Page 216 - "Xəzər"

Kiçik gimnastika zalı tamaşaçılarla Rejissorun təbdən çıxdığını görən ta-

dolmuşdu. Onlar hay-küylü premyeraların maşaçılar yavaş-yavaş sakitləşdi. Nəhayət,

birini də ötürməyən teatr həvəskarları idi. tamaşa başa çatdı. Akkardeon son musiqi

Tamaşaçılar onu sürəkli alqışlarla notlarını səsləndirdi, Brextin portretini

qarşıladılar. Müxtəlif kurslardan gəlmiş işıqlandıran projektordan savayı, bütün

tələbələr zalı doldurmuşdu, bir çoxları işıqlar söndürüldü. Zala ölü sükut çökdü.

divar boyu düzülüb, tamaşanı ayaq üstə Bir saniyədən sonra isə salonu alqış səs-

izləyirdi. Rejissor adamlarla salamlaşa- ləri bürüdü. Alqış sədaları kəsilmək bilmirdi.

salamlaşa, yanpörtü irəliləyərək improvizə Rejissor dönə-dönə tamaşaçılara baş əyir,

olunmuş kulisə, aktyorların yanına keçdi. aktyorları, rəssamı, tərcüməçini dəfələrlə

Qeyri-adi diplom tamaşası ilə bağlı səhnəyə çağırır və hər şey yenidən tək-

söz-söhbət, necəsə, hər tərəfə yayılmışdı rarlanırdı. Gül-çiçəyi qoymağa yer yox

və teatr pərəstişkarları premyeranı qaçır- idi… Hamı bir qədər karıxmışdı, hər kəs

maq istəmirdi. Tamaşaya maraq boş yer- sevinc içindəydi. Tamaşaçılar özlərini

dən yaranmamışdı: azadlıq mübarizəsi, böyük bir hadisənin iştirakçıları kimi hiss

hakimiyyətin ikiüzlülüyü, aldadılan xalq edirdilər. Teatr tənqidçiləri – bu lovğa, tə-

216 və onun adından hökm edən müstəbidlər şəxxüslü diletantlar belə, bir-birinin sözünü
haqqında çin pritçası partiyanın XX qurul- kəsə-kəsə fikir mübadiləsi aparır, yeni re-

2016 tayından sonra yaranmış əhvali-ruhiyyəni jissor manifesti ilə tanış olduqlarını deyir-

ifadə edirdi. Hər şey bu gün həll olunurdu: dilər. Köhnə teatr həvəskarlarından biri

uzun məşqlərdən sonra tamaşanı təqdim dedi: “Artıq bu möhtəşəm tamaşanın es-

etmək vaxtı çatmışdı. tetikasını nəzərə almadan, quruluşçu re-

Tamaşa elə ilk dəqiqələrdən böyük jissor işləmək olmaz”.

maraq doğurdu, salona toplaşan insanlar Kumir zahirən xoşbəxt görünsə də,

fərqli bir rejissor işi ilə tanış olduqlarını içində bir narahatlıq baş qaldırmışdı. O

hiss edirdilər. “Qoyunlar haqqında ballada” gülümsəyir, sağa-sola təzim edirdi. Ya-

Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım səhnəsində (“sıraya düzülüb qoyunlar, şıötmüş bir teatr həvəskarı əl çalır, dil-

təbil çalınır”), xüsusilə də: boğaza qoymadan cır səslə “möhtəşəm,

dahiyanə!” deyə qışqırırdı. Ancaq Kumir

“Hakimiyyət yolda gəzişir… gözaltı kafedraya baxırdı: buradakı stolun

Bir cəsəd uzanıb yolda! ətrafına toplaşmış adamlar tamaşanı

A-a! Bu, xalq imiş ki!” – müzakirə edirdi. Kortəbii aparılan müzakirə

zamanı rektor pedaqoqları sakitləşdirməyə

sözlərindən sonra tamaşaçılar ayağını çalışır, ancaq buna müyəssər olmurdu.

yerə döyməyə, “bir daha, bir daha!” deyə Vəcdə gəlmiş müəllimlərin hay-küyündən

qışqırışmağa başladı. Əlindəki fənərlə qulaq tutulurdu. Tamaşa hamını heyrətlən-

işığı tənzimləyən Kumir hamı eşitsin deyə dirmişdi.

bağırdı: Ümumi şadyanalıq və sevinc ab-hava-

– Neyləyirsiniz? Bəsdir! Sakit olun! sının fonunda rektor karıxmış kimi görü-

Gəlin, tamaşaya baxaq! Sizə görə tama- nürdü, onun sifəti əməlli-başlı pörtmüşdü.

şanı bağlayacaqlar, bunu istəyirsiniz? Ax- Rektor əlinin işarəsiylə Lübimovu kafedraya

maqlar, harada yaşadığınızı unutmusunuz? çağırdı. Quruluşçu rejissoru təbrik edib,