axşamı idi,
məndən qabaq tərk eləməsin. O, başını möcüzələr dövrü keçmişdə qalsa da,
bir qədər dikəldib, düz skamyamın ya- istənilən halda bizim hər şeyin baş
nından keçsə də, məni gördüyünə əmin verə biləcəyi bir sehrli günümüz qalmış-
deyiləm. Tək idi, özü də mən gördü- dı. Hər şeyin mümkün olduğu sehrli
yümdən daha gözəldi. Mənə elə gəldi gün. Elə bir gün ki, mələklər sığına-
ki, Miladın bütün bayram sevinci, bay- caqda gizlənir, portağal qızlar isə heç
210 ram şəfəqləri tək onun üzündə cəm- nə olmamış kimi küçədə gəzirlər.
ləşib. Evre Şlottsqatenə çatmamış onu
2016 Və burada, bir belə adamın içində haqlayıram, yanından ötərkən çönüb
onun əsrarəngiz sirlərlə dolu əsl Porta- şövqlə deyirəm: “Milad bayramın mü-
ğal Qız olduğunu bilən bircə nəfər barək!”
vardı: tək mən bilirdim ki, o, bizim adət O, qəfil yaxalanmış kimidir: guya
etmədiyimiz tamamilə başqa qaydaların bərk təəccüblənir, ya da özünü belə
hökm sürdüyü nağıldan qopub gəlib; göstərir. Nə bilim, bu qızlardan kim
bilirdim ki, o bizim həyatımızı müşahidə baş açar? Çöhrəsində təbəssüm sayrı-
eləyir, indi də bizimkilərə qoşulub kil- şır. Amma casusa-filana oxşalığı yoxdu,
səyə gəlmişdi ki, Xilaskarımızın mövlu- mənim yaxından tanış olmaq istədiyim
dunu bizimlə birgə bayram etsin. Onun qıza oxşayır.
tərəfindən bu böyük alicənablıq idi. “Milad bayramın mübarək!” – cavabı
Ardınca düşüb küçəyə çıxdım. belə oldu.
Yusteyn Qorder. Portağal qız Adamlar kilsənin önündə ayaq saxlayıb İndi o, ürəkdən gülümsəyir və biz
bir-birinin bayramını təbrik edirdilər, yanaşı addımlayırıq. Deyəsən, onunla
mənim fikrim isə qızın arxadan saçlarına yanaşı getməyimdən zərrəcə çəkinmir.
bənd etdiyi sirli sancaqda idi. Gözümə Paltosunun altında gizlədilmiş bir cüt
başqa şey görünmürdü, mənimçün bü- portağalın konturlarını sezirəm: eyni
tün dünyada yalnız o vardı, çünki bu dərəcədə böyük, eyni dərəcədə yumru.
Portağal Qız bizim həyatımıza başqa Bu məni qıcıqlandırır. Nəsə utanıram,
dünyadan, başqa gerçəklikdən təşrif bu bir cüt girdə formaya biganə qalmağı
buyurmuşdu. bacarmıram.
Quşbaşı qar yağır, qar dənəcikləri Bir şey aydındır: təcili nəsə demək
havada oynaşırdı. Portağal Qız Qrensen lazımdır, əgər bir şey fikirləşməsəm,
1 postlüdiya – mусиги ясяринин ялавя бюлмяси
