Page 188 - "Xəzər" 2017
P. 188
Yevgeniya Petrovna. Yaxşı şeirdir! Adi Fedya. Bəs mahnını kim yazıb, bilirsiniz?
sözlərdir, amma gör necə təsirlidir, adamın Yevgeniya Petrovna. Kim yazıb?
tükü biz-biz olur… Svetlana. Aleksey Fatyanov.
Fedya. Elədir! Fatyanov! Rus mahnı
Qapı zəngi ara vermədən çalınır. sənətinin dühası. Bəs nədən öldüyünü
bilirsiniz?
Svetlana. Bunun adı istedaddır, Yev- Svetlana. Nədən ölüb?
geniya Petrovna. Xahiş edirəm, onu içəri Fedya. Həə… bilmirsiniz! İçib sərxoş
buraxmayın! olandan sonra, ertəsi gün arvadı «başını
Yevgeniya Petrovna. Necə düzəltməyə» qoymayıb! Sonra da bütün
buraxmayım? Qapıdan buraxmasam, həyatı boyu bunun peşmançılığını çəkib.
pəncərədən girəcək. Fedyanı tanımırsan? Aydındır?
(Qapını açmağa gedir.) Svetlana. Yevgeniya Petrovna, istedada
kömək eləmək lazımdır! Göz önündə məhv
Hələ sərxoşluqdan ayılmamış Fedya olub gedir!
əlində gül dəstəsi, əsə-əsə içəri soxulur. O, Yevgeniya Petrovna. Yaxşı, bu, ölüm-
«bomj» kimi geyinib, əzilmiş gül dəstəsini, dirim məsələsidirsə… (Əlinin işarəsi ilə icazə
188 yəqin ki, zibillikdən tapıb. verir).
2017 Svetlana araq süzür. İçəndən sonra
Fedya. Yevgeniya Petrovna, məni çox
da qınamayın! Vaneçkanın qırxilliyinə şeir Fedyanın kefi düzəlir.
həsr etmişəm. (Ədəblə onun əlini öpüb, gül
dəstəsini təqdim edir). Fedya. Məni qınamayın! Siz mənə sen-
Yevgeniya Petrovna (gül dəstəsinə zura qoymalısınız! Təcili!
qorxa-qorxa baxır). Eh, Fedya, Fedya… Svetlana. Senzura? Nə üçün?
Fedya. Svetik, qoy səni bağrıma basım! Fedya. Senzurasız ədəbiyyat – xaltasız
Doğrudanmı sənin də qırx yaşın oldu? it kimidir.
Svetlana. Buna şübhən var? (Arxaya Svetlana. Fedya, ağlını başına yığ!
çəkilir). Fedya, sən indi harada yaşayırsan? Məgər Puşkinə, ya Dostoyevskiyə xalta
Fedya. Yerim istidir – vağzalda yaşayı- taxıblar?
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları ram. Fedya. Xalta taxmağa ehtiyac yoxdur.
Svetlana. Bəs sənin otağın necə oldu? Xaltanı cibində də gəzdirə bilərsən. (Əlini
Fedya. Mənzil bazarında çırpışdırdılar. cibinə vurur.) Müü-üt-ləq!
Әşşi, şairin nəyinə lazımdır mənzil! Yalnız Svetlana. Eh, Fedya, sən lap Faddeyə
mane olur, adamın fikrini yayındırır. Yev- oxşayırsan!
geniya Petrovna, reanimasiya üçün yüz Fedya. Faddey kimdir?
qram. Təcili! Svetlana. Bulqarin. Yaxşısı budur, şeir
Yevgeniya Petrovna. Fedya! Yalnız oxuyasan!
hamı toplaşandan sonra.
Fedya. Belə bir mahnı var, eşitmisiniz? Fedya start öncəsi konkisürənin duru-
(Oxuyur). «Bülbüllər, bülbüllər, narahat şuna bənzər poza alır, peşəkar ədasıyla,
etməyin əsgərləri siz…» Eşitmisiniz? üzünü beynəlmiləlçi əsgərin portretinə tutub,
Yevgeniya Petrovna. Eşitmişik, bilirik. şeir deməyə başlayır.
«Qoy əsgərlər uyusunlar bir az…»
sözlərdir, amma gör necə təsirlidir, adamın Yevgeniya Petrovna. Kim yazıb?
tükü biz-biz olur… Svetlana. Aleksey Fatyanov.
Fedya. Elədir! Fatyanov! Rus mahnı
Qapı zəngi ara vermədən çalınır. sənətinin dühası. Bəs nədən öldüyünü
bilirsiniz?
Svetlana. Bunun adı istedaddır, Yev- Svetlana. Nədən ölüb?
geniya Petrovna. Xahiş edirəm, onu içəri Fedya. Həə… bilmirsiniz! İçib sərxoş
buraxmayın! olandan sonra, ertəsi gün arvadı «başını
Yevgeniya Petrovna. Necə düzəltməyə» qoymayıb! Sonra da bütün
buraxmayım? Qapıdan buraxmasam, həyatı boyu bunun peşmançılığını çəkib.
pəncərədən girəcək. Fedyanı tanımırsan? Aydındır?
(Qapını açmağa gedir.) Svetlana. Yevgeniya Petrovna, istedada
kömək eləmək lazımdır! Göz önündə məhv
Hələ sərxoşluqdan ayılmamış Fedya olub gedir!
əlində gül dəstəsi, əsə-əsə içəri soxulur. O, Yevgeniya Petrovna. Yaxşı, bu, ölüm-
«bomj» kimi geyinib, əzilmiş gül dəstəsini, dirim məsələsidirsə… (Əlinin işarəsi ilə icazə
188 yəqin ki, zibillikdən tapıb. verir).
2017 Svetlana araq süzür. İçəndən sonra
Fedya. Yevgeniya Petrovna, məni çox
da qınamayın! Vaneçkanın qırxilliyinə şeir Fedyanın kefi düzəlir.
həsr etmişəm. (Ədəblə onun əlini öpüb, gül
dəstəsini təqdim edir). Fedya. Məni qınamayın! Siz mənə sen-
Yevgeniya Petrovna (gül dəstəsinə zura qoymalısınız! Təcili!
qorxa-qorxa baxır). Eh, Fedya, Fedya… Svetlana. Senzura? Nə üçün?
Fedya. Svetik, qoy səni bağrıma basım! Fedya. Senzurasız ədəbiyyat – xaltasız
Doğrudanmı sənin də qırx yaşın oldu? it kimidir.
Svetlana. Buna şübhən var? (Arxaya Svetlana. Fedya, ağlını başına yığ!
çəkilir). Fedya, sən indi harada yaşayırsan? Məgər Puşkinə, ya Dostoyevskiyə xalta
Fedya. Yerim istidir – vağzalda yaşayı- taxıblar?
Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları ram. Fedya. Xalta taxmağa ehtiyac yoxdur.
Svetlana. Bəs sənin otağın necə oldu? Xaltanı cibində də gəzdirə bilərsən. (Əlini
Fedya. Mənzil bazarında çırpışdırdılar. cibinə vurur.) Müü-üt-ləq!
Әşşi, şairin nəyinə lazımdır mənzil! Yalnız Svetlana. Eh, Fedya, sən lap Faddeyə
mane olur, adamın fikrini yayındırır. Yev- oxşayırsan!
geniya Petrovna, reanimasiya üçün yüz Fedya. Faddey kimdir?
qram. Təcili! Svetlana. Bulqarin. Yaxşısı budur, şeir
Yevgeniya Petrovna. Fedya! Yalnız oxuyasan!
hamı toplaşandan sonra.
Fedya. Belə bir mahnı var, eşitmisiniz? Fedya start öncəsi konkisürənin duru-
(Oxuyur). «Bülbüllər, bülbüllər, narahat şuna bənzər poza alır, peşəkar ədasıyla,
etməyin əsgərləri siz…» Eşitmisiniz? üzünü beynəlmiləlçi əsgərin portretinə tutub,
Yevgeniya Petrovna. Eşitmişik, bilirik. şeir deməyə başlayır.
«Qoy əsgərlər uyusunlar bir az…»
