Page 195 - "Xəzər" 2017
P. 195
Mixail Tyablov. Tanıyıram, dedim, Mişka nən yaxşıca əylənmişəmsə – uzağı, iyirmi 195
Tyablov mənəm. Bəs sən kimsən? yeddi. 2017
Boris. Gözümə inanmadım! Axı Tyabliki Mixail ata. Mənim balam, «müqəddəs Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
heç vaxt saqqallı, keşiş cübbəsində gör- ata» katoliklərdə olur. Biz pravoslavlar «keşiş
məmişdim. Mən Borka Lipovetskiyəm, dedim. baba» deməliyik.
Mixail ata. Diqqətlə baxdım: bu ki Li- Anna. Mişa, məni güldürmə, sən hardan
padır! Saqqal buraxıb. Görüşdük, qucaq- «keşiş baba» oldun? Sən həmin Tyabliksən
laşdıq. Tez gedib, maşının xeyir-duasını ki, məktəbin bağından alma oğurlayanda
verdik və dərhal bura, sizin yanınıza gəldik! şalvarın budağa ilişmişdi, havadan asılı
qalmışdın. Yadındadır, hamımız toplaşıb,
Boris. Mişanın əla biznesi var! (Buxurdan səni ağacdan necə endirdik?
yellədib, ardınca pul sayan müqəddəs atanı
təqlid edir.) Maşına isə söz ola bilməzdi… Mixail ata. Uşaqlığın yerini heç nə
Әn yeni model idi. Bizim Kanberrada belə verməz…
maşına rast gəlməzsən!
Anna. Bəs keşiş olmaq hardan ağlına
Mixail ata. Bura Rusiyadır, Lipa… Öyrəş! gəldi?
Svetlana. Rusiyaya neçə ildir gəlmirsən?
Boris. Çoxdan! On altı ildir… Mixail ata. Tanrının inayəti ilə…
Anna. Gör neçə il keçib! Amma elə bil Anna (səbirsizliklə). Aydındır! Bəs Çer-
hər şey dünən olub. İllər, yaxşı bir kişi ilə met niyə gəlib-çıxmır? Yeri gəlmişkən, onun
keçirdiyin gecə kimi tez keçir. atasının adı nədir?
Svetlana. Vanyanın ad günündə bura- Svetlana. Yadımda deyil…
daydın? Nəsə xatırlamıram… Yevgeniya Petrovna. Semyon.
Boris. Burada bir dəfə olmuşam. Onu Anna. Yaddaşa bax!
gətirəndə… oradan… Onda bütün sinif bu- Yevgeniya Petrovna. Yaddaşımdan
radaydı. şikayətim yoxdur. Həm də mən valideynlər
Yevgeniya Petrovna. Hə, Borenka, şurası adından Vityanın atasına – Semyon
əvvəlcə hamı gəlirdi. Oturmağa yer olmurdu, İvanoviçə nəzarət edirdim. Məktəbə sərxoş
qonşulardan stul gətirməli olurdum. Sonra gəlməsin deyə. Çox qalmaqallı adam idi.
get-gedə gəlib-gedənlər seyrəldi. Həyatdır Boris. Niyə hamınız intizarla Çermetin
da… Hərənin öz dərdi var. Bəzən heç kəs yolunu gözləyirsiniz? Xeyir ola?
gəlmirdi – Svetadan və Fedyadan başqa. Anna. Avstraliyalı, xəbərin var, o, indi
Elə ad günü olmayıb ki, gəlib dəyməsinlər. kimdir?
Sveta Moskvadan gəlirdi – orada oxuduğu Boris (istehzayla). Kimdir ki?
vaxtlarda. Amma bu gün Vanyanın gör nə Anna. Vilayətin ən zəngin adamı!
qədər qonağı var – sinif yoldaşları sağ Boris (təəccüblə). Çermet?! Axı onu iki
olsun! Hətta Vitya Çermetov da söz verib dəfə məktəbdən qovmuşdular.
ki, gələcək…
Mixail ata. Çermet də gələcək? Hə, Çimib-təmizlənmiş Fedya köhnə dəbli
əlbəttə: qırx yaşımız olur… sovet idman paltarında gəlib çıxır.
Svetlana. Bu, daha çox qırx mərasiminə
oxşayır. Qurtarmaq bilməyən qırx mərasimi… Mixail ata. Hm… Sonuncular birinci ola-
Anna. Eh, müqəddəs ata, «qırx yaş» caqlar.
demə. Mənim iyirmi bir yaşım var. Әgər dü-
Boris. O ki imtahanda Çiçikovla Çatskini
dəyişik salırdı.
Fedya. Amma «emissiya» ilə «emitenti»
heç vaxt dəyişik salmır!
Tyablov mənəm. Bəs sən kimsən? yeddi. 2017
Boris. Gözümə inanmadım! Axı Tyabliki Mixail ata. Mənim balam, «müqəddəs Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
heç vaxt saqqallı, keşiş cübbəsində gör- ata» katoliklərdə olur. Biz pravoslavlar «keşiş
məmişdim. Mən Borka Lipovetskiyəm, dedim. baba» deməliyik.
Mixail ata. Diqqətlə baxdım: bu ki Li- Anna. Mişa, məni güldürmə, sən hardan
padır! Saqqal buraxıb. Görüşdük, qucaq- «keşiş baba» oldun? Sən həmin Tyabliksən
laşdıq. Tez gedib, maşının xeyir-duasını ki, məktəbin bağından alma oğurlayanda
verdik və dərhal bura, sizin yanınıza gəldik! şalvarın budağa ilişmişdi, havadan asılı
qalmışdın. Yadındadır, hamımız toplaşıb,
Boris. Mişanın əla biznesi var! (Buxurdan səni ağacdan necə endirdik?
yellədib, ardınca pul sayan müqəddəs atanı
təqlid edir.) Maşına isə söz ola bilməzdi… Mixail ata. Uşaqlığın yerini heç nə
Әn yeni model idi. Bizim Kanberrada belə verməz…
maşına rast gəlməzsən!
Anna. Bəs keşiş olmaq hardan ağlına
Mixail ata. Bura Rusiyadır, Lipa… Öyrəş! gəldi?
Svetlana. Rusiyaya neçə ildir gəlmirsən?
Boris. Çoxdan! On altı ildir… Mixail ata. Tanrının inayəti ilə…
Anna. Gör neçə il keçib! Amma elə bil Anna (səbirsizliklə). Aydındır! Bəs Çer-
hər şey dünən olub. İllər, yaxşı bir kişi ilə met niyə gəlib-çıxmır? Yeri gəlmişkən, onun
keçirdiyin gecə kimi tez keçir. atasının adı nədir?
Svetlana. Vanyanın ad günündə bura- Svetlana. Yadımda deyil…
daydın? Nəsə xatırlamıram… Yevgeniya Petrovna. Semyon.
Boris. Burada bir dəfə olmuşam. Onu Anna. Yaddaşa bax!
gətirəndə… oradan… Onda bütün sinif bu- Yevgeniya Petrovna. Yaddaşımdan
radaydı. şikayətim yoxdur. Həm də mən valideynlər
Yevgeniya Petrovna. Hə, Borenka, şurası adından Vityanın atasına – Semyon
əvvəlcə hamı gəlirdi. Oturmağa yer olmurdu, İvanoviçə nəzarət edirdim. Məktəbə sərxoş
qonşulardan stul gətirməli olurdum. Sonra gəlməsin deyə. Çox qalmaqallı adam idi.
get-gedə gəlib-gedənlər seyrəldi. Həyatdır Boris. Niyə hamınız intizarla Çermetin
da… Hərənin öz dərdi var. Bəzən heç kəs yolunu gözləyirsiniz? Xeyir ola?
gəlmirdi – Svetadan və Fedyadan başqa. Anna. Avstraliyalı, xəbərin var, o, indi
Elə ad günü olmayıb ki, gəlib dəyməsinlər. kimdir?
Sveta Moskvadan gəlirdi – orada oxuduğu Boris (istehzayla). Kimdir ki?
vaxtlarda. Amma bu gün Vanyanın gör nə Anna. Vilayətin ən zəngin adamı!
qədər qonağı var – sinif yoldaşları sağ Boris (təəccüblə). Çermet?! Axı onu iki
olsun! Hətta Vitya Çermetov da söz verib dəfə məktəbdən qovmuşdular.
ki, gələcək…
Mixail ata. Çermet də gələcək? Hə, Çimib-təmizlənmiş Fedya köhnə dəbli
əlbəttə: qırx yaşımız olur… sovet idman paltarında gəlib çıxır.
Svetlana. Bu, daha çox qırx mərasiminə
oxşayır. Qurtarmaq bilməyən qırx mərasimi… Mixail ata. Hm… Sonuncular birinci ola-
Anna. Eh, müqəddəs ata, «qırx yaş» caqlar.
demə. Mənim iyirmi bir yaşım var. Әgər dü-
Boris. O ki imtahanda Çiçikovla Çatskini
dəyişik salırdı.
Fedya. Amma «emissiya» ilə «emitenti»
heç vaxt dəyişik salmır!
