Page 221 - "Xəzər"
P. 221
– Hansı olursa-olsun. Bəlkə, Mixail ki, “top”u itirmək üzrədir. O dəqiqə kefi 221
Botvinniklə Talın oynadığı revanş oyununun pozuldu, başa düşdü ki, yenə səhv buraxıb. 2016
debütü ilə başlayaq? Nıqqıldayaraq, əyri-əyri gülümsədi və “qur-
ban” verib, dəsmalla üzünün tərini sildi. Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
– Orada, deyəsən, qurban verilmişdi, Ancaq rəqibi uduşlu vəziyyəti qiymətlən-
Boris İvanoviç? dirməyib, gözlənilməz gediş elədi. Bundan
istifadə edib, öz mövqeyini möhkəmlən-
– Sənə göstərərəm qurbanı! – Rudakov dirən Rudakovun kefi duruldu. Başı maraqlı
ona meydan oxudu. Bu dəfə öz işçisinə oyuna qarışan rəqiblər vaxtın necə keç-
rəğbətlə “sən” deyə müraciət elədi. – Mə- diyinin fərqində deyildilər. Yalnız Ruda-
nim qurbanım sən olacaqsan, əzizim. kovun katibəsi yaxınlaşanda başları oyun-
dan ayıldı.
Viktor gülümsünüb, fiqurları şahmat
taxtasına düzdü. Əlüstü bir neçə gediş – Viktor Sergeyeviç, – katibə məzəm-
etdilər və Rudakov birdən-birə fikrə getdi. mətlə teatrşünasa müraciət elədi, – nahar
Tezliklə Kumirlə görüşəcəyini xatırlayıb, fasiləsi çoxdan qurtarıb axı. – Sonra üzünü
söhbət əsnasında soruşdu: Rudakova tutub, tamamilə başqa tonda
dedi: – Boris İvanoviç, demişdiniz ki, saat
– Viktor, sən teatr şöbəsində işləyirsən, 15.00-da görüşünüz olacaq.
Brextin “Sezuanlı xeyirxah” tamaşasına
baxmısan? – Hə, hə, yadımdadır, – Rudakov
gözünü oyundan çəkmədən mızıldandı.
– Baxmışam, – gedişləri hesablayan
rəqib cavab verdi. – Qonaq narahatdır, donquldanır,
deyəsən, kiməsə zəng vurub şikayətlənirdi.
– Necədi?
– Belə də. – Kimə şikayət eləyirdi, Tanrıya? –
– Belə də? Bu nədi, teatrşünasın müdir tövrünü pozmadı.
verdiyi qiymət, yoxsa məqalə başlığı?
– Boris İvanoviç, hər şey çox sadədi: – Mikoyana.
“Hakimiyyətin mənbəyi xalqdır, bəs mən- – Nə? – Rudakov başını qaldırıb, ka-
səbi nədir?” tipli yad material əsasında tibəsinə baxdı: dəli-zad olmayıb ki. –
qurulmuş allüziyalarla Sovet hakimiyyəti Hansı Mikoyana?
ilə mübarizə aparmağı hamı bacarar, an- – Həmin o Mikoyana.
caq bunu öz materiallarımız – “Əlvida, – Hardan bilirsən?
kirli Rusiya, ağalar, qullar ölkəsi” – əsasın- Katibə əyilib, onun qulağına pıçıldadı:
da eləmək hər oğulun işi deyil. Bu gün- – O, zəng eləmək üçün icazə istədi
sabah Lermontovun yubileyidir, amma və mənim yanımda dəstəyi götürdü. Öz
onun əsərlərini səhnələşdirən tapılmır. qulaqlarımla eşitdim, deyirdi: “Anastas
Rudakov gözünü şahmat taxtasından İvanoviç, burada it yiyəsini tanımır. Görüş
çəkib, cavan oğlanın üzünə dikildi. təyin eləyiblər, amma heç kəs gözə dəy-
“Gör kimləri yetişdiririk, – fikirləşdi, – mir”.
bu da teatrşünas-aptekçilərin yeni nəsli, Rudakov saatına baxıb, üzünü turşut-
“quş qoymaq” xətrinə şüarları dozalara du:
bölməyi və Rusiyada heç nəyi sevməməyi – Siz gedin, iclası yekunlaşdırıb gəli-
öyrəniblər”. rəm.
Rudakov “hm” deyib, yenidən baxış- – Nə iclas? O, sizin şahmat oynadı-
larını şahmat taxtasına zillədi. Bir də gördü ğınızı bilir.
Botvinniklə Talın oynadığı revanş oyununun pozuldu, başa düşdü ki, yenə səhv buraxıb. 2016
debütü ilə başlayaq? Nıqqıldayaraq, əyri-əyri gülümsədi və “qur-
ban” verib, dəsmalla üzünün tərini sildi. Valeri İvanov-Taqanski. Zəfər və ilğım
– Orada, deyəsən, qurban verilmişdi, Ancaq rəqibi uduşlu vəziyyəti qiymətlən-
Boris İvanoviç? dirməyib, gözlənilməz gediş elədi. Bundan
istifadə edib, öz mövqeyini möhkəmlən-
– Sənə göstərərəm qurbanı! – Rudakov dirən Rudakovun kefi duruldu. Başı maraqlı
ona meydan oxudu. Bu dəfə öz işçisinə oyuna qarışan rəqiblər vaxtın necə keç-
rəğbətlə “sən” deyə müraciət elədi. – Mə- diyinin fərqində deyildilər. Yalnız Ruda-
nim qurbanım sən olacaqsan, əzizim. kovun katibəsi yaxınlaşanda başları oyun-
dan ayıldı.
Viktor gülümsünüb, fiqurları şahmat
taxtasına düzdü. Əlüstü bir neçə gediş – Viktor Sergeyeviç, – katibə məzəm-
etdilər və Rudakov birdən-birə fikrə getdi. mətlə teatrşünasa müraciət elədi, – nahar
Tezliklə Kumirlə görüşəcəyini xatırlayıb, fasiləsi çoxdan qurtarıb axı. – Sonra üzünü
söhbət əsnasında soruşdu: Rudakova tutub, tamamilə başqa tonda
dedi: – Boris İvanoviç, demişdiniz ki, saat
– Viktor, sən teatr şöbəsində işləyirsən, 15.00-da görüşünüz olacaq.
Brextin “Sezuanlı xeyirxah” tamaşasına
baxmısan? – Hə, hə, yadımdadır, – Rudakov
gözünü oyundan çəkmədən mızıldandı.
– Baxmışam, – gedişləri hesablayan
rəqib cavab verdi. – Qonaq narahatdır, donquldanır,
deyəsən, kiməsə zəng vurub şikayətlənirdi.
– Necədi?
– Belə də. – Kimə şikayət eləyirdi, Tanrıya? –
– Belə də? Bu nədi, teatrşünasın müdir tövrünü pozmadı.
verdiyi qiymət, yoxsa məqalə başlığı?
– Boris İvanoviç, hər şey çox sadədi: – Mikoyana.
“Hakimiyyətin mənbəyi xalqdır, bəs mən- – Nə? – Rudakov başını qaldırıb, ka-
səbi nədir?” tipli yad material əsasında tibəsinə baxdı: dəli-zad olmayıb ki. –
qurulmuş allüziyalarla Sovet hakimiyyəti Hansı Mikoyana?
ilə mübarizə aparmağı hamı bacarar, an- – Həmin o Mikoyana.
caq bunu öz materiallarımız – “Əlvida, – Hardan bilirsən?
kirli Rusiya, ağalar, qullar ölkəsi” – əsasın- Katibə əyilib, onun qulağına pıçıldadı:
da eləmək hər oğulun işi deyil. Bu gün- – O, zəng eləmək üçün icazə istədi
sabah Lermontovun yubileyidir, amma və mənim yanımda dəstəyi götürdü. Öz
onun əsərlərini səhnələşdirən tapılmır. qulaqlarımla eşitdim, deyirdi: “Anastas
Rudakov gözünü şahmat taxtasından İvanoviç, burada it yiyəsini tanımır. Görüş
çəkib, cavan oğlanın üzünə dikildi. təyin eləyiblər, amma heç kəs gözə dəy-
“Gör kimləri yetişdiririk, – fikirləşdi, – mir”.
bu da teatrşünas-aptekçilərin yeni nəsli, Rudakov saatına baxıb, üzünü turşut-
“quş qoymaq” xətrinə şüarları dozalara du:
bölməyi və Rusiyada heç nəyi sevməməyi – Siz gedin, iclası yekunlaşdırıb gəli-
öyrəniblər”. rəm.
Rudakov “hm” deyib, yenidən baxış- – Nə iclas? O, sizin şahmat oynadı-
larını şahmat taxtasına zillədi. Bir də gördü ğınızı bilir.
