Page 192 - "Xəzər" 2017
P. 192
(«Konkisürən» pozasında dayanıb, şeir Anna (istehzalı təbəssümlə davam et-
oxuyur). dirir).
Sanki nəhəng, yüngül qanadlarla biz,
Avqust ayı idi. Sən cəsarətlə Aydın səmalara hey yüksəlirdik…
Döyüşə atıldın, vuruşdun, amma
Düşmən gülləsinə tuş gəldi başın, Svetlana. O vaxt desəydilər ki, bizim
Un torbası kimi düşdün torpağa… Fedya əyyaş və «bomj» olacaq, heç kim
inanmazdı!
Әladır, hə? Anna. Bilirsən, Sveta, bəzən mənə elə
Svetlana. Deməzdim. «Un torbası ki- gəlir ki, həyat – arzuları ələ salmağı, məs-
mi»… Qəhrəman haqqında belə yazmazlar. xərəyə qoymağı sevir. Vanyanın başına
Fedya. O dəqiqə bilinir ki, ədəbiyyat gələnlərə də inanmaq olmur…
müəllimisən! Bu olar… o olmaz… Sənətdə
Svetlana. Mən də inanmıram.
«olar, olmaz» söhbəti yoxdur, aydındır?
Anna. O cür oğlanı məhv elədilər,
Anna. Mənim isə «tuş gəldi başın»… əclaflar! Biz Vanya ilə sənə necə qibtəylə
ifadəsi xoşuma gəlmir. Bu nə deməkdir?
baxırdıq, bilirsən? Siz Romeo və Culyetta
Fedya (ona yaxınlaşır). Sən sus, səfeh kimiydiniz. Lap birinci sinifdən. Qulaq as,
192 kraliça!
Sveta, düzünü de: Vanya ilə aranızda nəsə
Anna (üzünü yana çevirir). Fedya, sən,
2017 ümumiyyətlə, yuyunursan? olmuşdu? Boynuna al! Yadındadır, uşaq
vaxtı necə deyirdik: yalan desən – öləcəksən!
Fedya. Yox. Yuyunmayan adamlar
həyatın çirkabına bulaşmır! Svetlana. Nəsə olub, ya olmayıb – artıq
bunun fərqi yoxdur. İyirmi ildən sonra hər
Yevgeniya Petrovna. Bura bax, Fedya, şey mənasını itirir, ən vacib məsələlər belə…
gəl vanna otağına keç! Yaxşı deyil, qonaqlar Yaxşı, sən niyə çoxdandır buralara gəlmirdin?
gələcək, sənsə… Vanyanın idman kostyu-
munu geyərsən. Kostyumu ona «Olimpiya Anna. İşdən-gücdən başım açılırdı ki…
ehtiyat qüvvələri»ndə məşq elədiyi vaxtlarda Svetlana. Maraqlıdır, kraliçanın işinin
vermişdilər. adı nədir?
Fedya. Sən müqəddəs qadınsan, Yev- Anna. Sənə necə izah edim, əlaçı qız?
geniya Petrovna! Mənə yüz qram da süzün Məsələn, qadın gözəgəlimli, yaraşıqlıdırsa,
ki, sabunun təsirindən ölməyim! Qəhrəman başqalarını müşayiət edə bilər. Dünyanı
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları gəzdim. Sonra yaramazın birinə ərə get-
oğulun anası kimi sizə yalvarıram!
Yevgeniya Petrovna. Bir damcı da ol- dim…
Svetlana. Yaramazın birinə? Niyə?
maz, qoy hamı yığışsın, sonra!
Anna. Hamı səninlə Pavlik kimi bəxtəvər
Fedya. Yox, müqəddəs deyilmiş…
ola bilmir də, neyləyək! Mənimki də əvvəl-
Yevgeniya Petrovna Fedyanı zorla çəkib əvvəl pis deyildi: şən, səxavətli. Amma
aparır. Anna və Svetlana bir müddət susurlar. kişilər əvvəl olduğu kimi yox, axırda necə
olurlarsa, o şəkildə yadda qalırlar. Axırda
Svetlana. İlahi, hayat insanları nə günə isə onların hamısı əclafa çevrilir! Әrim
qoyur! Buraxılış gecəsində Fedyanın yazdığı arvadbazın, şorgözün biriydi. Onlar buna
şeir yadındadır? «seks-kollekşn» deyirlər.
Svetlana. Әcəb eləyib atmısan onu!
Bu gün kamil olduq – attestat aldıq, Anna. Әslində bir az başqa cür alındı,
Sevindik, şadlandıq, lap qanadlandıq… heç yaxşı olmadı: ərim məni barmenlə tutdu.
oxuyur). dirir).
Sanki nəhəng, yüngül qanadlarla biz,
Avqust ayı idi. Sən cəsarətlə Aydın səmalara hey yüksəlirdik…
Döyüşə atıldın, vuruşdun, amma
Düşmən gülləsinə tuş gəldi başın, Svetlana. O vaxt desəydilər ki, bizim
Un torbası kimi düşdün torpağa… Fedya əyyaş və «bomj» olacaq, heç kim
inanmazdı!
Әladır, hə? Anna. Bilirsən, Sveta, bəzən mənə elə
Svetlana. Deməzdim. «Un torbası ki- gəlir ki, həyat – arzuları ələ salmağı, məs-
mi»… Qəhrəman haqqında belə yazmazlar. xərəyə qoymağı sevir. Vanyanın başına
Fedya. O dəqiqə bilinir ki, ədəbiyyat gələnlərə də inanmaq olmur…
müəllimisən! Bu olar… o olmaz… Sənətdə
Svetlana. Mən də inanmıram.
«olar, olmaz» söhbəti yoxdur, aydındır?
Anna. O cür oğlanı məhv elədilər,
Anna. Mənim isə «tuş gəldi başın»… əclaflar! Biz Vanya ilə sənə necə qibtəylə
ifadəsi xoşuma gəlmir. Bu nə deməkdir?
baxırdıq, bilirsən? Siz Romeo və Culyetta
Fedya (ona yaxınlaşır). Sən sus, səfeh kimiydiniz. Lap birinci sinifdən. Qulaq as,
192 kraliça!
Sveta, düzünü de: Vanya ilə aranızda nəsə
Anna (üzünü yana çevirir). Fedya, sən,
2017 ümumiyyətlə, yuyunursan? olmuşdu? Boynuna al! Yadındadır, uşaq
vaxtı necə deyirdik: yalan desən – öləcəksən!
Fedya. Yox. Yuyunmayan adamlar
həyatın çirkabına bulaşmır! Svetlana. Nəsə olub, ya olmayıb – artıq
bunun fərqi yoxdur. İyirmi ildən sonra hər
Yevgeniya Petrovna. Bura bax, Fedya, şey mənasını itirir, ən vacib məsələlər belə…
gəl vanna otağına keç! Yaxşı deyil, qonaqlar Yaxşı, sən niyə çoxdandır buralara gəlmirdin?
gələcək, sənsə… Vanyanın idman kostyu-
munu geyərsən. Kostyumu ona «Olimpiya Anna. İşdən-gücdən başım açılırdı ki…
ehtiyat qüvvələri»ndə məşq elədiyi vaxtlarda Svetlana. Maraqlıdır, kraliçanın işinin
vermişdilər. adı nədir?
Fedya. Sən müqəddəs qadınsan, Yev- Anna. Sənə necə izah edim, əlaçı qız?
geniya Petrovna! Mənə yüz qram da süzün Məsələn, qadın gözəgəlimli, yaraşıqlıdırsa,
ki, sabunun təsirindən ölməyim! Qəhrəman başqalarını müşayiət edə bilər. Dünyanı
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları gəzdim. Sonra yaramazın birinə ərə get-
oğulun anası kimi sizə yalvarıram!
Yevgeniya Petrovna. Bir damcı da ol- dim…
Svetlana. Yaramazın birinə? Niyə?
maz, qoy hamı yığışsın, sonra!
Anna. Hamı səninlə Pavlik kimi bəxtəvər
Fedya. Yox, müqəddəs deyilmiş…
ola bilmir də, neyləyək! Mənimki də əvvəl-
Yevgeniya Petrovna Fedyanı zorla çəkib əvvəl pis deyildi: şən, səxavətli. Amma
aparır. Anna və Svetlana bir müddət susurlar. kişilər əvvəl olduğu kimi yox, axırda necə
olurlarsa, o şəkildə yadda qalırlar. Axırda
Svetlana. İlahi, hayat insanları nə günə isə onların hamısı əclafa çevrilir! Әrim
qoyur! Buraxılış gecəsində Fedyanın yazdığı arvadbazın, şorgözün biriydi. Onlar buna
şeir yadındadır? «seks-kollekşn» deyirlər.
Svetlana. Әcəb eləyib atmısan onu!
Bu gün kamil olduq – attestat aldıq, Anna. Әslində bir az başqa cür alındı,
Sevindik, şadlandıq, lap qanadlandıq… heç yaxşı olmadı: ərim məni barmenlə tutdu.
