Page 104 - "Xəzər"
P. 104
– Kaş hər şey sən deyən kimi güzgüdə görürdü. Onun soyuqqanlı,
olaydı. Bəzən fikirləşirəm: düz buyu- təmkinli və sakit üz ifadəsi Arevalonu
rublar ki, hər şeyin bir bədəli var. cin atına mindirdi; “Opel”in qabaq bam-
– Boş-boş danışma. Fikir eləmə, peri, az qala onların “Pirs-errou”sunun
hər şey yoluna düşəcək, – Xuliya onu arxasına toxunurdu. Әvvəlcə Arevalo
sakitləşdirdi. fikirləşdi ki, bu, yəqin maşın sürməyi
Onları bir daha istintaqa çağırdılar, bacarmayan naşılardan biridir; belələri
yenə də plaşlı cənab onları sorğu- nə illah eləsələr də, maşın sürməyi
sual etdi. Artıq qorxub-çəkinmirdilər, öyrənə bilmirlər. Arevalo yüngülcə
sanki ağır yükdən qurtulmuşdular. tormozlayıb, – “Opel”in arxadan onlara
Qətlin üstündən bir neçə ay keçmişdi. çırpılacağından qorxurdu – maşının
Arevalonun inanmağı gəlmirdi, ancaq sürətini yavaşıtdı, əlini çölə çıxarıb,
deyəsən, Xuliya haqlıydı: cinayət, arxaya işarəylə, onu qabağa buraxmaq
doğrudan da, unudulmuşdu. Onlar istədi. Ancaq deyəsən, onun ötüb
ağıllı tərpənib, hər dəfə kreditordan keçmək fikri yox idi; o da yavaşladı və
104 bir az da möhlət istəyirdilər. Nəhayət, maşının arxasından çəkilmədi. Onda
borclarını ödəyib qurtardılar. Yazda
2015 özlərinə köhnə bir “Pirs-errou” aldılar. Arevalo ondan yaxa qurtarmaq üçün
Baxmayaraq ki, “Pirs-errou” çox benzin sürəti artırdı. “Pirs-errou” gərginlikdən
işlədirdi, – ona görə ucuz almışdılar, titrəyə-titrəyə saatda yüz kilometr sürətlə
– cavanlar maşında gəzməyə aludə irəliləməyə başladı. Ancaq heç nə
olmuşdular, hər gün ərzaq almaq üçün, alınmadı; təqibçi onlardan əl çəkmək
ya da başqa bir bəhanəylə Miramara istəmirdi.
– Bu gicbəsərə nə lazımdır? –
gedirdilər. Yay boyu səhər saat doq-
quzda evdən çıxır, saat onda Arevalo hiddətləndi, – niyə arxamızca
qayıdırdılar. Ancaq apreldə müştərilər düşüb? Bəlkə saxlayım, onun aşının
Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı az olduğu üçün nahardan sonra da suyunu-duzunu verim?
– Hm, – Xuliya etiraz etdi, – gəl,
gəzintiyə çıxırdılar. Dənizkənarı yollarda
maşın qovmaqdan həzz alırdılar. özümüzü cəncələ salmayaq, yenidən
Bir dəfə axşamçağı evə qayıdanda polisə düşə bilərik.
həmin adamı gördülər. Arevalo o qədər arxayınlaşmışdı
Sevgililərin başı bir-birinə qarışmışdı, ki, artıq qarı yadına düşmürdü…
dəniz haqqında, füsunkar sahil Şosedə maşınlar çoxalan kimi, Arevalo
mənzərələri barədə danışırdılar, qəfildən “Pirs-errou”nu məharətlə onların
gözləri arxadan gələn maşına sataşdı. arasına sürdü və beləcə, anlaşılmaz
Sükan arxasında arıq-quru bir adam təqibçidən aralandılar. “Röya”ya kefikök
əyləşmişdi. Nəsə qaraniyyətli adama qayıtdılar: Xuliya ərini tərifləməkdən
oxşayırdı. Onları qarabaqara izləyən doymurdu – maşın köhnə olsa da,
maşının sürücüsünü Arevalo arxa Arevalo pis sürücü deyildi.
olaydı. Bəzən fikirləşirəm: düz buyu- təmkinli və sakit üz ifadəsi Arevalonu
rublar ki, hər şeyin bir bədəli var. cin atına mindirdi; “Opel”in qabaq bam-
– Boş-boş danışma. Fikir eləmə, peri, az qala onların “Pirs-errou”sunun
hər şey yoluna düşəcək, – Xuliya onu arxasına toxunurdu. Әvvəlcə Arevalo
sakitləşdirdi. fikirləşdi ki, bu, yəqin maşın sürməyi
Onları bir daha istintaqa çağırdılar, bacarmayan naşılardan biridir; belələri
yenə də plaşlı cənab onları sorğu- nə illah eləsələr də, maşın sürməyi
sual etdi. Artıq qorxub-çəkinmirdilər, öyrənə bilmirlər. Arevalo yüngülcə
sanki ağır yükdən qurtulmuşdular. tormozlayıb, – “Opel”in arxadan onlara
Qətlin üstündən bir neçə ay keçmişdi. çırpılacağından qorxurdu – maşının
Arevalonun inanmağı gəlmirdi, ancaq sürətini yavaşıtdı, əlini çölə çıxarıb,
deyəsən, Xuliya haqlıydı: cinayət, arxaya işarəylə, onu qabağa buraxmaq
doğrudan da, unudulmuşdu. Onlar istədi. Ancaq deyəsən, onun ötüb
ağıllı tərpənib, hər dəfə kreditordan keçmək fikri yox idi; o da yavaşladı və
104 bir az da möhlət istəyirdilər. Nəhayət, maşının arxasından çəkilmədi. Onda
borclarını ödəyib qurtardılar. Yazda
2015 özlərinə köhnə bir “Pirs-errou” aldılar. Arevalo ondan yaxa qurtarmaq üçün
Baxmayaraq ki, “Pirs-errou” çox benzin sürəti artırdı. “Pirs-errou” gərginlikdən
işlədirdi, – ona görə ucuz almışdılar, titrəyə-titrəyə saatda yüz kilometr sürətlə
– cavanlar maşında gəzməyə aludə irəliləməyə başladı. Ancaq heç nə
olmuşdular, hər gün ərzaq almaq üçün, alınmadı; təqibçi onlardan əl çəkmək
ya da başqa bir bəhanəylə Miramara istəmirdi.
– Bu gicbəsərə nə lazımdır? –
gedirdilər. Yay boyu səhər saat doq-
quzda evdən çıxır, saat onda Arevalo hiddətləndi, – niyə arxamızca
qayıdırdılar. Ancaq apreldə müştərilər düşüb? Bəlkə saxlayım, onun aşının
Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı az olduğu üçün nahardan sonra da suyunu-duzunu verim?
– Hm, – Xuliya etiraz etdi, – gəl,
gəzintiyə çıxırdılar. Dənizkənarı yollarda
maşın qovmaqdan həzz alırdılar. özümüzü cəncələ salmayaq, yenidən
Bir dəfə axşamçağı evə qayıdanda polisə düşə bilərik.
həmin adamı gördülər. Arevalo o qədər arxayınlaşmışdı
Sevgililərin başı bir-birinə qarışmışdı, ki, artıq qarı yadına düşmürdü…
dəniz haqqında, füsunkar sahil Şosedə maşınlar çoxalan kimi, Arevalo
mənzərələri barədə danışırdılar, qəfildən “Pirs-errou”nu məharətlə onların
gözləri arxadan gələn maşına sataşdı. arasına sürdü və beləcə, anlaşılmaz
Sükan arxasında arıq-quru bir adam təqibçidən aralandılar. “Röya”ya kefikök
əyləşmişdi. Nəsə qaraniyyətli adama qayıtdılar: Xuliya ərini tərifləməkdən
oxşayırdı. Onları qarabaqara izləyən doymurdu – maşın köhnə olsa da,
maşının sürücüsünü Arevalo arxa Arevalo pis sürücü deyildi.
