Page 198 - "Xəzər" 2017
P. 198
Svetlana. İpinin üstünə odun yığmaq Fedya. Görünürdüm. Sadəcə, mühafizə
olmur. Kefi istəyən kimi yaşayır. Bilmirəm, yaxın buraxmırdı. Heç yaxşı uşaqlar deyil!
onunla neyləyim! Biz belə deyildik! Çermetov (gülümsəyir). Eybi yox – on-
Çermet. Bəs necəydik? Yadındadır? lara tapşıraram. (Tyablovu görür.) O, mü-
Svetlana. Yadımdadır… qəddəs ata da burdadır! Mixail ata, xoş
Çermetov. Yaxşı yadındadır? gördük! Xeyirsiz oğula xeyir-dua ver!
Svetlana. Çermet, bəlkə də, indi yeri Mixail ata. Ata, Oğul və Müqəddəs Ruh
deyil, amma mən… adına… (Yavaşcadan.) Vitya, borular tamam
Çermetov. Dayan! Sonra danışarıq! sıradan çıxıb. Belə getsə, qışda kilsə do-
nacaq, camaat şikayət edəcək, məni işdən
Әvvəlcə hamıyla salamlaşmaq lazımdır! qovacaqlar. Vitya, söz vermişdin axı!
(Ucadan.) Bu, qəhrəman İvan Kostromitinin
mənzilidir?! Anna (onun dediklərini eşidir). Görürəm,
kilsədə nizam-intizama ciddi fikir verirlər.
Hamı «aralıq» otaqdan çıxır. Lap orduda olduğu kimi.
Çermetov. Kraliça, kilsədəki nizam-in-
Yevgeniya Petrovna. Vitenka, harda tizam orduda olsaydı, biz indi başqa ölkədə
qalmısan! (Onu qucaqlayır. Çermet əlindəki yaşayardıq! Mixail ata, ürəyini sıxma, bazar
ertəsi pulu hesabına köçürərəm. Sənə kapi-
198 gül dəstəsini ona uzadır.)
talist sözü verirəm!
2017 Yevgeniya Petrovna. Oy, sağ ol, əzizim! Mixail ata. Səni Allah qorusun!
Mən indi, biz indi… (Yan otağa keçir.) Çermetov. Qulaq as, Mişa, gəlsənə
Çermetov, parlaq işıqdan gözü qama- baş keşişə zəng vurum, sənə normal kilsə
şırmış kimi, əli ilə üzünü kölgələyir. ayırsın. Yeri gəlmişkən, mən yeni kilsə
tikdirirəm. Şəhərin mərkəzində. Nə deyirsən?
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Çermetov. Kraliça, bu sənsən? Mixail ata. Ehtiyac yoxdur. Hər kəsin
Anna (həyəcanla). Mənəm. Nədir, məni öz taleyi. Bəs sən niyə çoxdandır tövbə
tanımaq olmur? etməyə gəlmirsən?
Çermetov. Әksinə. Sən heç dəyişilmə-
misən! Çermetov. Gələrəm, gələrəm… (Keşişi
Anna (ona yaxınlaşır). Siz, Viktor Sem- kənara itələyib, söhbəti təəccüblə dinləyən
yonoviç, yəqin, elə fikirləşirdiniz ki, qırx yaşlı Lipovetskinin üzünə zillənir.) Lipa, sənsən?
qadınlar qoca qarı kimi görünür? Qırx yaşlı
qadınlar iki iyirmi yaşlı qıza dəyər! Bunu Boris. Tanıdı!
bilirsiniz? Çermetov. Sən hardan peyda oldun?
Çermetov. Məni niyə «Viktor Semyo- Boris. Avstraliyadan.
Çermetov. Yaxşı adadır. Orada bir cüt
mehmanxanam var. Sənin nəyin var?
Boris. Restoranlar şəbəkəsi. «Avstraliyalı
noviç» çağırırsan? Әvvəlki kimi çağır! Salam, rus» qəzet holdinqi. Bir də bəzi xırda-para
kraliça! (Onu qucaqlayır.) işlər.
Fedya. Falikova, sən iki yox, üç iyirmi Çermetov. Qəzet holdinqi? Deməli, piar-
yaşlı qıza dəyərsən! dan başın çıxır!
Çermetov. A, Fedya! (Onun əlini sıxır.) Boris. Of kos! İki kontinentdə böyük iş
Necəsən? təcrübəm var!
Fedya. İlahənin vaginasındakı kimi! Çermetov. Çox yaxşı! Mənə indi bu cür
Çermetov. Pis deyil, yadda saxlamaq təcrübəli, etibarlı adamlar lazımdır! Mer ol-
lazımdır. Çoxdandır görünmürsən? mağa hazırlaşıram.
olmur. Kefi istəyən kimi yaşayır. Bilmirəm, yaxın buraxmırdı. Heç yaxşı uşaqlar deyil!
onunla neyləyim! Biz belə deyildik! Çermetov (gülümsəyir). Eybi yox – on-
Çermet. Bəs necəydik? Yadındadır? lara tapşıraram. (Tyablovu görür.) O, mü-
Svetlana. Yadımdadır… qəddəs ata da burdadır! Mixail ata, xoş
Çermetov. Yaxşı yadındadır? gördük! Xeyirsiz oğula xeyir-dua ver!
Svetlana. Çermet, bəlkə də, indi yeri Mixail ata. Ata, Oğul və Müqəddəs Ruh
deyil, amma mən… adına… (Yavaşcadan.) Vitya, borular tamam
Çermetov. Dayan! Sonra danışarıq! sıradan çıxıb. Belə getsə, qışda kilsə do-
nacaq, camaat şikayət edəcək, məni işdən
Әvvəlcə hamıyla salamlaşmaq lazımdır! qovacaqlar. Vitya, söz vermişdin axı!
(Ucadan.) Bu, qəhrəman İvan Kostromitinin
mənzilidir?! Anna (onun dediklərini eşidir). Görürəm,
kilsədə nizam-intizama ciddi fikir verirlər.
Hamı «aralıq» otaqdan çıxır. Lap orduda olduğu kimi.
Çermetov. Kraliça, kilsədəki nizam-in-
Yevgeniya Petrovna. Vitenka, harda tizam orduda olsaydı, biz indi başqa ölkədə
qalmısan! (Onu qucaqlayır. Çermet əlindəki yaşayardıq! Mixail ata, ürəyini sıxma, bazar
ertəsi pulu hesabına köçürərəm. Sənə kapi-
198 gül dəstəsini ona uzadır.)
talist sözü verirəm!
2017 Yevgeniya Petrovna. Oy, sağ ol, əzizim! Mixail ata. Səni Allah qorusun!
Mən indi, biz indi… (Yan otağa keçir.) Çermetov. Qulaq as, Mişa, gəlsənə
Çermetov, parlaq işıqdan gözü qama- baş keşişə zəng vurum, sənə normal kilsə
şırmış kimi, əli ilə üzünü kölgələyir. ayırsın. Yeri gəlmişkən, mən yeni kilsə
tikdirirəm. Şəhərin mərkəzində. Nə deyirsən?
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları Çermetov. Kraliça, bu sənsən? Mixail ata. Ehtiyac yoxdur. Hər kəsin
Anna (həyəcanla). Mənəm. Nədir, məni öz taleyi. Bəs sən niyə çoxdandır tövbə
tanımaq olmur? etməyə gəlmirsən?
Çermetov. Әksinə. Sən heç dəyişilmə-
misən! Çermetov. Gələrəm, gələrəm… (Keşişi
Anna (ona yaxınlaşır). Siz, Viktor Sem- kənara itələyib, söhbəti təəccüblə dinləyən
yonoviç, yəqin, elə fikirləşirdiniz ki, qırx yaşlı Lipovetskinin üzünə zillənir.) Lipa, sənsən?
qadınlar qoca qarı kimi görünür? Qırx yaşlı
qadınlar iki iyirmi yaşlı qıza dəyər! Bunu Boris. Tanıdı!
bilirsiniz? Çermetov. Sən hardan peyda oldun?
Çermetov. Məni niyə «Viktor Semyo- Boris. Avstraliyadan.
Çermetov. Yaxşı adadır. Orada bir cüt
mehmanxanam var. Sənin nəyin var?
Boris. Restoranlar şəbəkəsi. «Avstraliyalı
noviç» çağırırsan? Әvvəlki kimi çağır! Salam, rus» qəzet holdinqi. Bir də bəzi xırda-para
kraliça! (Onu qucaqlayır.) işlər.
Fedya. Falikova, sən iki yox, üç iyirmi Çermetov. Qəzet holdinqi? Deməli, piar-
yaşlı qıza dəyərsən! dan başın çıxır!
Çermetov. A, Fedya! (Onun əlini sıxır.) Boris. Of kos! İki kontinentdə böyük iş
Necəsən? təcrübəm var!
Fedya. İlahənin vaginasındakı kimi! Çermetov. Çox yaxşı! Mənə indi bu cür
Çermetov. Pis deyil, yadda saxlamaq təcrübəli, etibarlı adamlar lazımdır! Mer ol-
lazımdır. Çoxdandır görünmürsən? mağa hazırlaşıram.
