Page 53 - "Xəzər" 4/2016
P. 53
Tanıya bilmədim, mək, əzəli bakirəliyinə qaytarmaq, insanı 53
məni bağışla. özünə, Allaha yaxınlaşdırmaq cəhdi kimi 2016
başa düşülürsə də, iç dünyada yaratdığı
Mən elə bilirdim sənsiz ölərəm, təlatümlər, oyadıb hərəkətə gətirdiyi sirli Afaq Məsud. Әdəbiyyat və onun adamları
Mən sənsiz ölmədim, axıntılar, ruhi inqilablar onun, nə isə, da-
ha əzəli və qədim – müasir idrakın, şüu-
məni bağışla! run adlaya bilmədiyi izaholunmaz dəyər-
“Ölmədim” deyirəm, lər daşıyıcısı olduğundan xəbər verir.
nə bilim axı? Әdəbiyyata sovet ideologiyasının ən
Bəlkə də, mən sənsiz ölmüşəm elə?.. amansız dövrləri – 60-70-ci illərdə qə-
Qəbirsiz-kəfənsiz ölmüşəm elə?.. dəm qoymuş Ramiz Rövşən səlis, şirəli
Bəlkə də, biz onda ayrılmasaydıq, şeir dili, rəvan təhkiyəsi ilə ilk əvvəl ənə-
Nə mən indikiydim, nəvi milli ədəbi məktəbin davamçısı kimi
Nə sən indiki. tanınmağa, ara-sıra hədsiz azad və bur-
Ayrıldıq, şeytanı güldürdük onda – xuq fikirlərinə görə tənqid olunmağa baş-
Bu ilin, lasa da, bir qədər keçmiş, alıcı quş gözünü
andıran xırda, qonur gözləri, çiyninə da-
bu ayın ğılan kül rəngli saçlarıyla Amerika hindu-
bu günündəki, larını xatırladan bu cüssəli adamın, heç
də sələflərinin davamçısı olmadığı, şeir-
Elə bu küçənin bu tinindəki ləri, düşüncəsi, amalı və əqidəsi ilə milli
Səni də, məni də öldürdük onda… ədəbi məkanın ənənəvi şərtiliklərindən
çox-çox uzaq, fərqli bir mühit yaratdığı
80-ci illərin əvvəllərində yazılmış bu məlum oldu. Bu, hər bir şeyin öz adıyla
şeir (“Ayrılıq”) dünya ədəbiyyatında, xüsu- çağırıldığı, insanların, əşyaların astar
sən poeziyada ən çox rast gəlinən işlən- üzünə çevrilə, qəbirlərin göz yaşı axıda,
miş bir mövzuya – başa yetməyən na- qızların ağactək uzanıb, bir-birinə dəyə
kam sevgi və ayrılıq mövzusuna toxunur- bildiyi tamamilə yeni, azad Söz mühiti
sa da, ağrı məhrəmliyi, gizli yaddaş əra- idi...
zisinə sirayət dərəcəsi ilə sevginin və ay-
rılığın tamamilə ayrı – şüurun, məntiqin Qara-qara qarışqalar,
izahına gəlməyən ən gizli qatlarını açır. kəpənəyi neylədiniz?
Sevib ayrılanları, yaxud sevmədən, ayrıl-
madan öz həyatlarının ardını yaşamağa Toplaşdınız, top oldunuz,
davam edənləri zədəli xatirələri ilə bu qə- qanad-qanad qopardınız,
dər rahat, qansız və xatasız barışdırmaq,
alt yaddaşda hələ də asta-asta qan sız- daşıdınız, apardınız,
dıran gizli yaraları bu qədər rahat ovut- kəpənəyi neylədiniz?
maq, elə bilirəm, hər şairə və hər şeirə
qismət olan sıravi tale uğuru deyil.
Ağrılı, uzaq xatırlamalar, sarsıntı və
itkilər dolu bu bəşəri poeziyanın ümdə
niyyəti, ilk baxışda dünyanı imana gətir-
məni bağışla. özünə, Allaha yaxınlaşdırmaq cəhdi kimi 2016
başa düşülürsə də, iç dünyada yaratdığı
Mən elə bilirdim sənsiz ölərəm, təlatümlər, oyadıb hərəkətə gətirdiyi sirli Afaq Məsud. Әdəbiyyat və onun adamları
Mən sənsiz ölmədim, axıntılar, ruhi inqilablar onun, nə isə, da-
ha əzəli və qədim – müasir idrakın, şüu-
məni bağışla! run adlaya bilmədiyi izaholunmaz dəyər-
“Ölmədim” deyirəm, lər daşıyıcısı olduğundan xəbər verir.
nə bilim axı? Әdəbiyyata sovet ideologiyasının ən
Bəlkə də, mən sənsiz ölmüşəm elə?.. amansız dövrləri – 60-70-ci illərdə qə-
Qəbirsiz-kəfənsiz ölmüşəm elə?.. dəm qoymuş Ramiz Rövşən səlis, şirəli
Bəlkə də, biz onda ayrılmasaydıq, şeir dili, rəvan təhkiyəsi ilə ilk əvvəl ənə-
Nə mən indikiydim, nəvi milli ədəbi məktəbin davamçısı kimi
Nə sən indiki. tanınmağa, ara-sıra hədsiz azad və bur-
Ayrıldıq, şeytanı güldürdük onda – xuq fikirlərinə görə tənqid olunmağa baş-
Bu ilin, lasa da, bir qədər keçmiş, alıcı quş gözünü
andıran xırda, qonur gözləri, çiyninə da-
bu ayın ğılan kül rəngli saçlarıyla Amerika hindu-
bu günündəki, larını xatırladan bu cüssəli adamın, heç
də sələflərinin davamçısı olmadığı, şeir-
Elə bu küçənin bu tinindəki ləri, düşüncəsi, amalı və əqidəsi ilə milli
Səni də, məni də öldürdük onda… ədəbi məkanın ənənəvi şərtiliklərindən
çox-çox uzaq, fərqli bir mühit yaratdığı
80-ci illərin əvvəllərində yazılmış bu məlum oldu. Bu, hər bir şeyin öz adıyla
şeir (“Ayrılıq”) dünya ədəbiyyatında, xüsu- çağırıldığı, insanların, əşyaların astar
sən poeziyada ən çox rast gəlinən işlən- üzünə çevrilə, qəbirlərin göz yaşı axıda,
miş bir mövzuya – başa yetməyən na- qızların ağactək uzanıb, bir-birinə dəyə
kam sevgi və ayrılıq mövzusuna toxunur- bildiyi tamamilə yeni, azad Söz mühiti
sa da, ağrı məhrəmliyi, gizli yaddaş əra- idi...
zisinə sirayət dərəcəsi ilə sevginin və ay-
rılığın tamamilə ayrı – şüurun, məntiqin Qara-qara qarışqalar,
izahına gəlməyən ən gizli qatlarını açır. kəpənəyi neylədiniz?
Sevib ayrılanları, yaxud sevmədən, ayrıl-
madan öz həyatlarının ardını yaşamağa Toplaşdınız, top oldunuz,
davam edənləri zədəli xatirələri ilə bu qə- qanad-qanad qopardınız,
dər rahat, qansız və xatasız barışdırmaq,
alt yaddaşda hələ də asta-asta qan sız- daşıdınız, apardınız,
dıran gizli yaraları bu qədər rahat ovut- kəpənəyi neylədiniz?
maq, elə bilirəm, hər şairə və hər şeirə
qismət olan sıravi tale uğuru deyil.
Ağrılı, uzaq xatırlamalar, sarsıntı və
itkilər dolu bu bəşəri poeziyanın ümdə
niyyəti, ilk baxışda dünyanı imana gətir-
