Page 299 - 2017-3
P. 299
k qərarına gəldi. Küçəyə çıxanda sə- yüz nəfərdi, əlli də adda-budda koması 299
kidə dəri pulqabı gördü. Ağzınacan xırda var. İş-güc də yoxdu, təkcə səninki olma- 2017
pulla dolu idi – çoxu da əlli, iyirmi beş yan və heç vaxt olmayacaq, seçimin olsa
sentliklər. Әtrafa boylandı: “Kimsə görmə- belə, heç özünün də sahiblənmək istə- Toni Morrison. Evə qayıdış
di? Görəsən, küçənin qarşı tərəfindəki mədiyin bir tarlada bütün günü əlləşməli-
evin pərdəsi tərpənmədi? Yoldan ötən o sən. Valideynlərim belə işlə kifayətlənirdi,
qara maşının sərnişinləri görmədi?” Lili ya da sadəcə ümidsiz yaşayırdılar. Başa
pulqabını örtüb qapısının ağzında yerə düşürəm. Təhlükəsiz şəraitdə yaşaya, ge-
atdı. Mağazadan qucağında dolu torba- cəni rahat yata biləcəyin, təpənə qəfil di-
larla qayıdanda, üstünü qar örtsə də, pul- rənmiş tapançanın üşütməsindən oyan-
qabı hələ ordaydı. Yanından keçəndə mayacağın yer sənə xoşbəxt liman kimi
götürüb ərzaq torbalarından birinə atdı. görünə bilər. Amma mənə qətiyyən elə
Sonra çarpayının Frenk yatan tərəfinə gəlmirdi. Sən belə yerdə heç vaxt yaşa-
düzdüyü sikkələrin soyuq parıltısı ona mamısan, bunun necə bir şey olduğunu
uğurlu dəyiş-düyüş kimi göründü. Fren- bilməzsən. Ağlı olan hər bir oğlan ordan
kin boşalmış yerində pullar işıldayırdı. Be- qaçardı. Nadir hallarda bəxtimizə düşən
lə aşkar əlamətə kim şübhə edərdi? Kim sevgisiz, tələsik sekslə xoşbəxt olmalıy-
etsə də, bu, Lilian Florens Cons ola bil- dım? Təsadüfi, ya lap elə düşünülmüş
məzdi. macəradan təsəlli tapmalıydım? Top-top
oynamaq, balıq tutmaq, beysbol, dovşan
7 ovu – bunun üçün səhərlər çarpayıdan
Lotus, Corciya – dünyanın ən pis, is- qalxmağa dəyərmi? Bilirsən axı, dəyməz!
tənilən cəbhədən betər yeridir. Döyüş
meydanında, heç olmasa, məqsəd var, Mayk, Staff və mən burdan uzaqlaşa-
həyəcan, risk var, udmaq, ən çox isə cid- cağımız günü səbirsizliklə gözləyirdik.
di uduzmaq şansı var. Ölüm etibarlı şey-
dir, amma elə həyat da ondan geri qal- Şükür ki, ordu var.
maz. Bunu isə əvvəlcədən bilmirsən. Təkcə ulduzlardan savayı, ordakı heç
Lotusda hər şeyi qabaqcadan bilirdin, nəyə görə darıxmıram.
çünki gələcək yox idi, günbəgün yalnız Bacımın başına gələn bəla olmasay-
ömrünü öldürməklə məşğul olurdun. Nə- dı, o tərəflərə getməyi ağlıma belə gətir-
fəs almaqdan başqa hədəfin yoxdu, uda- məzdim.
sı bir şey görünmür, heç gərək də deyil, Məni təşəbbüsü öz əlinə alan bir qəh-
sağ qalmağa da ehtiyac yoxdu – uzaqba- rəman kimi təsvir etməyəsən ha!
şı kiminsə sakit ölümünün canlı şahidi ol- Getməliydim, amma dəhşət içində ge-
maq üçün sağ qalmağa dəyər? Әgər o iki dirdim.
dostum olmasaydı, on iki yaşımadək bo-
ğulub ölərdim. Onlara, bir də bacıma görə (davamı gələn sayda)
nə ata-anamın biganəliyini, nə də nənə-
babamın idbarlığını dərindən hiss etdim.
Lotusda heç kəs heç nə bilmir, bilmək də
istəmirdi. Ora elə bir yerdi ki, qəti orda
yaşamaq istəməzdin. Әhalisi təxminən
kidə dəri pulqabı gördü. Ağzınacan xırda var. İş-güc də yoxdu, təkcə səninki olma- 2017
pulla dolu idi – çoxu da əlli, iyirmi beş yan və heç vaxt olmayacaq, seçimin olsa
sentliklər. Әtrafa boylandı: “Kimsə görmə- belə, heç özünün də sahiblənmək istə- Toni Morrison. Evə qayıdış
di? Görəsən, küçənin qarşı tərəfindəki mədiyin bir tarlada bütün günü əlləşməli-
evin pərdəsi tərpənmədi? Yoldan ötən o sən. Valideynlərim belə işlə kifayətlənirdi,
qara maşının sərnişinləri görmədi?” Lili ya da sadəcə ümidsiz yaşayırdılar. Başa
pulqabını örtüb qapısının ağzında yerə düşürəm. Təhlükəsiz şəraitdə yaşaya, ge-
atdı. Mağazadan qucağında dolu torba- cəni rahat yata biləcəyin, təpənə qəfil di-
larla qayıdanda, üstünü qar örtsə də, pul- rənmiş tapançanın üşütməsindən oyan-
qabı hələ ordaydı. Yanından keçəndə mayacağın yer sənə xoşbəxt liman kimi
götürüb ərzaq torbalarından birinə atdı. görünə bilər. Amma mənə qətiyyən elə
Sonra çarpayının Frenk yatan tərəfinə gəlmirdi. Sən belə yerdə heç vaxt yaşa-
düzdüyü sikkələrin soyuq parıltısı ona mamısan, bunun necə bir şey olduğunu
uğurlu dəyiş-düyüş kimi göründü. Fren- bilməzsən. Ağlı olan hər bir oğlan ordan
kin boşalmış yerində pullar işıldayırdı. Be- qaçardı. Nadir hallarda bəxtimizə düşən
lə aşkar əlamətə kim şübhə edərdi? Kim sevgisiz, tələsik sekslə xoşbəxt olmalıy-
etsə də, bu, Lilian Florens Cons ola bil- dım? Təsadüfi, ya lap elə düşünülmüş
məzdi. macəradan təsəlli tapmalıydım? Top-top
oynamaq, balıq tutmaq, beysbol, dovşan
7 ovu – bunun üçün səhərlər çarpayıdan
Lotus, Corciya – dünyanın ən pis, is- qalxmağa dəyərmi? Bilirsən axı, dəyməz!
tənilən cəbhədən betər yeridir. Döyüş
meydanında, heç olmasa, məqsəd var, Mayk, Staff və mən burdan uzaqlaşa-
həyəcan, risk var, udmaq, ən çox isə cid- cağımız günü səbirsizliklə gözləyirdik.
di uduzmaq şansı var. Ölüm etibarlı şey-
dir, amma elə həyat da ondan geri qal- Şükür ki, ordu var.
maz. Bunu isə əvvəlcədən bilmirsən. Təkcə ulduzlardan savayı, ordakı heç
Lotusda hər şeyi qabaqcadan bilirdin, nəyə görə darıxmıram.
çünki gələcək yox idi, günbəgün yalnız Bacımın başına gələn bəla olmasay-
ömrünü öldürməklə məşğul olurdun. Nə- dı, o tərəflərə getməyi ağlıma belə gətir-
fəs almaqdan başqa hədəfin yoxdu, uda- məzdim.
sı bir şey görünmür, heç gərək də deyil, Məni təşəbbüsü öz əlinə alan bir qəh-
sağ qalmağa da ehtiyac yoxdu – uzaqba- rəman kimi təsvir etməyəsən ha!
şı kiminsə sakit ölümünün canlı şahidi ol- Getməliydim, amma dəhşət içində ge-
maq üçün sağ qalmağa dəyər? Әgər o iki dirdim.
dostum olmasaydı, on iki yaşımadək bo-
ğulub ölərdim. Onlara, bir də bacıma görə (davamı gələn sayda)
nə ata-anamın biganəliyini, nə də nənə-
babamın idbarlığını dərindən hiss etdim.
Lotusda heç kəs heç nə bilmir, bilmək də
istəmirdi. Ora elə bir yerdi ki, qəti orda
yaşamaq istəməzdin. Әhalisi təxminən
