Page 197 - "Xəzər" 2017
P. 197
Svetlana. Öz brokerinin yanına köçən- iki cangüdən gəlir. O, barmağını dodağına 197
də – özü də həmişəlik – açarı tolazlamaq yaxınlaşdırıb, əlinin hərəkəti ilə onları uzaq- 2017
lazım deyildi. laşdırır. Dayanıb ana ilə qızının söhbətini
dinləyir. Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
Olqa. Broker yox, bayker. Hə, köçdüm,
nə olsun ki! Hamı xoşbəxt olmaq istəyir. Svetlana (açarı qızına verir). Al, götür,
Axırı da… belə. rədd ol!
Svetlana. Konkret danış! Olqa. Bəs pul?
Olqa. Nə danışım, nəyi bilmək istəyirsən? Svetlana. Pul yoxdur. Özün bilirsən!
Svetlana. Niyə aranız dəydi? Yalnız Olqa. Nə ata-ana nəvazişi gördük, nə
mübtəda və xəbər şəklində danış! Başla də pul-para. Bu nə həyatdır! Bəlkə, elə bu-
görək! rada qalım, hə? Hiss edirəm ki, bu gün bu-
Olqa. Xəsis kütbeyinin biriymiş. Mənim rada əməlli-başlı kef olacaq!
günahım yoxdur. Onu görəndə ürəyim Svetlana. Nə bilirsən?
bulanır. Olqa. Orada, aşağıda maşından aparatu-
Svetlana. Әvvəllər atanla məni görəndə ra boşaldırlar.
ürəyin bulanırdı! Svetlana. Nə aparaturası?
Olqa. Oy, yenə başlama! Siz indi də Çermetov. Bir azdan bilərsiniz!
ürəyimi bulandırırsınız, amma o, sizdən də Svetlana (diksinir). Çermet!
betərdir. Motosikletsürən keçi. Yaxşı, ciddi Çermetov. Bəxtəvər insansınız, qapını
soruşuram, hanı atam? Axı deyirdin ki, da bağlamırsınız. Gənc lediyə nə qədər pul
evdən çölə çıxmır. lazımdır?
Svetlana. Artıq evdə qala bilməzdi. Zəng Olqa. Yaşlı centlmen nə qədər versə, o
edirdilər, hədələyirdilər. Çıxıb gedib, gizlənir… qədər.
Olqa. Harda gizlənir? Çermetov (Olqanı başdan-ayağa süzüb,
Svetlana. Deməyəcəyəm. Bilməsən yax- anası ilə müqayisə edir). Belə gözəl qızdan
şıdır. heç nəyi əsirgəmək olmaz! (Ona əsginas
Olqa. Qaçaq-quldurdan pul almaq lazım uzadır.)
deyildi! Özünüzü lap uşaq kimi aparırsınız. Svetlana. Viktor, lazım deyil! Olqa,
İndi neyləyəcəksiniz, alimlər? götürmə! (Əvvəlcə Çermetə, sonra qızına
Svetlana. Bilmirəm. Bəlkə, pul tapa baxır.)
bildim. Mənim burada olduğumu hardan Olqa. E-ee! Sənə nə? (Pulu qamarlayır
bildin? və anasına dil göstərib, qaça-qaça gedir.)
Olqa. Mən, əlbəttə, sənin arzuladığın
qız deyiləm, amma lazım olanda baş işlədə Çermetov indi də Svetlananı süzür. Hiss
bilirəm. Belə bir gündə sən harada ola olunur ki, qadın utanıb-sıxılır.
bilərdin? Әlbəttə, burada! Sovet adamısınız
da, mütləq hansısa bir mumiyaya sitayiş Çermetov. Xoş gördük, İşıldaquş! Çox-
etməlisiniz… dandır görüşmürük. Deyəsən, yenə həmişəki
Svetlana. Kəs səsini! Sən nə bilirsən? kimi ciddisən!
Olqa. Mən? Sən fikirləşdiyindən çox
bilirəm. Açarı ver! Svetlana. Salam… Nahaq ona pul ver-
din.
Əlində gözəl gül dəstəsi tutmuş Çer-
metov hiss edilmədən içəri girir. Arxasınca Çermetov. Niyə?
də – özü də həmişəlik – açarı tolazlamaq yaxınlaşdırıb, əlinin hərəkəti ilə onları uzaq- 2017
lazım deyildi. laşdırır. Dayanıb ana ilə qızının söhbətini
dinləyir. Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
Olqa. Broker yox, bayker. Hə, köçdüm,
nə olsun ki! Hamı xoşbəxt olmaq istəyir. Svetlana (açarı qızına verir). Al, götür,
Axırı da… belə. rədd ol!
Svetlana. Konkret danış! Olqa. Bəs pul?
Olqa. Nə danışım, nəyi bilmək istəyirsən? Svetlana. Pul yoxdur. Özün bilirsən!
Svetlana. Niyə aranız dəydi? Yalnız Olqa. Nə ata-ana nəvazişi gördük, nə
mübtəda və xəbər şəklində danış! Başla də pul-para. Bu nə həyatdır! Bəlkə, elə bu-
görək! rada qalım, hə? Hiss edirəm ki, bu gün bu-
Olqa. Xəsis kütbeyinin biriymiş. Mənim rada əməlli-başlı kef olacaq!
günahım yoxdur. Onu görəndə ürəyim Svetlana. Nə bilirsən?
bulanır. Olqa. Orada, aşağıda maşından aparatu-
Svetlana. Әvvəllər atanla məni görəndə ra boşaldırlar.
ürəyin bulanırdı! Svetlana. Nə aparaturası?
Olqa. Oy, yenə başlama! Siz indi də Çermetov. Bir azdan bilərsiniz!
ürəyimi bulandırırsınız, amma o, sizdən də Svetlana (diksinir). Çermet!
betərdir. Motosikletsürən keçi. Yaxşı, ciddi Çermetov. Bəxtəvər insansınız, qapını
soruşuram, hanı atam? Axı deyirdin ki, da bağlamırsınız. Gənc lediyə nə qədər pul
evdən çölə çıxmır. lazımdır?
Svetlana. Artıq evdə qala bilməzdi. Zəng Olqa. Yaşlı centlmen nə qədər versə, o
edirdilər, hədələyirdilər. Çıxıb gedib, gizlənir… qədər.
Olqa. Harda gizlənir? Çermetov (Olqanı başdan-ayağa süzüb,
Svetlana. Deməyəcəyəm. Bilməsən yax- anası ilə müqayisə edir). Belə gözəl qızdan
şıdır. heç nəyi əsirgəmək olmaz! (Ona əsginas
Olqa. Qaçaq-quldurdan pul almaq lazım uzadır.)
deyildi! Özünüzü lap uşaq kimi aparırsınız. Svetlana. Viktor, lazım deyil! Olqa,
İndi neyləyəcəksiniz, alimlər? götürmə! (Əvvəlcə Çermetə, sonra qızına
Svetlana. Bilmirəm. Bəlkə, pul tapa baxır.)
bildim. Mənim burada olduğumu hardan Olqa. E-ee! Sənə nə? (Pulu qamarlayır
bildin? və anasına dil göstərib, qaça-qaça gedir.)
Olqa. Mən, əlbəttə, sənin arzuladığın
qız deyiləm, amma lazım olanda baş işlədə Çermetov indi də Svetlananı süzür. Hiss
bilirəm. Belə bir gündə sən harada ola olunur ki, qadın utanıb-sıxılır.
bilərdin? Әlbəttə, burada! Sovet adamısınız
da, mütləq hansısa bir mumiyaya sitayiş Çermetov. Xoş gördük, İşıldaquş! Çox-
etməlisiniz… dandır görüşmürük. Deyəsən, yenə həmişəki
Svetlana. Kəs səsini! Sən nə bilirsən? kimi ciddisən!
Olqa. Mən? Sən fikirləşdiyindən çox
bilirəm. Açarı ver! Svetlana. Salam… Nahaq ona pul ver-
din.
Əlində gözəl gül dəstəsi tutmuş Çer-
metov hiss edilmədən içəri girir. Arxasınca Çermetov. Niyə?
