Page 105 - "Xəzər"
P. 105
Gecə yataqda yolda baş vermiş rast gəlmədilər. Adam bir gün sonra 105
əhvalatı xatırladılar; Arevalo soruşdu: peyda oldu. Evə qayıtmaq üçün maşını 2015
“Görəsən, o adam kim idi, onlardan döndərən Arevalo onu arxa güzgüdə
nə istəyirdi?” gördü. O, bu dəfə də pedalı axıracan Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı
sıxıb, aradan çıxmaq istədi. Amma
– Ola bilsin, bizə elə gəlib, bəlkə arxa güzgüyə baxanda məyusluq onu
də, heç bizi təqib etmirdi, – Xuliya bürüdü; çəlimsiz kişinin “Opel”i “Pirs-
dedi. errou»nun biraddımlığındaydı. Onda
Arevalo maşını saxlayıb pəncərədən
– Yox, – Arevalo razılaşmadı, – o əlini yellədi:
ya polisdir, ya da yaramazın biridir.
Әn pisi isə… – Keçin, keçin!
Kişi onların maşınını ötüb-keçməyə
– Yenə başlayacaqsan ki, hər şeyin məcbur oldu. Burada yol düz uçurumun
bədəlini ödəmək lazımdır? – Xuliya kənarından keçirdi. Maşın onları ötəndə
onun sözünü kəsdi, – doğrudanmı, cavan ər-arvad onu gözdən keçirməyə
elə fikirləşirsən ki, bu, fələyin oyunudur, macal tapdılar. Bağa qınından gözlük
tutduğumuz işə görə bizə göz verib, taxmış, dazbaş, nazikbığlı, qulaqları
işıq verməyən şeytandır? dik bir kişiydi. “Pirs-errou”nun işığında
onun daz başını, qulaqlarını aydın
Arevalo laqeydcəsinə gözünü görmək olurdu.
məchul bir nöqtəyə zilləyib, cavab – Onun başını da girdinlə vurub
vermədi. əzmək istəmirsən ki? – Xuliya gülə-
gülə soruşdu.
– Bir bilsən, səni necə yaxşı – Güzgüdə onun gözlərini
tanıyıram, – Xuliya gülümsədi. görürsən? – Arevalo çəpəki baxışla
arvadını süzdü, – bizi izləyir, əmin ola
Arevalo bir müddət susandan sonra bilərsən.
yalvarışlı səslə dedi: Yenidən qovhaqov başladı – bu
dəfə təqib edən tərəf onlar idi. Sürəti
– Burdan getməliyik, Xuliya, başa artırdıqca kişinin maşını da sürətlənirdi.
düşürsən? Burda qalsaq, yaxanı ələ – O, nə istəyir axı? – Arevalo
verəcəyik, – o, arvadını dilə tutmağa qəzəbini boğmağa çalışırdı.
çalışırdı, – bu gün bu adam, sabah bir – Gəl dayanaq, – Xuliya təklif etdi,
başqası. Başa düşürsən? Həmişə – qoy çıxıb getsin.
kimsə arxamızca düşəcək, kimsə bizi – Niyə, nə üçün dayanaq? – Arevalo
izləyəcək. Başımızı itirib, öz istəyimizlə bərkdən səsləndi.
təslim olanacan belə davam edəcək. – Qoy çıxıb getsin, yaxamız
Gəl qaçaq. Nə qədər ki, duyuq qurtarsın ondan.
düşməyiblər, başımızı götürüb gedək – Ondan qurtula bilməyəcəyik.
burdan.
– Danışırsan da, – Xuliya arxasını
çevirib lampanı söndürdü və dərhal
yuxuya getdi.
Ertəsi gün nahardan sonra yenə
gəzintiyə çıxdılar, ancaq həmin adama
əhvalatı xatırladılar; Arevalo soruşdu: peyda oldu. Evə qayıtmaq üçün maşını 2015
“Görəsən, o adam kim idi, onlardan döndərən Arevalo onu arxa güzgüdə
nə istəyirdi?” gördü. O, bu dəfə də pedalı axıracan Adolfo Kasares. Qəbri necə qazmalı
sıxıb, aradan çıxmaq istədi. Amma
– Ola bilsin, bizə elə gəlib, bəlkə arxa güzgüyə baxanda məyusluq onu
də, heç bizi təqib etmirdi, – Xuliya bürüdü; çəlimsiz kişinin “Opel”i “Pirs-
dedi. errou»nun biraddımlığındaydı. Onda
Arevalo maşını saxlayıb pəncərədən
– Yox, – Arevalo razılaşmadı, – o əlini yellədi:
ya polisdir, ya da yaramazın biridir.
Әn pisi isə… – Keçin, keçin!
Kişi onların maşınını ötüb-keçməyə
– Yenə başlayacaqsan ki, hər şeyin məcbur oldu. Burada yol düz uçurumun
bədəlini ödəmək lazımdır? – Xuliya kənarından keçirdi. Maşın onları ötəndə
onun sözünü kəsdi, – doğrudanmı, cavan ər-arvad onu gözdən keçirməyə
elə fikirləşirsən ki, bu, fələyin oyunudur, macal tapdılar. Bağa qınından gözlük
tutduğumuz işə görə bizə göz verib, taxmış, dazbaş, nazikbığlı, qulaqları
işıq verməyən şeytandır? dik bir kişiydi. “Pirs-errou”nun işığında
onun daz başını, qulaqlarını aydın
Arevalo laqeydcəsinə gözünü görmək olurdu.
məchul bir nöqtəyə zilləyib, cavab – Onun başını da girdinlə vurub
vermədi. əzmək istəmirsən ki? – Xuliya gülə-
gülə soruşdu.
– Bir bilsən, səni necə yaxşı – Güzgüdə onun gözlərini
tanıyıram, – Xuliya gülümsədi. görürsən? – Arevalo çəpəki baxışla
arvadını süzdü, – bizi izləyir, əmin ola
Arevalo bir müddət susandan sonra bilərsən.
yalvarışlı səslə dedi: Yenidən qovhaqov başladı – bu
dəfə təqib edən tərəf onlar idi. Sürəti
– Burdan getməliyik, Xuliya, başa artırdıqca kişinin maşını da sürətlənirdi.
düşürsən? Burda qalsaq, yaxanı ələ – O, nə istəyir axı? – Arevalo
verəcəyik, – o, arvadını dilə tutmağa qəzəbini boğmağa çalışırdı.
çalışırdı, – bu gün bu adam, sabah bir – Gəl dayanaq, – Xuliya təklif etdi,
başqası. Başa düşürsən? Həmişə – qoy çıxıb getsin.
kimsə arxamızca düşəcək, kimsə bizi – Niyə, nə üçün dayanaq? – Arevalo
izləyəcək. Başımızı itirib, öz istəyimizlə bərkdən səsləndi.
təslim olanacan belə davam edəcək. – Qoy çıxıb getsin, yaxamız
Gəl qaçaq. Nə qədər ki, duyuq qurtarsın ondan.
düşməyiblər, başımızı götürüb gedək – Ondan qurtula bilməyəcəyik.
burdan.
– Danışırsan da, – Xuliya arxasını
çevirib lampanı söndürdü və dərhal
yuxuya getdi.
Ertəsi gün nahardan sonra yenə
gəzintiyə çıxdılar, ancaq həmin adama
