Page 648 - antologiya - poeziya_175x250_Layout 1

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Serjant İvanov adına körpәlәr evi

ayız girәndәn bәri belә şiddәtli soyuq görü nmәmişdi. Çәmәnlәr
xәzan yarpaqları ilә örtülür, günәş üfüqdәn çәkilir, meşәdә
Pqaranlıq bir iz buraxaraq gedirdi.
Gәnc leytenantın dәstәsi K. kәndinin şәrq tәrәfin dәki meşәdә yerlәş -
mәk vә diviziya komandirinin әmrini göz lәmәk üçün tapşırıq almışdı. Ağır
toplar piyadanın hәrә kәtini tәmin etmәk üçün geridәki tәpәlәrdә yerlәş dirilir,
p u lem yotlar isә şam ağacının yarpaqları arasında gizlәdilirdi.
Külәk şiddәtlәnirdi. Hücum әmrini gözlәyәn hәr bir qızıl әsgәr bütün
diqqәtini toplayaraq, tәyyarә sәsini eşitmә yә çalışırdı; çünki K. kәndini
düşmәndәn almaq üçün hü cum, birinci olaraq sovet tәyyarәlәrinin hәrәkәtilә
başlanacaqdı.
72 Telefonçu hәr an diviziya komandirinin әmrini göz lәyirdi. Telefonun
zәngi vuruldu. Telefonçu sevinәrәk, dә stәyi götürdü. Lakin bu şadlıq uzun
çәkmәdi. Vurulan zәng sәhra telefonunun işlәyib-işlәmәmәsini yoxlamaq
üçün idi.
Meşәdә minlәrlә döyüşçünün yerlәşdiyinә baxmaya raq, bir sәs belә
eşidilmirdi. Lakin bir az sonra meşә hәyatın da yad olan şübhәli bir sәsin
eşidilmәsi gәnc leytenantı dü şü n dürdü. Sәs getdikcә şiddәtlәnirdi. Yaxşı
diqqәt veril dik dә, bu sәs ana döşlәrindәn ayrılan bir körpәnin ağlama sına
bәnzәyirdi.
Kәnd çox uzaqda idi. Orada ağlayan körpәlәrin sәsi bu qәdәr yaxından
eşidilә bilmәzdi. Bundan әlavә, kәş fiyyatçıların gәtirdiyi xәbәrlәrә görә,
kәnd tamamilә yandırılmış, kәnddә yaşayanlar isә hәrә bir tәrәfә qaçıb
getmişdi. Dәrhal uşaq sәsi gәlәn tәrәfә dörd nәfәr qızıl әsgәr göndәrildi,
qızıl әsgәrlәrin qayıtması o qәdәr dә uzun çәkmәdi. Qızıl әsgәrlәrdәn biri
qanlı yorğana bürünmüş uşağı göstәrib raport verdi:
– Hissәdәn iki yüz addım qәrbә doğru meşәnin içәrisi qadın vә kişi
meyitlәrilә doludur. Gәtirdiyim körpә isә bir qadın meyitinin yanında
çabalayırdı.
Leytenant heç bir söz demәdәn, körpәni alıb gözlәrinә baxdı vә qızıl
әsgәrә qaytarırkәn:
– Yaxşı uşaqdır, – deyәrәk dәsmalını çıxarıb gözlәrini sildi vә sonra
üzünü qızıl әsgәrә tutub dedi:
– Zәnn edirәm ki, qızıl әsgәrlәrin heç biri alman faşizminin bu
vәhşiliyini unutmayacaq vә intiqam hissi onlarda hәmişә alovlanacaqdır.
Leytenant bunları söylәyib qızıl әsgәrә qısa bir әmr verdi:
– Körpәni otağa aparıb rahat edin!