Page 100 - "Xəzər"
P. 100
Hazırlaşdılar. deyirdi ki, soyuqqanlı olmaq lazımdır,
– Mən “haydı!” deyəndə bütün hər keçən gün onlara əlavə xal
gücümüzlə itələyək… haydı! – Xuliya qazandırır. Bilmirdilər, maşın dənizə
komanda verdi. batıb, yoxsa dalğalar onu vurub sahilə
“Pakkard” ağır-ağır qabağa əyildi çıxarıb.
– elə bil, köməksiz, aciz bir canlı – İstəyirsən, gedib baxım? – Xuliya
yıxılırdı… Cavan ər-arvad bərk-bərk təklif etdi.
qucaqlaşıb, yarğanın kənarında otluğa – Ağlına da gətirmə, – Arevalo
yıxıldılar. Xuliya zarıyıb ağlamağa cavab verdi, – bir o çatmır ki, bizi
başladı – adama elə gəlirdi ki, onu bu orada görüb şübhələnsinlər…
dünyada heç nə ovundura bilməz. Arevalo hər gün səbirsizliklə günorta
Amma Arevalo onu öpdükcə göz yaşları avtobusunu gözləyirdi; təzə qəzetləri
içində gülümsəyirdi. Nəhayət, ayağa bu avtobus gətirirdi. İlk vaxtlar nə
qalxıb, aşağıya zilləndilər.
qəzetlərdə, nə də radioda qadının
– Ordadır, – Arevalo dedi.
yoxa çıxması haqqında məlumata rast
100 – Dənizə batsaydı, yaxşı olardı, gəlmirdilər. Hərdən onlara elə gəlirdi
ancaq batmasa da, qorxusu yoxdur.
2015 Geriyə qayıdanda dırmıqlayıb ki, bu epizodu yuxuda görüblər.
Gecələrin birində Arevalo
maşının izlərini sildilər. Onlar bütün arvadından soruşdu:
dəlilləri yox edib, evi qaydaya saldılar.
Artıq səhər açılırdı. – Necə bilirsən, mən dua eləyə
bilərəm? İstəyirəm dua edəm, yalvaram
– Gedək görək, nə qədər pulumuz ki, maşın dənizdə it-bat olsun, dalğalar
var, – Arevalo dedi. onu sahilə çıxarmasın. Onda rahat
Zərfləri çıxarıb, pulları saymağa olardıq. Heç kimin ağlına da gəlməz
başladılar.
– İki yüz yeddi min peso, – Xuliya ki, bu lənətə gəlmiş qarının ölümündə
Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı əlimiz var.
bəyan etdi.
– Ağciyər olma, – Xuliya cavab
Fikirləşdilər ki, beh vermək üçün
özüylə iki yüz mindən çox pul götürən verdi, – ən pis halda bizi sorğu-suala
qadın, yəqin ki, evi almağa iki milyon çəkəcəklər. Bir saat polis məntəqəsində
verməyə də hazırmış; son vaxtlar pul suallara cavab vermək, ömürboyu
ucuzlaşmışdı; bu, onların xeyrinədir; xoşbəxt olmağın yanında nədir ki! Yəni
bu pul evin haqqını və kreditlərin faizini buna da gücümüz çatmayacaq?
ödəməyə yetər. Әleyhimizə heç bir dəlil yoxdur. Biçarə
Xuliyanın kefi kökəldi: qadının müsibətini bizim boynumuza
– Xoşbəxtlikdən isti suyumuz da qoya bilməzlər.
var, gedək birlikdə çimək, sonra çörək – O axşam biz gec yatdıq, – Arevalo
yeyərik. mızıldandı, – bunu inkar eləyə bilmərik.
Bir neçə gün keçdi, onlar sanki Evin işığı yanırdı, bunu yoldan keçən
iynə üstündə oturmuşdular. Xuliya hey istənilən adam görə bilərdi.
– Mən “haydı!” deyəndə bütün hər keçən gün onlara əlavə xal
gücümüzlə itələyək… haydı! – Xuliya qazandırır. Bilmirdilər, maşın dənizə
komanda verdi. batıb, yoxsa dalğalar onu vurub sahilə
“Pakkard” ağır-ağır qabağa əyildi çıxarıb.
– elə bil, köməksiz, aciz bir canlı – İstəyirsən, gedib baxım? – Xuliya
yıxılırdı… Cavan ər-arvad bərk-bərk təklif etdi.
qucaqlaşıb, yarğanın kənarında otluğa – Ağlına da gətirmə, – Arevalo
yıxıldılar. Xuliya zarıyıb ağlamağa cavab verdi, – bir o çatmır ki, bizi
başladı – adama elə gəlirdi ki, onu bu orada görüb şübhələnsinlər…
dünyada heç nə ovundura bilməz. Arevalo hər gün səbirsizliklə günorta
Amma Arevalo onu öpdükcə göz yaşları avtobusunu gözləyirdi; təzə qəzetləri
içində gülümsəyirdi. Nəhayət, ayağa bu avtobus gətirirdi. İlk vaxtlar nə
qalxıb, aşağıya zilləndilər.
qəzetlərdə, nə də radioda qadının
– Ordadır, – Arevalo dedi.
yoxa çıxması haqqında məlumata rast
100 – Dənizə batsaydı, yaxşı olardı, gəlmirdilər. Hərdən onlara elə gəlirdi
ancaq batmasa da, qorxusu yoxdur.
2015 Geriyə qayıdanda dırmıqlayıb ki, bu epizodu yuxuda görüblər.
Gecələrin birində Arevalo
maşının izlərini sildilər. Onlar bütün arvadından soruşdu:
dəlilləri yox edib, evi qaydaya saldılar.
Artıq səhər açılırdı. – Necə bilirsən, mən dua eləyə
bilərəm? İstəyirəm dua edəm, yalvaram
– Gedək görək, nə qədər pulumuz ki, maşın dənizdə it-bat olsun, dalğalar
var, – Arevalo dedi. onu sahilə çıxarmasın. Onda rahat
Zərfləri çıxarıb, pulları saymağa olardıq. Heç kimin ağlına da gəlməz
başladılar.
– İki yüz yeddi min peso, – Xuliya ki, bu lənətə gəlmiş qarının ölümündə
Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı əlimiz var.
bəyan etdi.
– Ağciyər olma, – Xuliya cavab
Fikirləşdilər ki, beh vermək üçün
özüylə iki yüz mindən çox pul götürən verdi, – ən pis halda bizi sorğu-suala
qadın, yəqin ki, evi almağa iki milyon çəkəcəklər. Bir saat polis məntəqəsində
verməyə də hazırmış; son vaxtlar pul suallara cavab vermək, ömürboyu
ucuzlaşmışdı; bu, onların xeyrinədir; xoşbəxt olmağın yanında nədir ki! Yəni
bu pul evin haqqını və kreditlərin faizini buna da gücümüz çatmayacaq?
ödəməyə yetər. Әleyhimizə heç bir dəlil yoxdur. Biçarə
Xuliyanın kefi kökəldi: qadının müsibətini bizim boynumuza
– Xoşbəxtlikdən isti suyumuz da qoya bilməzlər.
var, gedək birlikdə çimək, sonra çörək – O axşam biz gec yatdıq, – Arevalo
yeyərik. mızıldandı, – bunu inkar eləyə bilmərik.
Bir neçə gün keçdi, onlar sanki Evin işığı yanırdı, bunu yoldan keçən
iynə üstündə oturmuşdular. Xuliya hey istənilən adam görə bilərdi.
