Page 137 - "Xəzər"
P. 137
Dəhşətdən əl-qolu bağlanmış kütlə bir – Bəsdir burnunun suyunu axıtdın, – 137
nəfər kimi, yavaş-yavaş irəli sürünürdü. atası onun sözünü kəsdi. – Sənə dedilər 2016
İlk qışqırıqlar eşidildi. Kimsə ucadan inil- axı, bıçağı çıxar, kəs kəndirləri. Deyilənə
dədi. Şeynbaumun dəmir kimi cingildəyən qulaq as. Ağlamağını da kəs! Amos Oz. Küləyin yolu
səsi hamıya sakit olmağı əmr etdi. O,
hadisə yerinə tələsdi, yumşaq torpaq to- Oğlan burnunu çəkə-çəkə əlini bıçağa
puğuna çıxa-çıxa, elektrik xəttinə çatdı, uzatdı, götürüb bir-birinin dalınca bütün
zabitləri itələyib oğluna səsləndi: kəndirləri kəsdi. Ara-sıra Gideonun hıçqırığı
eşidilirdi. Nəhayət, bircə kəndir qaldı –
– Tez ol, Gideon, kəndirləri burax, tul- onu kəsməyə ürək eləmirdi.
lan. Torpaq yumşaqdır burda, təhlükəsi
yoxdur. Tullan! – Kəs onu, – uşaqlar qışqırırdı. – Kəs,
tullan. Nəyə qadir olduğunu hamıya göstər.
– Yox, bacarmaram!
– Mübahisə eləmə. Nə deyirəm, onu – Nə gözləyirsən orda? – Şimşon ba-
da elə. Tullan. ğırırdı.
– Burdan tullana bilmərəm, ata.
– “Bilmərəm” nədi? Nə qədər ki, cə- – Bacarmıram. – Gideon yenə hön-
rəyan vurmayıb, burax kəndirləri, at özünü kürdü.
aşağı.
– Bacarmaram, kəndirlər dolaşıb. On- – Elə bacararsan! – ata onu inandır-
lara de, enerjini kəssinlər, çəkmələrim mağa çalışırdı.
artıq yanır.
Əsgərlər naqillərin altındakı sahədən – Cərəyan, – Gideon hönkürtü içində
camaatı sıxışdırıb uzaqlaşdırmağa, “ağıllı yalvarırdı, – mən cərəyanı hiss edirəm.
məsləhət” verməyə daim hazır olan Çıxarın məni burdan.
həvəskarların səsini kəsməyə çalışır: “Hay-
küy salmayın, xahiş edirik, sakit olun”, – Atasının gözlərinə qan doldu, var gü-
deyirdilər. cüylə bağırdı:
Uşaqlar əl-ayağa dolaşır, qarışıqlığı
bir az da artırırdılar. İradlar, təhdidlər heç – Qorxaq! Sənin yerinə mən utanıram!
bir fayda vermirdi. İki əsəbiləşmiş paraşütçü – Bacarmıram, çox hündürdür bura,
yaxındakı dirəyə dırmaşmaq istəyən, fit boynumu sındıraram!
çala-çala, üzünü eybəcər şəkillərə sala- – Bacarmalısan, tullanmalısan ordan.
sala kütlənin diqqətini özünə cəlb etməyə Sən bilirsən kimsən? Sən axmaqsan, ax-
çalışan Zəkini tutdu. maq və qorxaq!
Qəflətən bəstəboy zabit elə bil özünə Reaktiv təyyarələr eskadrilyası hava
gəldi: şousunda iştirak etmək üçün şəhərə tərəf
– Bıçaq. Kəmərində bıçaq var. Götür uçdu. Onlar üfüqdə gözdən itəndə, sükut
onu, kəndirləri kəs! elə bil bir az da artdı. Hətta havadakı
Lakin Gideon onu ya eşitmirdi, ya da oğlan da ağlamağını kəsdi və bıçağı
eşitmək istəmirdi. Ucadan hıçqırmağa baş- əlindən saldı. Bıçağın tiyəsi Şimşon
ladı. Şeynbaumun ayağından bircə santimetr
– Məni burdan çıxar, ata, cərəyan aralıda yerə sancıldı.
vurub öldürəcək məni, onlara de, məni – Niyə elədin bunu? – bəstəboy zabit
çıxarsınlar, özüm düşə bilməyəcəyəm. bağırdı.
– İstəmirdim, – Gideon yenə burnunun
suyunu axıtdı. – Əlimdən düşdü.
Şimşon Şeynbaum əyilib yerdən daş
götürdü, qəzəblə oğluna tulladı.
nəfər kimi, yavaş-yavaş irəli sürünürdü. atası onun sözünü kəsdi. – Sənə dedilər 2016
İlk qışqırıqlar eşidildi. Kimsə ucadan inil- axı, bıçağı çıxar, kəs kəndirləri. Deyilənə
dədi. Şeynbaumun dəmir kimi cingildəyən qulaq as. Ağlamağını da kəs! Amos Oz. Küləyin yolu
səsi hamıya sakit olmağı əmr etdi. O,
hadisə yerinə tələsdi, yumşaq torpaq to- Oğlan burnunu çəkə-çəkə əlini bıçağa
puğuna çıxa-çıxa, elektrik xəttinə çatdı, uzatdı, götürüb bir-birinin dalınca bütün
zabitləri itələyib oğluna səsləndi: kəndirləri kəsdi. Ara-sıra Gideonun hıçqırığı
eşidilirdi. Nəhayət, bircə kəndir qaldı –
– Tez ol, Gideon, kəndirləri burax, tul- onu kəsməyə ürək eləmirdi.
lan. Torpaq yumşaqdır burda, təhlükəsi
yoxdur. Tullan! – Kəs onu, – uşaqlar qışqırırdı. – Kəs,
tullan. Nəyə qadir olduğunu hamıya göstər.
– Yox, bacarmaram!
– Mübahisə eləmə. Nə deyirəm, onu – Nə gözləyirsən orda? – Şimşon ba-
da elə. Tullan. ğırırdı.
– Burdan tullana bilmərəm, ata.
– “Bilmərəm” nədi? Nə qədər ki, cə- – Bacarmıram. – Gideon yenə hön-
rəyan vurmayıb, burax kəndirləri, at özünü kürdü.
aşağı.
– Bacarmaram, kəndirlər dolaşıb. On- – Elə bacararsan! – ata onu inandır-
lara de, enerjini kəssinlər, çəkmələrim mağa çalışırdı.
artıq yanır.
Əsgərlər naqillərin altındakı sahədən – Cərəyan, – Gideon hönkürtü içində
camaatı sıxışdırıb uzaqlaşdırmağa, “ağıllı yalvarırdı, – mən cərəyanı hiss edirəm.
məsləhət” verməyə daim hazır olan Çıxarın məni burdan.
həvəskarların səsini kəsməyə çalışır: “Hay-
küy salmayın, xahiş edirik, sakit olun”, – Atasının gözlərinə qan doldu, var gü-
deyirdilər. cüylə bağırdı:
Uşaqlar əl-ayağa dolaşır, qarışıqlığı
bir az da artırırdılar. İradlar, təhdidlər heç – Qorxaq! Sənin yerinə mən utanıram!
bir fayda vermirdi. İki əsəbiləşmiş paraşütçü – Bacarmıram, çox hündürdür bura,
yaxındakı dirəyə dırmaşmaq istəyən, fit boynumu sındıraram!
çala-çala, üzünü eybəcər şəkillərə sala- – Bacarmalısan, tullanmalısan ordan.
sala kütlənin diqqətini özünə cəlb etməyə Sən bilirsən kimsən? Sən axmaqsan, ax-
çalışan Zəkini tutdu. maq və qorxaq!
Qəflətən bəstəboy zabit elə bil özünə Reaktiv təyyarələr eskadrilyası hava
gəldi: şousunda iştirak etmək üçün şəhərə tərəf
– Bıçaq. Kəmərində bıçaq var. Götür uçdu. Onlar üfüqdə gözdən itəndə, sükut
onu, kəndirləri kəs! elə bil bir az da artdı. Hətta havadakı
Lakin Gideon onu ya eşitmirdi, ya da oğlan da ağlamağını kəsdi və bıçağı
eşitmək istəmirdi. Ucadan hıçqırmağa baş- əlindən saldı. Bıçağın tiyəsi Şimşon
ladı. Şeynbaumun ayağından bircə santimetr
– Məni burdan çıxar, ata, cərəyan aralıda yerə sancıldı.
vurub öldürəcək məni, onlara de, məni – Niyə elədin bunu? – bəstəboy zabit
çıxarsınlar, özüm düşə bilməyəcəyəm. bağırdı.
– İstəmirdim, – Gideon yenə burnunun
suyunu axıtdı. – Əlimdən düşdü.
Şimşon Şeynbaum əyilib yerdən daş
götürdü, qəzəblə oğluna tulladı.
