Page 97 - 2017-3

LEBNİKOV Tərcümə: Zahid Sarıtorpaq

Qəfəsdəki quş

Nədən oxuyursan, qəfəsdəki quş? *** 97
Necə tora düşdün, o barədəmi, Kisədən 2017
yoxsa ki, yuvanı hördüyün haqda, döşəməyə əşyalar səpələnib.
yoxsa necə gəldi ayrılıq dəmi – Düşünürəm, 1908
istəkli dostundan ayırdı qəfəs, bu dünya
o haqda ötürmü bu kədərli səs? asılmış adamın dodaqlarında
Yuvanmı yadına düşüb bu anda? – xəfif-xəfif işıq saçan
Necə xoşbəxtsənmiş isti yuvanda. bir təbəssümdü yalnız.
Bəlkə də, tutaraq sən cücüləri,
Necə aparırdın balalarına,
O haqda ötürsən bayaqdan bəri?
Yoxsa meşələrin azadlığından,
Bəlkə, təpələrin ucalığından,
Yaxud çəmənlərin yaşıllığından
Və ucsuz-bucaqsız çöllərdən bu an
Bu cür yanğı ilə sən oxuyursan?
O kiçik pəncərə dalından indi
dünyaya boylanmaq necə miskindi.
Günəşli günlərdə gur nəğmən ilə
Yorulmaq bilmədən çimirsən elə.
Yadına salırsan olub-keçəni,
Belə unudursan dərdini yəni?
Sonra da dənləri dimdikləyib sən
Eləcə yanğıyla su da içirsən...

06.04.1897 Velimir Xlebnikov. Şeirlər

***
Mən özüm tütəyəm öz təranəmə.
Nəfsim dünyanı istəyir.
Üzən burulğan kimi halələrimə
üzüyola ulduzlar axıb-tökülür.
Mən özüm tütəyəm öz təranəmə –
Dünyanın taleyini
ifa edirəm.

1908