Page 189 - "Xəzər" 2017
P. 189
Fedya. Fedya. Av-qust – Aqav dost. Av-qust – 189
manqust… (Bardaş qurub oturur, cibindən 2017
Qəndəharın məhzun, daşlı yollarında, bloknot və karandaş çıxarır).
Toz qoparır zirehli maşınlar, tanklar Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
Sən öz avtomatınla və gitaranla Svetlana. Avqust – stəkan boş, bütün
Səadət paylayırsan, nur aparırsan cəhdlər – fıs.
Uzaq qışlaqlarda yaşayan insanlara.
Əzmlə sonuncu döyüşə girdin. Fedya. Şairin könlünü qırmaq asandır!
Gözəl bir yay ayı idi, iyuldu. Yevgeniya Petrovna. Sveta, əzizim,
Arıtək vızıldayan düşmən gülləsi, fikrimiz yayındı! Başqa neyləməliyik?
Başına sancıldı, sinən oyuldu Svetlana. Deyirdiniz, sarımsaq əzmək
Və sən üzüüstə düşdün torpağa… lazımdır.
Fedya (küncdən). Nəzərə alın, sarımsaq
Yevgeniya Petrovna (onun sözünü – mistik bitkidir! Şeytanı ürküdür.
kəsir). Fedenka, hadisə avqust ayında olub Svetlana. Sən şeirini yaz, yersiz-yurdsuz
axı… mistik! Bir azdan hamı burada olacaq.
Fedya. Çermet də gələcək?
Fedya. Necə? Çox heyif! Yaxşı qafiyə Svetlana. Deyib ki, gələcək. Çermet
alınmışdı: iyuldu – oyuldu. Avqust – nəsə nəyinə lazımdır?
qafiyələnmir. Senzura dəhşətli şeydir! Amma Fedya. Başqalarının nəyinə lazımdır?
zəhrimar lazımlı şeydir də! Yüz qram da Pul istəyəcəyəm.
xahiş edərdim, ilhama gəlməyim üçün!
Qapının zəngi çalınır. Yevgeniya Petrovna
Yevgeniya Petrovna. Yox, Fedya, yox! qapını açır. Yorğun, üzgün olsa da, effektli
Fedya. Dramaturq Tennesi Uilyamsı təsir bağışlayan Anna otağa daxil olur. Əlində
tanıyırsız? gül dəstəsi və böyük, dəyirmi tort tutub.
Yevgeniya Petrovna. Kimi?
Svetlana. Tanıyırıq, tanıyrıq! «Arzular Yevgeniya Petrovna. Aneçka! Gözəlim
tramvayı». mənim! «Adını çək, qulağını bur» buna
Fedya. Dərman şüşəsinin tıxacı boğa- deyərlər!
zında qalıb, ölüb…
Yevgeniya Petrovna. İlahi, bu nə Anna. Janeçka Petrovna, ad gününüz
danışır… mübarək! (öpüşüb-görüşürlər, gülləri və tortu
Svetlana. Hə, nə olsun? ona verir).
Fedya. O olsun ki, bu dəqiqə gedib ap-
tekdən yemişan tinkturası alacağam. Özü Yevgeniya Petrovna. Sağ ol ki, unut-
də bir neçə dənə. Onlar da ki, tıxacsız ol- mursan! Sağ ol, kraliça! Elə indicə Svetayla
mur. Risk çox böyükdür! səndən danışırdıq…
Yevgeniya Petrovna. Fedya, sən özünü
məhv edirsən! Svetlana (çoxbilmiş ədasıyla). Ad günü
Fedya. Ayıq olub, ağır ümidsizlikdən başqa şeydir, doğum günü başqa. Ad günü
ölməkdənsə, ağır sərxoşluqdan ölmək yenicə doğulanlar üçündür.
yaxşıdır!
Svetlana. Yaxşı dedin. (Ona yenə araq Anna. Elə deyil! Televizordan öz
süzür). Amma bu, sonuncudur. qulağımla eşitmişəm ki…
Fedya içib, donquldana-donquldana Svetlana. Rus dilində danışmağı yadır-
otağın küncünə çəkilir. ğamağın ən yaxşı üsulu – televizora qulaq
asmaqdır. Bunu yadında saxla, kraliça!
Anna. Elə həmişəki sərt, tələbkar Svet-
lanasan! Yaxşı, xoş gördük, sinif yoldaşım!
manqust… (Bardaş qurub oturur, cibindən 2017
Qəndəharın məhzun, daşlı yollarında, bloknot və karandaş çıxarır).
Toz qoparır zirehli maşınlar, tanklar Yuri Polyakov. Sinif yoldaşları
Sən öz avtomatınla və gitaranla Svetlana. Avqust – stəkan boş, bütün
Səadət paylayırsan, nur aparırsan cəhdlər – fıs.
Uzaq qışlaqlarda yaşayan insanlara.
Əzmlə sonuncu döyüşə girdin. Fedya. Şairin könlünü qırmaq asandır!
Gözəl bir yay ayı idi, iyuldu. Yevgeniya Petrovna. Sveta, əzizim,
Arıtək vızıldayan düşmən gülləsi, fikrimiz yayındı! Başqa neyləməliyik?
Başına sancıldı, sinən oyuldu Svetlana. Deyirdiniz, sarımsaq əzmək
Və sən üzüüstə düşdün torpağa… lazımdır.
Fedya (küncdən). Nəzərə alın, sarımsaq
Yevgeniya Petrovna (onun sözünü – mistik bitkidir! Şeytanı ürküdür.
kəsir). Fedenka, hadisə avqust ayında olub Svetlana. Sən şeirini yaz, yersiz-yurdsuz
axı… mistik! Bir azdan hamı burada olacaq.
Fedya. Çermet də gələcək?
Fedya. Necə? Çox heyif! Yaxşı qafiyə Svetlana. Deyib ki, gələcək. Çermet
alınmışdı: iyuldu – oyuldu. Avqust – nəsə nəyinə lazımdır?
qafiyələnmir. Senzura dəhşətli şeydir! Amma Fedya. Başqalarının nəyinə lazımdır?
zəhrimar lazımlı şeydir də! Yüz qram da Pul istəyəcəyəm.
xahiş edərdim, ilhama gəlməyim üçün!
Qapının zəngi çalınır. Yevgeniya Petrovna
Yevgeniya Petrovna. Yox, Fedya, yox! qapını açır. Yorğun, üzgün olsa da, effektli
Fedya. Dramaturq Tennesi Uilyamsı təsir bağışlayan Anna otağa daxil olur. Əlində
tanıyırsız? gül dəstəsi və böyük, dəyirmi tort tutub.
Yevgeniya Petrovna. Kimi?
Svetlana. Tanıyırıq, tanıyrıq! «Arzular Yevgeniya Petrovna. Aneçka! Gözəlim
tramvayı». mənim! «Adını çək, qulağını bur» buna
Fedya. Dərman şüşəsinin tıxacı boğa- deyərlər!
zında qalıb, ölüb…
Yevgeniya Petrovna. İlahi, bu nə Anna. Janeçka Petrovna, ad gününüz
danışır… mübarək! (öpüşüb-görüşürlər, gülləri və tortu
Svetlana. Hə, nə olsun? ona verir).
Fedya. O olsun ki, bu dəqiqə gedib ap-
tekdən yemişan tinkturası alacağam. Özü Yevgeniya Petrovna. Sağ ol ki, unut-
də bir neçə dənə. Onlar da ki, tıxacsız ol- mursan! Sağ ol, kraliça! Elə indicə Svetayla
mur. Risk çox böyükdür! səndən danışırdıq…
Yevgeniya Petrovna. Fedya, sən özünü
məhv edirsən! Svetlana (çoxbilmiş ədasıyla). Ad günü
Fedya. Ayıq olub, ağır ümidsizlikdən başqa şeydir, doğum günü başqa. Ad günü
ölməkdənsə, ağır sərxoşluqdan ölmək yenicə doğulanlar üçündür.
yaxşıdır!
Svetlana. Yaxşı dedin. (Ona yenə araq Anna. Elə deyil! Televizordan öz
süzür). Amma bu, sonuncudur. qulağımla eşitmişəm ki…
Fedya içib, donquldana-donquldana Svetlana. Rus dilində danışmağı yadır-
otağın küncünə çəkilir. ğamağın ən yaxşı üsulu – televizora qulaq
asmaqdır. Bunu yadında saxla, kraliça!
Anna. Elə həmişəki sərt, tələbkar Svet-
lanasan! Yaxşı, xoş gördük, sinif yoldaşım!
