Page 138 - "Xəzər"
P. 138
– Pinokkio, sən cındırsan! Qorxaq kö- Gideon yuxarıdan nə gördü ki, boynunu
pəkoğlu! uzadıb gülüşən uşaqlara qoşuldu? Bəlkə,
Elə o an külək əsdi. beyninə yığılmış qan yüngülcə sərsəmliyə
Kürən, çilli əsgər dodaqaltı mızıldandı: səbəb olmuşdu – ola bilərdi. Onun sifəti
– Tullanmağa qorxur, sarsaq, tullan- çuğundur kimi qızarmış, dili çölə çıxmış,
masa öləcək axı... saçları sallanmışdı və yalnız ayaqları hələ
Bunu eşidən arıq, yastısifət bir qız də havanı təpikləyirdi.
qaça-qaça gəlib, əllərini yana açdı:
– Tullan qucağıma, Gidi, tez tullan,
hər şey yaxşı olacaq. 8
– Maraqlıdır, – əynində nimdaş iş Göydən ikinci eskadrilya ötdü. On iki
paltarı olan bir kişi dilləndi, – görəsən, metal quş özünün bütün qəddar gözəlliyiylə
kiminsə ağlına gəlib ki, stansiyaya zəng səmada parladı. Onlar dar üçbucaq şək-
vurub işığı kəsdirsin?
lində uçur, qəzəbli səsləriylə yeri sarsı-
O çöndü, izdihamın arasından çıxıb dırdılar. Bu dəstə də qərb tərəfdə gözdən
sürətlə kibusa tərəf tələsdi. Əsəbi hərə- itdi.
kətlərlə kiçik təpəyə dırmanırdı ki, ondan
138 ikicə addım kənarda atəş açıldı. Kişiyə Qoca doktor xərəyin üstündə əyləşdi,
2016 elə gəldi onu kürəyindən vurdular, lakin siqaret yandırdı, camaatı, əsgərləri, ora-
bircə saniyə sonra nə baş verdiyini anladı: bura çaxnaşan uşaqları süzdü və düşündü:
eskadrilya komandiri, həmin o ağbəniz “Yaxşı, baxaq görək nə olur. Olacağa ça-
qəhrəman avtomat atəşilə kabelləri qırmaq rə yoxdur. Amma bu gün yaman isti var
istəyirdi. ha!”
Bir şey alınmadı. Gideon yenə mənasız gülüşdən bo-
Fermadan köhnə bir yük maşını gətir- ğuldu. Ayaqları tozlu havada əyri-üyrü
dilər. Kuzovdan nərdivan, xərək düşürdülər; çevrələr cıza-cıza yellənirdi. Qollarından,
qoca bir həkim də gəlmişdi. ayaqlarından qan başına axırdı. Gözləri
O an Gideon da, deyəsən, bir qərara hədəqəsindən çıxmışdı. Dünya yavaş-ya-
gəldi. Artıq mavi qığılcımlar səpələnən vaş qaranlığa qərq olurdu. İndi gözünün
kabeldən var gücüylə özünü geri itələdi, önündə qan qırmızısı əvəzinə, tünd rəngli
havada mayallaq vurdu və sonuncu kən- pərdə asılırdı. Dili ağzına sığmırdı. Uşaqlar
dirdən başıaşağı sallana qaldı – ayaqları onun məzələndiyini düşünürdülər.
– Pinokkio, yuxarı-aşağı, yuxarı-aşağı,
kabelin bir metrliyində havada oynayırdı.
Amos Oz. Küləyin yolu Qəti demək çətindir, amma, deyəsən, elə – Zəki çığırdı, – bəsdir bizə gözlərini bə-
də ciddi zədələnməmişdi. Qəssabxana rəltdin, yaxşısı budur, əllərin üstə gəzməyi
qarmağından asılmış qoyun cəmdəyi kimi, öyrən...
yuxarı-aşağı yellənirdi. Şeynbaum “küçüyü” vurmaq istədi,
Bunu görən uşaqlar əvvəlcə dəhşət amma əlinə ancaq hava keçdi – uşaq
içində qışqırışdılar, sonra isə gülüşməyə kənara sıçramağa macal tapmışdı. Qoca
başladılar. Zəki dizlərinə döyür, nəfəsi ağbəniz komandirə yaxınlaşdı, nə barə-
kəsilə-kəsilə uğunurdu. Sonra balaca, dəsə mübahisə etdilər. Oğlanın həyatı
murdar meymun kimi ciyildəyə-ciyildəyə üçün elə bir təhlükə yox idi, kabeldən
yerində atılıb-düşməyə başladı. xeyli aralı asılmışdı, amma onu bacardıqca
pəkoğlu! uzadıb gülüşən uşaqlara qoşuldu? Bəlkə,
Elə o an külək əsdi. beyninə yığılmış qan yüngülcə sərsəmliyə
Kürən, çilli əsgər dodaqaltı mızıldandı: səbəb olmuşdu – ola bilərdi. Onun sifəti
– Tullanmağa qorxur, sarsaq, tullan- çuğundur kimi qızarmış, dili çölə çıxmış,
masa öləcək axı... saçları sallanmışdı və yalnız ayaqları hələ
Bunu eşidən arıq, yastısifət bir qız də havanı təpikləyirdi.
qaça-qaça gəlib, əllərini yana açdı:
– Tullan qucağıma, Gidi, tez tullan,
hər şey yaxşı olacaq. 8
– Maraqlıdır, – əynində nimdaş iş Göydən ikinci eskadrilya ötdü. On iki
paltarı olan bir kişi dilləndi, – görəsən, metal quş özünün bütün qəddar gözəlliyiylə
kiminsə ağlına gəlib ki, stansiyaya zəng səmada parladı. Onlar dar üçbucaq şək-
vurub işığı kəsdirsin?
lində uçur, qəzəbli səsləriylə yeri sarsı-
O çöndü, izdihamın arasından çıxıb dırdılar. Bu dəstə də qərb tərəfdə gözdən
sürətlə kibusa tərəf tələsdi. Əsəbi hərə- itdi.
kətlərlə kiçik təpəyə dırmanırdı ki, ondan
138 ikicə addım kənarda atəş açıldı. Kişiyə Qoca doktor xərəyin üstündə əyləşdi,
2016 elə gəldi onu kürəyindən vurdular, lakin siqaret yandırdı, camaatı, əsgərləri, ora-
bircə saniyə sonra nə baş verdiyini anladı: bura çaxnaşan uşaqları süzdü və düşündü:
eskadrilya komandiri, həmin o ağbəniz “Yaxşı, baxaq görək nə olur. Olacağa ça-
qəhrəman avtomat atəşilə kabelləri qırmaq rə yoxdur. Amma bu gün yaman isti var
istəyirdi. ha!”
Bir şey alınmadı. Gideon yenə mənasız gülüşdən bo-
Fermadan köhnə bir yük maşını gətir- ğuldu. Ayaqları tozlu havada əyri-üyrü
dilər. Kuzovdan nərdivan, xərək düşürdülər; çevrələr cıza-cıza yellənirdi. Qollarından,
qoca bir həkim də gəlmişdi. ayaqlarından qan başına axırdı. Gözləri
O an Gideon da, deyəsən, bir qərara hədəqəsindən çıxmışdı. Dünya yavaş-ya-
gəldi. Artıq mavi qığılcımlar səpələnən vaş qaranlığa qərq olurdu. İndi gözünün
kabeldən var gücüylə özünü geri itələdi, önündə qan qırmızısı əvəzinə, tünd rəngli
havada mayallaq vurdu və sonuncu kən- pərdə asılırdı. Dili ağzına sığmırdı. Uşaqlar
dirdən başıaşağı sallana qaldı – ayaqları onun məzələndiyini düşünürdülər.
– Pinokkio, yuxarı-aşağı, yuxarı-aşağı,
kabelin bir metrliyində havada oynayırdı.
Amos Oz. Küləyin yolu Qəti demək çətindir, amma, deyəsən, elə – Zəki çığırdı, – bəsdir bizə gözlərini bə-
də ciddi zədələnməmişdi. Qəssabxana rəltdin, yaxşısı budur, əllərin üstə gəzməyi
qarmağından asılmış qoyun cəmdəyi kimi, öyrən...
yuxarı-aşağı yellənirdi. Şeynbaum “küçüyü” vurmaq istədi,
Bunu görən uşaqlar əvvəlcə dəhşət amma əlinə ancaq hava keçdi – uşaq
içində qışqırışdılar, sonra isə gülüşməyə kənara sıçramağa macal tapmışdı. Qoca
başladılar. Zəki dizlərinə döyür, nəfəsi ağbəniz komandirə yaxınlaşdı, nə barə-
kəsilə-kəsilə uğunurdu. Sonra balaca, dəsə mübahisə etdilər. Oğlanın həyatı
murdar meymun kimi ciyildəyə-ciyildəyə üçün elə bir təhlükə yox idi, kabeldən
yerində atılıb-düşməyə başladı. xeyli aralı asılmışdı, amma onu bacardıqca
