Page 48 - "Xəzər" 4/2016
P. 48
19 la üzbəüz oturub və eləcə ağappaq örtüklü
bir qadın da onu nəsə çörəyə bənzəyən
Xacə Әbdül Rəhman Şeyx Nizaminin şirin bir əppəklə yedizdirir – o qadının si-
“Leyli və Məcnun”unu fars dilində, Mə- fətini heç cürə yadına sala bilmirdi, yalnız
həmməd Füzulinin “Leyli və Məcnun”unu o ağappaq örtük gözlərinin qabağına gə-
Azərbaycan dilində – hərəsini əvvəldən lirdi, həmin anlarda da nə olduğunu indi-
axıra kimi bir neçə dəfə oxumuşdu, an- yə qədər bilmədiyi çörəyə bənzəyən o şi-
caq bu gəncləri – Leyli ilə Məcnunu – rin əppəyin təmini ağzında hiss edirdi.
məhv edən o sevdanı heç cürə hiss edə Təhtəlşüuru Xacəyə deyirdi ki, o ağap-
bilmirdi. İti fikirli adam olduğu üçün, o, paq örtüklü qadın onun anasıdır, hərdən,
yaxşı başa düşürdü ki, bu sevgi, bu mə- xüsusən son zamanlar, gecələr beynini
həbbət, bu eşq bəndənin Allaha, ananın zorlayıb o qadının sifətini xatırlamağa ça-
övlada, ya da ki, bacının qardaşa sevgisi, lışırdı, ancaq heç cürə xatırlaya bilmirdi
məhəbbəti, eşqi deyil, bu, başqa bir şey- və bu, Xacə Әbdül Rəhmanın içində giz-
dir və bu, “başqa bir şeyin” nə olduğunu lənmiş bütün dünyaya kin-küdurətini –
Xacə Әbdül Rəhman heç vəchlə hiss edə bəlkə, heç özünün də bu dərəcədə bir
48 bilmirdi. kin-küdurətdən xəbəri yox idi – daha da
Şah sarayında kəniz-qaravaşlar yır- qıcıqlandırır və dərinləşdirirdi.
2016 yığışla məşğul olarkən, gənc nökərlərin Bir də ki, axtalanmağını xatırlayırdı –
iş görərkən əyilib-qalxan o qızlara hansı bu işi görən adamlar yadına gəlmirdi, xa-
məbhut nəzərlərlə, hansı bir daxili qızdır- tirində yalnız qurbanlıq qoyun kimi yan-
mayla baxdıqlarını görəndə, Xacə Әbdül bayan düzülmüş uşaqlar, bir də o əməliy-
Rəhman belə bir heyranlığın, qızğınlığın yatın ağrısı qalmışdı, elə o vaxtdan da
səbəbini başa düşə bilmirdi, yəni yüzlərlə Xacənin bu dünyada ən çox qorxduğu
belə qızları şahın da, Vəliəhdin də, şah- şey ağrı idi.
zadələrin də yatağına gətirən Xacə başa Xacə Әbdül Rəhmanın öz ağalarına,
düşürdü ki, bu oğlanlar bu qızları istəyir- o cümlədən də Fətəli şaha və Vəliəhdə
lər, ancaq məlum məsələ idi ki, söhbət sədaqətinə şübhə yox idi, ancaq bu sə-
təkcə nəsil artırmaqdan getmir, onlar bir- daqətinin arxasında, əslində, yaddaşına
biri ilə yatağa girəndə nə hiss edirlər – hopmuş o axtalanma ağrısının qorxusu
Xacə Әbdül Rəhman, bax, bunu təsəvv- dayanmışdı və Xacə ömrü boyu o qədər
ür edə bilmirdi. Bu oğlanlar bu qızları su- işgəncələrin şahidi olmuşdu ki, bu işgən-
suzluqdan yananın su istəməsi kimi istə- cələrə baxarkən – kimini asırdılar, kimi-
yirlər, ancaq nə üçün? Nədən ibarət idi o nin bədəninə dağ basırdılar, kiminin də
sirr? Xacə hərdən şahın yataq otağın- gözünü çıxarırdılar, dilini, əlini kəsirdilər –
dan, ya hərbi səfərlər zamanı Vəliəhdi get-gedə Xacənin bədənindən ilıq və xoş
Elçin. Baş müşayiət edəndə onun çadırından qadın- bir cərəyan keçməyə başlamışdı, işgən-
ların iniltisini eşidirdi, ancaq onları bu də- cə verilən insanın heyvani çığırtısı o in-
rəcədə inildədən səbəbi heç cürə təsəvv- sanın içinin ən dərinlərindən gəldikcə, Xa-
ür edə bilmirdi. cə Әbdül Rəhmanın bədənindən keçən o
Xacə uşaqlığını xatırlamırdı, hansı cərəyan da daha artıq xoş bir həyəcan
ölkədən, hansı millətdən idi? – bilmirdi, və hərarət gətirirdi – görünür, bu hissiy-
təkcə o yadında idi ki, ağappaq bir divar- yatda bir şükranlıq da var idi: işgəncəyə,
bir qadın da onu nəsə çörəyə bənzəyən
Xacə Әbdül Rəhman Şeyx Nizaminin şirin bir əppəklə yedizdirir – o qadının si-
“Leyli və Məcnun”unu fars dilində, Mə- fətini heç cürə yadına sala bilmirdi, yalnız
həmməd Füzulinin “Leyli və Məcnun”unu o ağappaq örtük gözlərinin qabağına gə-
Azərbaycan dilində – hərəsini əvvəldən lirdi, həmin anlarda da nə olduğunu indi-
axıra kimi bir neçə dəfə oxumuşdu, an- yə qədər bilmədiyi çörəyə bənzəyən o şi-
caq bu gəncləri – Leyli ilə Məcnunu – rin əppəyin təmini ağzında hiss edirdi.
məhv edən o sevdanı heç cürə hiss edə Təhtəlşüuru Xacəyə deyirdi ki, o ağap-
bilmirdi. İti fikirli adam olduğu üçün, o, paq örtüklü qadın onun anasıdır, hərdən,
yaxşı başa düşürdü ki, bu sevgi, bu mə- xüsusən son zamanlar, gecələr beynini
həbbət, bu eşq bəndənin Allaha, ananın zorlayıb o qadının sifətini xatırlamağa ça-
övlada, ya da ki, bacının qardaşa sevgisi, lışırdı, ancaq heç cürə xatırlaya bilmirdi
məhəbbəti, eşqi deyil, bu, başqa bir şey- və bu, Xacə Әbdül Rəhmanın içində giz-
dir və bu, “başqa bir şeyin” nə olduğunu lənmiş bütün dünyaya kin-küdurətini –
Xacə Әbdül Rəhman heç vəchlə hiss edə bəlkə, heç özünün də bu dərəcədə bir
48 bilmirdi. kin-küdurətdən xəbəri yox idi – daha da
Şah sarayında kəniz-qaravaşlar yır- qıcıqlandırır və dərinləşdirirdi.
2016 yığışla məşğul olarkən, gənc nökərlərin Bir də ki, axtalanmağını xatırlayırdı –
iş görərkən əyilib-qalxan o qızlara hansı bu işi görən adamlar yadına gəlmirdi, xa-
məbhut nəzərlərlə, hansı bir daxili qızdır- tirində yalnız qurbanlıq qoyun kimi yan-
mayla baxdıqlarını görəndə, Xacə Әbdül bayan düzülmüş uşaqlar, bir də o əməliy-
Rəhman belə bir heyranlığın, qızğınlığın yatın ağrısı qalmışdı, elə o vaxtdan da
səbəbini başa düşə bilmirdi, yəni yüzlərlə Xacənin bu dünyada ən çox qorxduğu
belə qızları şahın da, Vəliəhdin də, şah- şey ağrı idi.
zadələrin də yatağına gətirən Xacə başa Xacə Әbdül Rəhmanın öz ağalarına,
düşürdü ki, bu oğlanlar bu qızları istəyir- o cümlədən də Fətəli şaha və Vəliəhdə
lər, ancaq məlum məsələ idi ki, söhbət sədaqətinə şübhə yox idi, ancaq bu sə-
təkcə nəsil artırmaqdan getmir, onlar bir- daqətinin arxasında, əslində, yaddaşına
biri ilə yatağa girəndə nə hiss edirlər – hopmuş o axtalanma ağrısının qorxusu
Xacə Әbdül Rəhman, bax, bunu təsəvv- dayanmışdı və Xacə ömrü boyu o qədər
ür edə bilmirdi. Bu oğlanlar bu qızları su- işgəncələrin şahidi olmuşdu ki, bu işgən-
suzluqdan yananın su istəməsi kimi istə- cələrə baxarkən – kimini asırdılar, kimi-
yirlər, ancaq nə üçün? Nədən ibarət idi o nin bədəninə dağ basırdılar, kiminin də
sirr? Xacə hərdən şahın yataq otağın- gözünü çıxarırdılar, dilini, əlini kəsirdilər –
dan, ya hərbi səfərlər zamanı Vəliəhdi get-gedə Xacənin bədənindən ilıq və xoş
Elçin. Baş müşayiət edəndə onun çadırından qadın- bir cərəyan keçməyə başlamışdı, işgən-
ların iniltisini eşidirdi, ancaq onları bu də- cə verilən insanın heyvani çığırtısı o in-
rəcədə inildədən səbəbi heç cürə təsəvv- sanın içinin ən dərinlərindən gəldikcə, Xa-
ür edə bilmirdi. cə Әbdül Rəhmanın bədənindən keçən o
Xacə uşaqlığını xatırlamırdı, hansı cərəyan da daha artıq xoş bir həyəcan
ölkədən, hansı millətdən idi? – bilmirdi, və hərarət gətirirdi – görünür, bu hissiy-
təkcə o yadında idi ki, ağappaq bir divar- yatda bir şükranlıq da var idi: işgəncəyə,