Page 140 - "Xəzər"
P. 140
10 Müstəqillik Günü öz qürubuna doğru
İsti başıaşağı asılmış oğlanın gicgah- gedirdi, hamsin sakitləşmişdi. Dənizdən
larını çəkic kimi döyəcləyirdi. Artıq gözlərinə əsən sərin meh qızmış divarları yalayırdı.
zülmət çökürdü. Tənəffüsü, demək olar, Gecə çəmənliklərə bolluca şeh düşəcəkdi.
kəsilmişdi. Şüurunun son işartısında, bir- Bəs ayın ətrafındakı solğun halə nə
dən qarşısında, bayaq tutsaydı, döyəcəyi deyir? Adətən, o, hamsinin müjdəçisidir.
uşağı gördü, üzündə onun nəfəsini hiss Deməli, sabah isti qayıdacaq. İndi maydır,
etdi. Ağzından gələn üfunət qoxusunu da dalınca iyun gələcək. Gecələr külək sərv
duydu. İrəli çıxan kirli dişləri də az qalırdı ağaclarını yırğalayır – sanki iki bürkü
gözünə girsin. Qorxu vücudunu sardı, dalğası arasındakı bir anlıq sakitlikdə on-
sanki güzgüyə baxıb öz sifəti yerinə bir lara toxtaqlıq vermək istəyir, yırğalayır.
həyula görmüşdü. Bu kabus onun son Külək əsir, dayanır, sonra yenə əsir. Hə-
gücünü də aldı. Zərbə endirdi, yan keçdi, mişə belədir...
əli havanı yardı, amma qəflətən çönə
bildi, kəndirdən yapışıb son qüvvəsiylə
yuxarı dartındı. Qollarını aralayıb özünü
140 kabelin üstünə atdı və sonuncu gördüyü,
2016 partlayışın mavi işığı oldu. Odlu külək isə
vadini qarsırdı. Bu səhnə üçüncü
eskadrilyanın nəriltiləri içində itib-batdı...
Amos Oz. Küləyin yolu 11
Oğul itirən atanın görkəmi hamını
kövrəldir. Lakin Şeynbaumun buna ehtiyacı
yox idi. Sarsılmış adamlar onu tam sükut
içində yeməkxanaya ötürdülər. O anlayırdı
ki, indi Rayanın yanında olmalıdır.
Yolda balaca Zəkini gördü – sifəti
alışıb-yanan, amma özünü tox tutan əsl
qəhrəmanı. Onu başqa yaşıdları dövrəyə
almışdı: bir gəl, almasınlar, axı Gideonu
xilas etməyinə lap az qalmışdı. Şimşon
titrəyən əlini oğlunun başına qoydu, nəsə
demək istədi. Dodaqları əsdi, səsi qırıldı.
Əlini uzadıb tozlu kəkilini yöndəmsiz bir
hərəkətlə sığalladı. Şimşon Şeynbaum
ömründə ilk dəfə uşaq sığallayırdı. Qoca
bir neçə addım da atdı, gözləri qaraldı və
kökündən vurulmuş ağac kimi güllüyə
yıxıldı.
İsti başıaşağı asılmış oğlanın gicgah- gedirdi, hamsin sakitləşmişdi. Dənizdən
larını çəkic kimi döyəcləyirdi. Artıq gözlərinə əsən sərin meh qızmış divarları yalayırdı.
zülmət çökürdü. Tənəffüsü, demək olar, Gecə çəmənliklərə bolluca şeh düşəcəkdi.
kəsilmişdi. Şüurunun son işartısında, bir- Bəs ayın ətrafındakı solğun halə nə
dən qarşısında, bayaq tutsaydı, döyəcəyi deyir? Adətən, o, hamsinin müjdəçisidir.
uşağı gördü, üzündə onun nəfəsini hiss Deməli, sabah isti qayıdacaq. İndi maydır,
etdi. Ağzından gələn üfunət qoxusunu da dalınca iyun gələcək. Gecələr külək sərv
duydu. İrəli çıxan kirli dişləri də az qalırdı ağaclarını yırğalayır – sanki iki bürkü
gözünə girsin. Qorxu vücudunu sardı, dalğası arasındakı bir anlıq sakitlikdə on-
sanki güzgüyə baxıb öz sifəti yerinə bir lara toxtaqlıq vermək istəyir, yırğalayır.
həyula görmüşdü. Bu kabus onun son Külək əsir, dayanır, sonra yenə əsir. Hə-
gücünü də aldı. Zərbə endirdi, yan keçdi, mişə belədir...
əli havanı yardı, amma qəflətən çönə
bildi, kəndirdən yapışıb son qüvvəsiylə
yuxarı dartındı. Qollarını aralayıb özünü
140 kabelin üstünə atdı və sonuncu gördüyü,
2016 partlayışın mavi işığı oldu. Odlu külək isə
vadini qarsırdı. Bu səhnə üçüncü
eskadrilyanın nəriltiləri içində itib-batdı...
Amos Oz. Küləyin yolu 11
Oğul itirən atanın görkəmi hamını
kövrəldir. Lakin Şeynbaumun buna ehtiyacı
yox idi. Sarsılmış adamlar onu tam sükut
içində yeməkxanaya ötürdülər. O anlayırdı
ki, indi Rayanın yanında olmalıdır.
Yolda balaca Zəkini gördü – sifəti
alışıb-yanan, amma özünü tox tutan əsl
qəhrəmanı. Onu başqa yaşıdları dövrəyə
almışdı: bir gəl, almasınlar, axı Gideonu
xilas etməyinə lap az qalmışdı. Şimşon
titrəyən əlini oğlunun başına qoydu, nəsə
demək istədi. Dodaqları əsdi, səsi qırıldı.
Əlini uzadıb tozlu kəkilini yöndəmsiz bir
hərəkətlə sığalladı. Şimşon Şeynbaum
ömründə ilk dəfə uşaq sığallayırdı. Qoca
bir neçə addım da atdı, gözləri qaraldı və
kökündən vurulmuş ağac kimi güllüyə
yıxıldı.