Page 101 - 2017-3
P. 101
VOLOD QARŞİN Orijinaldan tərcümə:
Etimad Başkeçid
Qırmızı çiçək
İvan Sergeyeviç Turgenevin
xatirəsinə
I nıb kağız-kuğuzla dolu köhnə şkafa, 101
– Әlahəzrət imperator, hökmdar I Pyot- müşəmbə üzlüklü stullara baxır, yol yol- 2017
run adından bu dəlixanada yoxlama elan daşlarını süzürdü.
edirəm! Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
Bu sözlər ucadan, sərt, cingiltili səslə – Onu şöbəyə aparın, sağ tərəfə.
deyildi. Üstünə mürəkkəb dağılmış ma- – Bilirəm, bilirəm, keçən il burada ol-
sanın arxasında oturub, xəstənin adını muşam axı. Xəstəxananı yoxlayırdıq. Hər
köhnə qalın kitaba yazmağa hazırlaşan şeyi bilirəm, məni aldatmaq çətindir, –
mirzənin dodağı qaçdı. Amma xəstəni xəstə dedi.
müşayiət edən iki gənc gülmədi: qatarla O, qapıya doğru yönəldi. Gözətçi qa-
gətirdikləri bu dəli iki sutkaydı ki, onları pını açdı və o, ağılsız başını dik tutub,
yatmağa qoymamışdı, indi yorğunluqdan qətiyyətli, ağır, yeyin addımlarla kontoru
ayaq üstdə güclə dayanırdılar. Stansiya- tərk edərək, az qala, qaça-qaça sağ tərə-
lardan birində xəstənin tutması tutmuş- fə, ruhi xəstələrin saxlanıldığı şöbəyə üz
du; haradansa dəli köynəyi tapmış, kon- tutdu. Onu müşayiət edənlər arxasınca
duktorun və jandarmın köməyilə ona ge- güclə çatırdılar.
yindirmişdilər. Elə bu köynəkdə şəhərə – Zəngi bas. Mən basa bilmirəm.
gətirib, xəstəxanaya çatdırmışdılar. Qollarımı bağlamısınız.
Ona baxanda adamı vahimə basırdı. Qapı açıldı və onlar xəstəxanaya gir-
Cod kətan parçadan hazırlanmış dəli dilər.
köynəyi sanki əyninə biçilmişdi. Köynə- Bu, daşdan tikilmiş böyük, köhnə bi-
yin altından mitili çıxmış çuxası görünürdü: naydı. İki böyük zal vardı, biri yeməkxa-
xəstəliyi şiddətlənəndə əyin-başını yırtır, naydı, o birində nisbətən sakit xəstələri
pis günə salırdı. Dəli köynəyinin uzun saxlayırdılar. Şüşəli qapısı olan geniş dəh-
qolları arxadan bir-birinə bağlanmışdı. liz gözoxşayan, gül-çiçəkli bağa açılırdı.
Ona görə qollarını sinəsindən aralaya bil- Aşağı mərtəbədə xəstələrin ayrı-ayrı sax-
mirdi. Geniş açılmış, alışıb-yanan, hərə- landığı iyirmiyə yaxın otaq vardı. Bundan
kətsiz gözləri qan çanağına dönmüşdü – başqa, ipə-sapa yatmayan ağır xəstələr
on gün idi ki, yatmırdı. Alt dodağı aram-
sız səyriyir, titrəyirdi. Pırtlaşıq qıvrım saç-
ları alnına tökülürdü. İti addımlarla otaq-
da o başa, bu başa gedir, hərdən daya-
Etimad Başkeçid
Qırmızı çiçək
İvan Sergeyeviç Turgenevin
xatirəsinə
I nıb kağız-kuğuzla dolu köhnə şkafa, 101
– Әlahəzrət imperator, hökmdar I Pyot- müşəmbə üzlüklü stullara baxır, yol yol- 2017
run adından bu dəlixanada yoxlama elan daşlarını süzürdü.
edirəm! Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
Bu sözlər ucadan, sərt, cingiltili səslə – Onu şöbəyə aparın, sağ tərəfə.
deyildi. Üstünə mürəkkəb dağılmış ma- – Bilirəm, bilirəm, keçən il burada ol-
sanın arxasında oturub, xəstənin adını muşam axı. Xəstəxananı yoxlayırdıq. Hər
köhnə qalın kitaba yazmağa hazırlaşan şeyi bilirəm, məni aldatmaq çətindir, –
mirzənin dodağı qaçdı. Amma xəstəni xəstə dedi.
müşayiət edən iki gənc gülmədi: qatarla O, qapıya doğru yönəldi. Gözətçi qa-
gətirdikləri bu dəli iki sutkaydı ki, onları pını açdı və o, ağılsız başını dik tutub,
yatmağa qoymamışdı, indi yorğunluqdan qətiyyətli, ağır, yeyin addımlarla kontoru
ayaq üstdə güclə dayanırdılar. Stansiya- tərk edərək, az qala, qaça-qaça sağ tərə-
lardan birində xəstənin tutması tutmuş- fə, ruhi xəstələrin saxlanıldığı şöbəyə üz
du; haradansa dəli köynəyi tapmış, kon- tutdu. Onu müşayiət edənlər arxasınca
duktorun və jandarmın köməyilə ona ge- güclə çatırdılar.
yindirmişdilər. Elə bu köynəkdə şəhərə – Zəngi bas. Mən basa bilmirəm.
gətirib, xəstəxanaya çatdırmışdılar. Qollarımı bağlamısınız.
Ona baxanda adamı vahimə basırdı. Qapı açıldı və onlar xəstəxanaya gir-
Cod kətan parçadan hazırlanmış dəli dilər.
köynəyi sanki əyninə biçilmişdi. Köynə- Bu, daşdan tikilmiş böyük, köhnə bi-
yin altından mitili çıxmış çuxası görünürdü: naydı. İki böyük zal vardı, biri yeməkxa-
xəstəliyi şiddətlənəndə əyin-başını yırtır, naydı, o birində nisbətən sakit xəstələri
pis günə salırdı. Dəli köynəyinin uzun saxlayırdılar. Şüşəli qapısı olan geniş dəh-
qolları arxadan bir-birinə bağlanmışdı. liz gözoxşayan, gül-çiçəkli bağa açılırdı.
Ona görə qollarını sinəsindən aralaya bil- Aşağı mərtəbədə xəstələrin ayrı-ayrı sax-
mirdi. Geniş açılmış, alışıb-yanan, hərə- landığı iyirmiyə yaxın otaq vardı. Bundan
kətsiz gözləri qan çanağına dönmüşdü – başqa, ipə-sapa yatmayan ağır xəstələr
on gün idi ki, yatmırdı. Alt dodağı aram-
sız səyriyir, titrəyirdi. Pırtlaşıq qıvrım saç-
ları alnına tökülürdü. İti addımlarla otaq-
da o başa, bu başa gedir, hərdən daya-
