Page 8 - 2017-3

dayandılar. Brunodan azca spirtli içki qo- olacağam ki, hələ beləsi görünməyib.

xusu gəlirdi. Düzdür, əvvəllər tez-tez deyirdim ki, səni

Yeraltı qaraja düşərkən liftdə arvadı- sevirəm, ancaq indi sənə lap çox bağlı

na baxdı, qadın da onu süzdü. olduğumu hiss edirəm. Yəni ölənə qə-

Әvvəl qadın maşına oturdu və ön qa- dər… Әn qəribəsi də odur ki, bunu duya-

pını ona açdı. Bruno bir az ləngiyib ətrafa duya sizsiz yaşaya bildim.

boylandı, əlini alnına vurdu, sonra burnu- Bir az keçəndən sonra qadın əlini

nu tutub, nəfəsini sanki yüksəklikdə olan- onun dizinə qoyub soruşdu:

da batmış qulaqlarından çölə buraxmaq – İşlərin alındı?

istədi. Bruno güldü:

Magistral yoldan yaşadıqları qəsəbə- – Sifarişlər çoxalır. Şimallıların yemək-

yə dönərkən qadın əlini radionun düymə- ləri nə qədər pis olsa da, hər halda, bizim

sinə aparıb soruşdu: çini boşqablarda yeyirlər. Gələn dəfə or-

– Musiqi istəyirsən? dakı müştərilərimiz zəhmət çəkib özləri

Kişi başını buladı. Artıq qaranlıq bura gələsi olacaq. Qiymətlərin düşməsi

düşmüşdü, yolun kənarındakı çoxmərtə- dayanıb, daha böhran vaxtlarının böyük

8 bəli ofis kompleksinin, az qala, bütün işıq- güzəştləri də olmayacaq, – Bruno yenə

ları yanırdı və ətraf qəsəbələr də sayrı- güldü, – onlar heç ingiliscə də bilmir. Tər-
2017 şan işıqlara qərq olmuşdu.
cüməçinin köməyiylə danışırdıq. Tək qa-

Bir az keçəndən sonra Bruno dedi: dın idi, bir uşağı da vardı. Burda oxu-

– Finlandiyada həmişə qaranlıq olur- yub… Mənə elə gəlir, cənubda.

du. Gecə də, gündüz də. Onların danışı- – Sənə elə gəlir?

ğını da başa düşmürdüm. Başqa ölkələr- – Yox, dəqiq bilirəm, özü demişdi.

də, ən azı, oxşar sözlərə rast gəlmək Qəsəbədə işıqlı bir telefon köşkünün

olur, burda isə beynəlmiləlçilikdən əsər- yanından keçdilər, içəridə kimsə kölgə ki-

əlamət yoxdur. Bircə söz yadımda qalıb: mi tərpənirdi və qəsəbəni iki yerə bölən

“Olut”, yəni pivə. Tez-tez sərxoş olurdum. dar küçəyə döndülər. Kişi əlini qadının

Bir dəfə günorta özünəxidmət kafesində çiyninə qoydu.

Peter Handke. Solaxay qadın oturmuşdum, hava da azacıq işıqlaşmış- Qadın maşının qapısını aça-aça ala-

dı və bir də gördüm ki, stolu cırmaqlayı- qaranlıq küçəyə, pərdələri çəkilmiş evlə-

ram. Qaranlıq, adamın burnunu gicişdi- rə baxdı. Bruno soruşdu:

rən soyuq, üstəlik də, heç kəslə danışa – Burda yaşamaq hələ də xoşuna

bilmirsən… Gecələr canavarların ulaş- gəlir?

masını eşidəndə, az qala, sevinirdim. Tu- Qadın cavab verdi:

aletdə bizim firmanın güvəcini görəndə – Hərdən ürəyimdən keçir ki, kaş qa-

təsəlli tapırdım. Sənə bir söz deyim, Ma- pımızın ağzında ya iyli-qoxulu bir pitsa-

rianne, orada tez-tez səni, Ştefanı düşünür- xana, ya da qəzet köşkü olaydı…

düm. Bir yerdə yaşadığımız uzun illərdən Bruno:

bəri ilk dəfə hiss etdim ki, biz bir-birimiz – Mən isə bura qayıdanda rahat nə-

üçün yaranmışıq. Məni qəfil bir qorxu his- fəs alıram, – dedi.

si bürüyürdü ki, tənhalıqdan dəli olaca- Qadın ona hiss etdirmədən gülümsə-

ğam. Özü də elə dəhşətli dərəcədə dəli di.