Page 184 - "Xəzər" 4/2016

O biri kasetdə atamla mən Pasxa tətili Röyed. Anam, Yorgen və Miriamla birgə

vaxtı Fellstölendəki balaca evimizin Osloda, Hümleveyendə yaşayıram.

qarşısında oturub özümüzü günə veririk. Yorgen – mənim təzə atamdır, yəni

Hərəmizin əlində yarım portağal var. Mən atalığım. Ona ata demirəm, elə adıyla

portağalın qabığını soymadan şirəsini çağırıram. Miriam – kiçik bacımdır. Hələ

sormağa çalışıram. Atam isə, heç şübhəsiz, çox körpədir, yaş yarımlıq uşaqdır, onunla

başqa portağallar barəsində düşünür. nə danışasan? Aydındır ki, məndə onun

Pasxadan az sonra atam naxoşladı, atamla birgə nə şəkli var, nə videosu. Axı

ölməkdən qorxa-qorxa, ölümdən xoflana- Miriamın atası Yorgendir. Atamın məndən

xoflana yarım ildən artıq xəstə yatdı. başqa, övladı olmayıb.

Məncə, o öləcəyini bilirdi. Kitabın axırında Yorgen barəsində

Anam danışırdı ki, atam məni tanımağa qəribə bir şey öyrənəcəksiniz. Bu haqda

macal tapmadan öləcəyini özünə dərd danışmağın vaxtı deyil hələ, amma kitabı

eləmişdi. Nənəm də hərdən bu barədə sona qədər oxuyan hamısını biləcək.

nəsə danışır, amma fikrini daha təmtəraqlı Atamın vəfatından sonra babamla

ifadə edir. nənəm bizə gəldi, onun şey-şüylərini qay-

184 Mənə atamdan danışanda onun səsi daya salmaqda anama kömək elədilər.

dəyişir. Amma bu, təəccüblü deyil. Axı Amma vacib bir şey tapılmadı. Vacib şey –
2016 nənəmlə babam o boyda oğullarını itiriblər. atamın xəstəxanaya getmək ərəfəsində

Bunun necə bir dərd olduğunu təsəvvür yazdığı uzun hekayədir. Halbuki, o vaxt

etmək belə çətindir. Xoşbəxtlikdən, onların hekayə yazdığından heç kimin xəbəri

bir oğlu da var. Ancaq nənəm atamın olmamışdı.

köhnə şəkillərinə baxanda heç vaxt gülmür. Portağal Qızın hekayəti yalnız bu bazar

Nənəm o şəkillərə dərin ehtiramla yanaşır. ertəsi üzə çıxıb. Nənəm hansısa aləti

Dərin ehtiram nənəmin öz sözüdür. götürmək üçün dama giribmiş, atamın

Görünür, atam bu fikirdəymiş ki, üç yazısını da mənim uşaq vaxtı sürdüyüm

yaş yarımlıq uşaqla ciddi şeylər barəsində qırmızı yarış maşınımın örtüyünün altından

danışmaq olmaz. Onun nəyi nəzərdə tapıb çıxartmışdı.

tutduğunu indi yaxşı bilirəm, bu kitabı oxu- Yazının ora necə düşdüyünü heç kim

Yusteyn Qorder. Portağal qız yanda sən də hamısını başa düşəcəksən. bilmir. Amma, heç şübhəsiz, bu, bir təsadüf

Məndə atamın xəstəxanada çəkilmiş deyildi – üç yaş yarımlığımda yazılan

şəkli də var. Həmin şəkildə atam çox hekayənin həmin maşınla nə cürsə bağlılığı

arıqdır, son dərəcə sınıxıb. Mən onun vardı. Mən heç də onu nəzərdə tutmuram

dizləri üstündə oturmuşam, yıxılmamağım ki, yazı mənim qırmızı yarış maşınım

üçün atam qolumdan yapışıb. Özü də barəsindədir, əsla. Sadəcə, həmin heka-

gülümsəməyə çalışır. Şəkil atamın yənin məxsusi mənimçün yazıldığını

vəfatından iki həftə qabaq çəkilib. Gərək vurğulamaq istəyirəm. Daha doğrusu,

bu şəkil heç məndə olmayaydı, cırıb atam Portağal Qız haqqında hekayə

atmağa isə əlim gəlmir. Baxmaya da yazmışdı ki, ağlım kəsəndə onu oxuyum.

bilmirəm. O, bir növ, gələcəyə məktub ünvanlamışdı.

İndi yaşım on beşdir. Lap dəqiqi: on Әgər atam yazdığını bir zərfə qoyub,

beş yaş üç həftə. Adım Georqdur. Georq həqiqətən, haçansa aparıb köhnə bir uşaq