Page 214 - "Xəzər" 4/2016

layıram. Sancaq buz kimi soyuqdur, lığa məcbur elədi: “Çünki sən məni

bununla belə əlimi isidir. Ağlına gətir düz bu qədər gözləməlisən”.

ki, ona toxunmağa necə cürət etmişdim! Yəqin, məni necə məyus etdiyini

Sonra soruşuram: “Biz haçan gö- üzümdən oxudu, buna görə də tez

rüşə bilərik?” əlavə elədi: “Amma əgər bu möhlətə

Әvvəlcə gözünü yerə dikir, sonra dözsən, növbəti yarım ildə hər gün

başını qaldırıb baxır. Gözləri narahat- görüşəcəyik”.

casına ora-bura qaçışır, mənə elə gəlir Nəhayət, kilsə zəngləri vurdu. Әlimi

ki, dodaqları da titrəyir. Və mənə bir onun gümüş sancaqlı nəm saçından

tapmaca deyir. Sonradan bu tapmaca- çəkdim. Həmin an Vergelannsveyendə

nın üzərində xeyli baş sındırmalı oldum. taksi göründü. Vaxt yetişdi.

Soruşur: “Sən nə qədər gözləyə bilər- O, diqqətlə gözlərimə baxır;

sən?” baxışlarında sanki bir yalvarış var, hər

Mən bu suala nə cavab verməliy- şeydən öncə yəqin, məndən xahiş edirdi

dim? Bəlkə, tələ idi? Әgər desəydim ki, bütün gücümü ağlımı bir yerə

ki, “iki-üç gün”, belədə hövsələsiz toplayıb onu anlamağa çalışım. Və yenə

214 görünəcəkdim. “Bütün ömrüm boyu” gözlərində yaş görünür. “Milad bayra-

desəydim, fikirləşərdi ki, onu kifayət mın mübarək, Yan Ulav!” – bu sözləri
2016 qədər səmimiyyətlə sevmirəm, ya da, çətinliklə pıçıldayır, sonra irəli qaçıb

ümumiyyətlə, səmimi adam deyiləm. taksini saxladır, yola düşəndə isə mənə

Nəsə ortaq bir şey seçmək lazım idi. əl eləyir. Bu, taleyin nişanıdır. Maşın

Belə cavab verdim: “Ürəyim qan sürət yığıb tərpənir, amma Portağal

ağlayanacan”. Qız geri qanrılıb arxa şüşədən mənə

İnamsızcasına gülümsünüb, barma- baxmır. Deyəsən, mən ağlayıram.

ğını dodaqlarıma çəkdi. Sonra soruşdu: Daşa dönmüşdüm, Georq, özümdə

“Bu uzun çəkər?” deyildim. Mən lotereyada milyon ud-

Başımı dərdli-dərdli bulayıb, belə muşdum, amma bu xoşbəxtlik cəmisi

dedim: “Kim bilir, bəlkə də, cəmisi beş bir neçə dəqiqə çəkmişdi, xəbər vermiş-

dəqiqə, bundan çox çəkməz”. dilər ki, bəs biletimdə hansısa qüsur

Yusteyn Qorder. Portağal qız Cavabım Portağal Qızı aşkarca aşkarlanıb, odur ki, uduşu ala bilmərəm;

sevindirdi. lap alsam da, bu elə də tez olmayacaq.

“Yaxşı olardı ki, bir qədər çox Kim idi bu ovsunlu-tilsimli Portağal

dözəsən...” – o pıçıldadı. Qız? Bu sualı özümdən dəfələrlə soruş-

İndi mən cavab istəyirdim: “Çox, muşdum! Amma indi başqa sual ortaya

yəni nə qədər?” çıxmışdı: o, mənim adımı haradan bilir-

“Məni yarım il gözləməyin lazım di?

gələcək, – dedi. – Әgər yarımca il Kilsə zəngləri səslənməkdə davam

gözləyə bilsən, biz yenidən görüşərik”. edir, mərkəzdəki digər kilsələrin çanları

Deyəsən, mən ah çəkdim: “Niyə da bu səslərə güc verib, Miladın gəlişini

belə çox?” car çəkirdi. Küçələr boşalmışdı və yəqin,

Portağal Qızın sifəti tutuldu. Cavab məhz buna görəydi ki, mən dekabr

verməzdən qabaq sanki özünü qəddar- səmasına üz tutub sualı bir neçə dəfə