Page 511 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1
P. 511
Ramiz Qusar÷aylû
Bu sükut bir misra şeir vermәdi
Bu hәzin gecәnin, bu lal gecәnin,
Sükutu bir misra şeir vermәdi.
Hәr sözü qәm dolu sual gecәnin,
Sükutu bir misra şeir vermәdi.
Uzanıb ilhamın göyәrtәsinә,
Kövrәk duyğuların düşdüm izinә.
Qımışdı könlümün göynәrtisinә,
Bu sükut bir misra şeir vermәdi.
Fikirlәr dәn kimi üyütdü mәni, 511
Üyüdә-üyüdә böyütdü mәni,
Sübhәdәk dalınca yüyürtdü mәni,
Bu sükut bir misra şeir vermәdi.
Sәdası göylәrin üzündәn gәldi,
Girdim axarına dizimdәn gәldi.
Anadan әmdiyim gözümdәn gәldi,
Bu sükut bir misra şeir vermәdi.
Bilmәdim, çınqıldı, qumdu bu sükut,
Görәn, mәndәn nәlәr umdu bu sükut.
Gözünü gözümdә yumdu bu sükut,
Vermәdi, bir misra şeir vermәdi.
Torpağın altı
Oddu, küldü, kömürdü,
Daşdı torpağın altı.
Mәni sordu, sümürdü,
Yaşdı torpağın altı.
