Page 661 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Abdulla Øàiq

Sәfәr vә Tanrıverdi tez quyunun ağzına yüyürdülәr. Başlarını aşağı
dikәrәk baxarkәn, quyu içindә partlayan qazın gurultusundan diksinib
çәkildilәr. Hәr ikisi hәyәcanlı bir sәslә:
– Allah özü bağışlasın. Qurban da belә getdi, – deyә fәryad qopardılar.
Hacı Qulu bir şey eşitmirmiş kimi, qorxa-qorxa quyunun ağzına gәldi
vә ehtiyatla quyunun yanına uzanıb diqqәtlә baxdı. Birdәn-birә gözlәrindә,
üzündә daşqın bir sevinc qığılcımları, dodaqlarında mәmnuniyyәti andıran
bir tәbәssüm olduğu halda uca sәslә:
– Çeşmәnin başı açıldı, yavaş-yavaş neft qaynayır, – dedi.
Tanrıverdi soyuq vә laqeyd bir tövrlә:
– Hacı, Qurbanın meyiti quyuda qalacaq? – deyә soruşdu.
Bu sözdәn Hacı Qulu şirin yuxudan oyanmış kimi oldu. Göz qapaqları
iri-iri açıldı. Kisәsindәn iki iyirmibeşlik çıxarıb:
– Kim bu işi görsә, bu әlli manat onundur, – dedi.
Tanrıverdi quyuya yaxınlaşdı vә neftin qaynayıb qalxdığını görüncә: 85
– Yazıq Qurban, sәn qәbrini öz әlinlә qazdın, – dedi.
Hacı әlli manatı onlara verib dedi:
– Bu әlli manat sizin olsun, bölüşün, ancaq bu işi ağzınızdan qaçır -
mayın.
Sәfәr soruşdu:
– Ağa, bәs paltarı nә olacaq?
Hacı әlini onun çiyninә qoyaraq, yağlı bir dil ilә:
– Onu da buralarda bir yer qazıb basdırın, – dedi.
Sәfәrlә Tanrıverdi Qurbanın paltarını yığışdırıb götürәrkәn, arasından
yerә bir mәktub düşdü. Mәktubun üzәrindә: “Bu mәktub Qurbanın
uşaqlarının anasına yetişәcәk” cümlәsi yazılmışdı.
Sәfәrlә Tanrıverdi bir müddәt mәktubu acı nәzәrlәrlә süzәrәk: “Yazıq
Qurban, mәktub yetişmәdi” – deyә inlәdilәr.