Page 103 - 2017-3
P. 103
ə yalvarıram, qurtarın məni bunların “Mən hardayam? Mənə nə olub?” – 103
əlindən… fikirləşdi. Birdən-birə həyatının sonuncu 2017
ayını bütün xırdalıqları ilə xatırlamağa
Boynunun ardına məlhəm qoyanda başladı. Başa düşdü ki, xəstədir, hansı Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
xəstənin çığırtısı yeri-göyü başına götürdü, xəstəliyə tutulduğunu da anladı. Ağlına
bayaqkından da bərk çırpınmağa başla- gələn cəfəng fikirlər, elədiyi axmaq hərə-
dı. kətlər, dediyi mənasız sözlər yadına
düşdükcə bütün bədəni lərzəyə gəldi.
– Neyləmək olar, – məlhəmi plastır-
la onun boynuna yapışdıran əsgər dedi, – Şükür, hər şey keçib-getdi, hər şey
– silmək lazımdır. arxada qaldı! – öz-özünə pıçıldayaraq ye-
nidən yuxuya getdi.
Bu sadə sözlər xəstəni dəhşətə gətir-
di. “Silmək!.. Bunlar nəyi silmək istəyir? Dəmir barmaqlıqlı pəncərə binalarla
Kimi? Məni yer üzündən silmək istəyirlər!” daş hasarın arasındakı kiçik dalana açılır-
– qorxudan sarısını udan xəstə gözlərini dı. Bura heç kəs gəlib-getmirdi deyə dala-
yumdu. Әsgər cod dəsmalı götürüb, onun nı kol-kos basmışdı; yasəmən ağacları ar-
boynunun ardını bərk-bərk silməyə baş- tıb-çoxalmış, hər yanı tutmuşdu. Pəncə-
ladı. Xəstənin boynunun dərisi sıyrıldı, rəylə üzbəüz, kolluqların arxasında hündür
sürtülən yerdə qırmızı ləkə əmələ gəldi. hasarın qaraltısı gözə dəyirdi. Hasarın o
Bu əməliyyat sağlam, sakit adamların da üzündə isə ay işığına bələnmiş ağacların
qanını qaraldar, hövsələdən çıxarardı. çətirləri yırğalanırdı. Sağ tərəfdə divarları
Xəstəyə isə elə gəldi ki, artıq dünyanın ağardılmış xəstəxana binası yerləşirdi; bi-
axırıdır. O, bütün gücünü toplayıb dikəldi nanın içərisindən zəif işıq süzülürdü. Sol-
və dartınıb gözətçilərin əlindən çıxdı. Bu da ölüxananın pəncərəsiz ağ divarından
zaman özü də yıxıldı, çılpaq bədəni daş savayı heç nə gözə dəymirdi. Ay işığı də-
döşəməyə sərildi. Fikirləşdi ki, yəqin, ba- mir barmaqlığın arasından içəriyə süzülür,
şına vurdular. Qışqırmaq istədi, amma sə- döşəməni və əldən düşmüş xəstənin sol-
si çıxmadı. Huşunu itirən xəstəni aparıb ğun sifətini işıqlandırırdı. O, gözüyumulu
çarpayıya qoydular və özünə gəlmədən uzanmışdı, deməzdin ki, dəlidir və ya əsəb-
burada dərin yuxuya getdi. ləri xarabdır. O sadəcə hədsiz dərəcədə
yorulmuş, indi hərəkətsiz uzanıb, dərin yu-
II xuya getmiş adama bənzəyirdi. Vur-tut bir
Ölü kimi yatan xəstə gecəyarısı yuxu- neçə anlığa xəstənin yaddaşı özünə qa-
dan ayıldı. Sakitlik idi, yalnız yan otaqda yıtmışdı, bundan sonra yenidən yuxuya
yuxulayan xəstələrin mışıltısı eşidilirdi. getdi və səhər əvvəlki dəli kimi ayıldı.
Uzaqdan qaranlıq otağa salınmış xəstə-
nin monoton səsi gəlirdi – o, əcaib səslə, III
öz-özüylə danışırdı. Yuxarı mərtəbədəki – Özünüzü necə hiss edirsiniz? – er-
qadın şöbəsində isə xırıltılı kontralto han- təsi gün həkim ondan soruşdu.
sısa mahnını zümzümə eləyirdi. Xəstə Xəstə yenicə yuxudan ayılmışdı, hələ
bu səsləri dinləyirdi. O qədər halsız və yorğanın altındaydı.
əzgin idi ki, yerindən tərpənməyə tənbəl- – Әla! – tələm-tələsik yerindən qal-
lik edirdi. Üstəlik, boynunun ardı ağrıyır- xıb, xalatını çiyninə saldı və ayaqqabıla-
dı.
əlindən… fikirləşdi. Birdən-birə həyatının sonuncu 2017
ayını bütün xırdalıqları ilə xatırlamağa
Boynunun ardına məlhəm qoyanda başladı. Başa düşdü ki, xəstədir, hansı Vsevolod Qarşin. Qırmızı çiçək
xəstənin çığırtısı yeri-göyü başına götürdü, xəstəliyə tutulduğunu da anladı. Ağlına
bayaqkından da bərk çırpınmağa başla- gələn cəfəng fikirlər, elədiyi axmaq hərə-
dı. kətlər, dediyi mənasız sözlər yadına
düşdükcə bütün bədəni lərzəyə gəldi.
– Neyləmək olar, – məlhəmi plastır-
la onun boynuna yapışdıran əsgər dedi, – Şükür, hər şey keçib-getdi, hər şey
– silmək lazımdır. arxada qaldı! – öz-özünə pıçıldayaraq ye-
nidən yuxuya getdi.
Bu sadə sözlər xəstəni dəhşətə gətir-
di. “Silmək!.. Bunlar nəyi silmək istəyir? Dəmir barmaqlıqlı pəncərə binalarla
Kimi? Məni yer üzündən silmək istəyirlər!” daş hasarın arasındakı kiçik dalana açılır-
– qorxudan sarısını udan xəstə gözlərini dı. Bura heç kəs gəlib-getmirdi deyə dala-
yumdu. Әsgər cod dəsmalı götürüb, onun nı kol-kos basmışdı; yasəmən ağacları ar-
boynunun ardını bərk-bərk silməyə baş- tıb-çoxalmış, hər yanı tutmuşdu. Pəncə-
ladı. Xəstənin boynunun dərisi sıyrıldı, rəylə üzbəüz, kolluqların arxasında hündür
sürtülən yerdə qırmızı ləkə əmələ gəldi. hasarın qaraltısı gözə dəyirdi. Hasarın o
Bu əməliyyat sağlam, sakit adamların da üzündə isə ay işığına bələnmiş ağacların
qanını qaraldar, hövsələdən çıxarardı. çətirləri yırğalanırdı. Sağ tərəfdə divarları
Xəstəyə isə elə gəldi ki, artıq dünyanın ağardılmış xəstəxana binası yerləşirdi; bi-
axırıdır. O, bütün gücünü toplayıb dikəldi nanın içərisindən zəif işıq süzülürdü. Sol-
və dartınıb gözətçilərin əlindən çıxdı. Bu da ölüxananın pəncərəsiz ağ divarından
zaman özü də yıxıldı, çılpaq bədəni daş savayı heç nə gözə dəymirdi. Ay işığı də-
döşəməyə sərildi. Fikirləşdi ki, yəqin, ba- mir barmaqlığın arasından içəriyə süzülür,
şına vurdular. Qışqırmaq istədi, amma sə- döşəməni və əldən düşmüş xəstənin sol-
si çıxmadı. Huşunu itirən xəstəni aparıb ğun sifətini işıqlandırırdı. O, gözüyumulu
çarpayıya qoydular və özünə gəlmədən uzanmışdı, deməzdin ki, dəlidir və ya əsəb-
burada dərin yuxuya getdi. ləri xarabdır. O sadəcə hədsiz dərəcədə
yorulmuş, indi hərəkətsiz uzanıb, dərin yu-
II xuya getmiş adama bənzəyirdi. Vur-tut bir
Ölü kimi yatan xəstə gecəyarısı yuxu- neçə anlığa xəstənin yaddaşı özünə qa-
dan ayıldı. Sakitlik idi, yalnız yan otaqda yıtmışdı, bundan sonra yenidən yuxuya
yuxulayan xəstələrin mışıltısı eşidilirdi. getdi və səhər əvvəlki dəli kimi ayıldı.
Uzaqdan qaranlıq otağa salınmış xəstə-
nin monoton səsi gəlirdi – o, əcaib səslə, III
öz-özüylə danışırdı. Yuxarı mərtəbədəki – Özünüzü necə hiss edirsiniz? – er-
qadın şöbəsində isə xırıltılı kontralto han- təsi gün həkim ondan soruşdu.
sısa mahnını zümzümə eləyirdi. Xəstə Xəstə yenicə yuxudan ayılmışdı, hələ
bu səsləri dinləyirdi. O qədər halsız və yorğanın altındaydı.
əzgin idi ki, yerindən tərpənməyə tənbəl- – Әla! – tələm-tələsik yerindən qal-
lik edirdi. Üstəlik, boynunun ardı ağrıyır- xıb, xalatını çiyninə saldı və ayaqqabıla-
dı.
