Page 40 - "Xəzər"
P. 40
ENN SEKSTONEnn Sekston. Şeirlәr Orijinaldan sәtri tәrcümә әsasında
çevirdi: Zakir Fәxri
EY MƏRYƏM, KÖVRƏK ANA...
Ey Mәryәm,
Ey Mәryәm! kövrәk ana...
Kövrәk ana...
Eşit mәni, deyirәm,
Mәni eşit... Söz-söz inildәyirәm...
eşit mәni daha... Ey uca Yaradan!
Dilini bilmәsәm dә Hiss elәyirәm...
necә dodaqlarım
Sәn eşit mәni... dodağına toxunur...
Axı bu yarıcan, Bәlkә dә
xәstәhal övlad son nәğmәm oxunur
sәnindi...
dodaqlarında...
Əlimin içindә Dalğa-dalğa mәnә sarı
yоnulub-yontanmamış, çırpılan
40 gümüşü tәsbeh... muncuqları sayıram...
hәr muncuğu dәyirmi, Olsun, can üstәyәm mәn
bu bürkülü yay günü
2015 daş kimi soyuq...
Hәr biri bir anlam, çarәsiz bir xәstәyәm.
Hәr biri fәlәk... Mәni tәk bir dinlәyәn
Barmaqlarım arasında başımın üstündәki
Balaca, qara mәlәk... bu boş pәncәrә...
Mәn ki Allaha inanmırdım... Ağrılar sinәmә saplanır
Ey Mәryәm, kövrәk ana! dönüb xәncәrә
İzn ver, dәyişim
gözәllәşim mәn...
İzn ver, çirkinәm,
bunu bilirәm...
İzn ver, dәyişim,
Nolar, izn ver...
İndi keçmişimdә
itib batmışam...
Dağınıq xәyallar sәhralığında
azıb qalmışam...
Mәnzilim masalar, kәtillәr dolu
Çarpayım bomboşdu,
mәn – döşәmәdә...
Ruhum da itibdi...
Ruhsuzam daha...
çevirdi: Zakir Fәxri
EY MƏRYƏM, KÖVRƏK ANA...
Ey Mәryәm,
Ey Mәryәm! kövrәk ana...
Kövrәk ana...
Eşit mәni, deyirәm,
Mәni eşit... Söz-söz inildәyirәm...
eşit mәni daha... Ey uca Yaradan!
Dilini bilmәsәm dә Hiss elәyirәm...
necә dodaqlarım
Sәn eşit mәni... dodağına toxunur...
Axı bu yarıcan, Bәlkә dә
xәstәhal övlad son nәğmәm oxunur
sәnindi...
dodaqlarında...
Əlimin içindә Dalğa-dalğa mәnә sarı
yоnulub-yontanmamış, çırpılan
40 gümüşü tәsbeh... muncuqları sayıram...
hәr muncuğu dәyirmi, Olsun, can üstәyәm mәn
bu bürkülü yay günü
2015 daş kimi soyuq...
Hәr biri bir anlam, çarәsiz bir xәstәyәm.
Hәr biri fәlәk... Mәni tәk bir dinlәyәn
Barmaqlarım arasında başımın üstündәki
Balaca, qara mәlәk... bu boş pәncәrә...
Mәn ki Allaha inanmırdım... Ağrılar sinәmә saplanır
Ey Mәryәm, kövrәk ana! dönüb xәncәrә
İzn ver, dәyişim
gözәllәşim mәn...
İzn ver, çirkinәm,
bunu bilirәm...
İzn ver, dәyişim,
Nolar, izn ver...
İndi keçmişimdә
itib batmışam...
Dağınıq xәyallar sәhralığında
azıb qalmışam...
Mәnzilim masalar, kәtillәr dolu
Çarpayım bomboşdu,
mәn – döşәmәdә...
Ruhum da itibdi...
Ruhsuzam daha...